Marian Gawalewicz

polski dramatopisarz, powieściopisarz, publicysta

Marian Gawalewicz (ur. 21 października 1852 we Lwowie, zm. 26 maja 1910 we Lwowie) – polski dramatopisarz, powieściopisarz, publicysta.

Marian Gawalewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 października 1852
Lwów

Data i miejsce śmierci

26 maja 1910
Lwów

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

dramat, powieść, publicystyka

Grób Mariana Gawalewicza na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Stan obecny. Widoczne zniszczenia: z kapliczki i umieszczonego w niej brązowego popiersia zmarłego pozostały jedynie fragmenty kapliczki.

Życiorys edytuj

Ukończył gimnazjum we Lwowie, po czym podjął studia w Instytucie Technicznym w Krakowie oraz na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1868 debiutował we lwowskiej prasie jako nowelista i poeta. Jest autorem m.in. powieści obyczajowych: Filistry, Mechesy, Szubrawcy oraz zbioru legend Królowa niebios.

Był redaktorem i współtwórcą pism: „Szkice Społeczne i Literackie”, „Kurier Warszawski”, „Tygodnik Powszechny”, „Kłosy”, „Romans i Powieść”, „Tygodnik Ilustrowany” oraz „Bluszcz”.

Miał córkę Gustawę, piszącą do Bluszcz pod pseudonimem „Toporczanka” (zmarła w 1906)[1]. Zmarł we Lwowie i został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim[2] w alei zasłużonych, w pobliżu grobu Gabrieli Zapolskiej, której był partnerem życiowym.

Działalność teatralna edytuj

W latach 1899–1901 był kierownikiem artystycznym Teatru Ludowego w Warszawie. Podobną funkcję pełnił w latach 1909–1910 w lwowskim teatrze miejskim.

Próbował również swoich sił jako przedsiębiorca teatralny. W latach 1903–1905 był dyrektorem sceny polskiej w Łodzi w oparciu o tzw. „Teatr Wielki” przy ówczesnej ul. Konstantynowskiej (ob. Legionów), z racji czego był jednym ze współorganizatorów wizyty H. Sienkiewicza w tym mieście 3 stycznia 1904 roku[3].

Publikacje edytuj

W dorobku publikacyjnym M. Gawalewicza znajdują się m.in.[4]:

Przypisy edytuj

  1. „Śmierć Toporczanki”. „Nowości Illustrowane”. Nr 44, s. 23, 3 listopada 1906. 
  2. Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 2, nr 22 z 29 maja 1910. 
  3. „Łódź w Ilustracji”, 26 X 1924, nr 10, s. 1.
  4. Gawalewicz, Marian (1852-1910). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2017-09-04].
  5. Maryan Gawalewicz, Królowa niebios : legendy o Matce Boskiej, wyd. 1894, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  6. Maryan Gawalewicz, Od jutra : powieść współczesna z papierów famijilnych spisana, wyd. 1895, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  7. Marian Gawalewicz, Znak zapytania : (kartka z dziejów młodego serca), wyd. 1900, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  8. Marian Gawalewicz, Drugie pokolenie : powieść (cz. 1), wyd. 1912, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  9. Marian Gawalewicz, Drugie pokolenie : powieść (cz. 2), wyd. 1912, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  10. Marian Gawalewicz, Drugie pokolenie : powieść (cz. 3), wyd. 1912, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  11. Maryan Gawalewicz, Warszawa : powieść społeczno-obyczajowa. T. 1, wyd. 1901, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  12. Maryan Gawalewicz, Warszawa : powieść społeczno-obyczajowa. T. 2, wyd. 1901, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  13. Maryan Gawalewicz, Warszawa : powieść społeczno-obyczajowa. T. 3, wyd. 1901, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  14. Maryan Gawalewicz, Ćma : materyały do powieści. [Cz. 1], wyd. 1914, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  15. Maryan Gawalewicz, Ćma : materyały do powieści. Cz. 2, wyd. 1914, polona.pl [dostęp 2019-01-26].
  16. Marian Gawalewicz, Gąbka : (opowieść ze wspomnień redakcyjnych), wyd. 1921, polona.pl [dostęp 2019-01-26].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj