Marian Wysocki (1926–2006)
Marian Wysocki (ur. 2 maja 1926 w Starachowicach, zm. 15 stycznia 2006 w Tarnowskich Górach) – polski ekonomista, piłkarz, działacz polityczny i sportowy, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej (1965–1972), wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach i wicewojewoda katowicki oraz prezydent Katowic (1978–1981).
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 stycznia 2006 |
| Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej | |
| Okres |
od 10 lutego 1965 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezydent Katowic | |
| Okres |
od 15 czerwca 1978 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujMarian Wysocki urodził się 2 maja 1926 roku w Starachowicach[1].
W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej[2], a po wojnie był napastnikiem SKS Star Starachowice, sędzią piłkarskim i instruktorem[3]. W latach 1945–1954 rozegrał ponad 300 spotkań, będąc czołowym zawodnikiem zespołu i wieloletnim kapitanem drużyny[2].
Z zawodu Marian Wysocki był ekonomistą[3]. W 1954 roku przeprowadził się do Zagłębia Dąbrowskiego i objął pracę w organach administracji lokalnej[1]. Był wiceprzewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu, po czym[4] 10 lutego 1965 roku objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej[1]. W tym czasie rozpoczęto przebudowę miasta. Wybudowano wówczas m.in. aleję Róż, przebudowano ulicę gen. T. Kościuszki, a także wzniesiono kompleks szkół przy późniejszej ulicy E. Zawidzkiej[5]. Zlikwidowano kolejkę wywożącą odpadki z ówczesnej huty „Dzierżyński” (późniejsza „Bankowa”) na miejsce po wyrobisku kopalni „Reden”, gdzie założono park miejski[1]. Marian Wysocki wraz z wiceprzewodniczącym Eugeniuszem Sajakiem podjął działania na rzecz odbudowy zniszczonego przez Niemców w czasie okupacji pomnika Tadeusza Kościuszki. Został on odsłonięty w styczniu 1972 roku[6].
Marian Wysocki funkcję przewodniczącego Prezydium pełnił do 15 stycznia 1972 roku[1]. W tym okresie był członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Dąbrowie Górniczej, członkiem plenum Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz przewodniczącym Rady Koordynacyjnej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[4]. W styczniu 1972 roku został wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, a po reformie administracyjnej wicewojewodą katowickim[1][7].
Od września 1976 roku do lipca 1978 roku był prezesem Śląskiego Związku Piłki Nożnej[3].
15 czerwca 1978 roku Marian Wysocki objął funkcję prezydenta Katowic, zastępując na tym miejscu Lucjana Gajdę[8]. W czasie swojej prezydentury rozpoczął działalność Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, został odsłonięty pomnik Żołnierza Polskiego na osiedlu I.J. Paderewskiego, a także rozpoczęto budowę wieżowców Stalexportu[9]. Swoją funkcję pełnił do 28 lutego 1981 roku, a dzień później nowym prezydentem miasta został Edward Mecha[8].
Marian Wysocki zmarł 15 stycznia 2006 roku w Tarnowskich Górach[3].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi[4]
- Złota odznaka „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”[4]
- Medal „Zasłużony dla Starachowic” (1984)[2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Znane postacie związane z Dąbrową Górniczą. WYSOCKI Marian. dabrowa.pl, 2013-05-25. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
- ↑ a b c Stadion miał nosić imię Mariana Wysockiego. Uchwałę wycofano, będą konsultacje. starachowice.eska.pl, 2022-10-06. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
- ↑ a b c d Śląski Związek Piłki Nożnej: Z kart Historii 100-lecia Śląskiego Związku Piłki Nożnej - Prezesi stulecia. slzpn.pl, 2020-05-08. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
- ↑ a b c d e Niech…, „Trybuna Robotnicza” (102 (8158)), Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa", 1 maja 1970, s. 1 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
- ↑ Wspólne budowanie huty i miast, „Przegląd Dąbrowski. Miesięcznik mieszkańców miast” (3 (156)), Miejska Biblioteka Publiczna w Dąbrowie Górniczej, marzec 2012, s. 11, ISSN 1731-3732 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
- ↑ Włodzimierz Starościak: O dąbrowskim pomniku Tadeusza Kościuszki. sbc.org.pl. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
- ↑ XV Wojewódzka Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Katowicach. Zastępcy członków KW, „Trybuna Robotnicza” (11 (10492)), Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa – Książka – Ruch”, 14 stycznia 1978, s. 5 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
- ↑ a b Przemysław Nadolski, Jacek Siebel, Joanna Tofilska, Sołtysi, wójtowie, burmistrzowie, przewodniczący rad, prezydenci, [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 752, ISBN 978-83-87727-29-1 (pol.).
- ↑ Kamil Nowak, Przemysław Stanios, Złodziej, ksiądz i dobrzy gospodarze. Włodarze Katowic w ciągu 150 lat życia miasta, „Górnoślązak” (4-5(7)), Katowice: Związek Górnośląski, 2015, s. 9, ISSN 2391-5331 [dostęp 2024-08-13] (pol.).