Mario Mocenni

Mario Mocenni (ur. 22 stycznia 1823 w Montefiascone, zm. 14 listopada 1904 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Mario Mocenni

Kardynał biskup
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1823 Montefiascone
Data i miejsce śmierci	14 listopada 1904 Rzym
Miejsce pochówku	Campo Verano
Tytularny arcybiskup Heliopolis
Okres sprawowania	1877–1893
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	20 grudnia 1845
Nominacja biskupia	24 lipca 1877 arcybiskup tytularny Eliopoli di Fenicia
Sakra biskupia	12 sierpnia 1877
Kreacja kardynalska	16 stycznia 1893 Leon XIII
Kościół tytularny	biskup Sabiny

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	12 sierpnia 1877
Konsekrator	Alessandro Franchi
Współkonsekratorzy	Angelo Bianchi Francesco Folicaldi
Współkonsekrowani biskupi Donato Velluti Zati di San Clemente 1883 Macario Sorini 1883 Carlo Caputo 1883 Beniamino Cavicchioni 1884

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 20 grudnia 1845. Był prywatnym szambelanem Jego Świątobliwości, a także audytorem nuncjatury w Austrii. 24 lipca 1877 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Eliopoli di Fenicia. Sakry udzielił mu kardynał Alessandro Franchi. Zaraz po konsekracji został delegatem apostolskim do Ekwadoru, Peru, Kolumbii, Wenezueli, Gwatemali, Kostaryki, Hondurasu i Nikaragui. W 1882 przeniesiony na stanowisko internuncjusza do Brazylii. Wrócił stamtąd po kilku miesiącach i rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej, papież Leon XIII cenił go bowiem za zdolności ekonomiczne. Został substytutem w Sekretariacie Stanu i kardynałem, ale głównym jego zadaniem była ekonomiczna strona nominacji kardynalskich. Każdy nowy kardynał musiał bowiem pokryć koszty własnego pogrzebu, który był bardzo kosztowny. Zadaniem Mocenniego było pobieranie tychże opłat. Wielu purpuratów zaciągało u niego pożyczki, których często nie dali rady spłacić, szczególnie gdy umierali przedwcześnie. W 1894 podniesiony do rangi kardynała-biskupa Sabiny. Odpowiadał też za finansową stronę konklawe 1903, gdzie drastycznie oszczędzał na wydatkach, każąc na przykład kardynałom, by na konklawe zabrali tylko po jednym konklawiście i służącym. Zmarł rok później i pochowany został na cmentarzu Campo Verano.

Bibliografia

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• Catholic-Hierarchy
• Cesare De Agostini, Konklawe XX wieku. Kulisy wyborów papieży, Kraków 2005.