Marie-Madeleine Dienesch

francuska polityk

Marie-Madeleine Dienesch (ur. 3 kwietnia 1914 w Kairze, zm. 8 stycznia 1998 w Paryżu) – francuska polityk, nauczycielka i dyplomata, wieloletnia deputowana krajowy, posłanka do Parlamentu Europejskiego, sekretarz stanu w różnych resortach (1968–1974), ambasador Francji w Luksemburgu (1975–1978).

Marie-Madeleine Dienesch
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1914
Kair

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1998
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk, nauczycielka, dyplomata

Alma Mater

Uniwersytet Paryski

Stanowisko

deputowana do Zgromadzenia Narodowego (1946–1968, 1973, 1974–1981), posłanka do Parlamentu Europejskiego (1967–1969, 1973–1979, 1979–1980)

Partia

Ludowy Ruch Republikański, Centrum Demokratyczne, Unia na rzecz Nowej Republiki, Unia Demokratów na rzecz Republiki, Zgromadzenie na rzecz Republiki

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Plakietka pamiątkowa Marie-Madeleine Dienesch w sali Zgromadzenia Narodowego

Życiorys edytuj

Córka prawnika Alfreda Dienescha, w młodym wieku przeprowadziła się do Francji. Kształciła się m.in. w Université libre des jeunes filles Neuilly-sur-Seine i Collège Sévigné w Paryżu, następnie ukończyła studia na Uniwersytecie Paryskim z uprawnieniami nauczycielki szkoły średniej. W latach 1939–1943 i 1944–1945 nauczała greki i łaciny w szkołach w Saint-Brieuc i Lisieux. Działała także w ruchu oporu w ramach zdominowanej przez lewicę organizacji Liberation Nord. W 1945 założyła w departamencie Côtes-du-Nord oddziały związku Syndicat général de l’éducation nationale (część Chrześcijańskiej Konfederacji Francuskich Pracowników) oraz organizacji kobiecej Union féminine civique et sociale. Działała także w European Women's Union, od 1963 do 1969 kierując jej francuską komórką, szefowała też stowarzyszeniu antyaborcyjnemu[1][2].

Po II wojnie światowej zaangażowana w działalność kolejnych partii środowiska gaullistowskiego, była m.in. od 1958 członkiem centralnych władz Ludowego Ruchu Republikańskiego[3]. W 1945 i czerwcu 1946 wybierana do Zgromadzenia Konstytucyjnego, następnie po przekształceniu go w Zgromadzenie Narodowe pozostawała posłanką od 1946 do 1981 (z przerwami na okres pełnienia funkcji rządowych). Była jedną z pierwszych kobiet-posłanek, a także przewodniczącą parlamentarnej komisji kultury i wiceprzewodniczącą izby. Zajmowała stanowiska sekretarz stanu przy ministrach edukacji i zdrowia, odpowiadając kolejno za: edukację (maj–lipiec 1968), sprawy społeczne (lipiec 1968–czerwiec 1969), działalność społeczną i readaptację (czerwiec 1969–marzec 1973) oraz bez portfolio (marzec 1973–maj 1974)[1]. Zasiadała także w radzie departamentu Côtes-du-Nord (1976–1982) i regionu Bretania (1978–1981), ponadto od 1975 do 1978 była ambasadorem nadzwyczajnym Francji w Luksemburgu. Od lipca 1979 do września 1980 sprawowała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego, przystąpiła do Europejskich Postępowych Demokratów[4]. W 1981 przeszła na polityczną emeryturę, zajęła się wówczas poezją oraz krytyką literacką[1].

Odznaczenia i upamiętnienie edytuj

Odznaczona Legią Honorową V klasy. Jej imieniem planowano w 2018 nazwać jedną ze szkół w Lamballe, jednak odstąpiono od tego wobec protestów Francuskiej Partii Komunistycznej podnoszących, że Dienesch była działaczką organizacji katolickich i pro-life[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c Marie-Madeleine Dienesch. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-11-30]. (fr.).
  2. Christian Bougeard. Marie-Madeleine Dienesch : une carrière politique féminine méconnue. „Clio. Histoire‚ femmes et sociétés”. 8/1998. (fr.). 
  3. Marie-Madeleine Dienesch. munzinger.de. [dostęp 2022-11-30]. (niem.).
  4. Marie-Madeleine Dienesch. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-11-30].
  5. Lamballe. Une pétition contre le nom du nouveau collège public. maville.fr, 9 maja 2018. [dostęp 2022-11-30]. (fr.).