The Masters (pełna nazwa od 2024 roku MrQ Masters) − jeden z najbardziej prestiżowych turniejów snookerowych. Mimo że jest to turniej nierankingowy, zwycięstwo w nim jest bardzo cenione przez graczy, ponieważ w turnieju bierze udział tylko pierwsza 16 światowego rankingu (są przewidziane tylko dwa miejsca dla zawodników spoza szesnastki). Jest to również turniej o największej puli nagród, zaraz po mistrzostwach świata.

Zdjęcie z turnieju. Szklany trójkąt snookerowy. Połączone szklane bile otoczone zaokrągloną szklaną ramką.
Puchar dla zwycięzcy Masters (zdjęcie z 2012 roku)

Turniej

edytuj

Początkowo do udziału w Mastersie zapraszanych było tylko pierwszych szesnastu zawodników ze światowego rankingu oraz dwóch graczy z dzikimi kartami: jedną można było dostać po przejściu eliminacji, a drugą przyznawał organizator. W edycji 2007 zmieniono trochę tę zasadę: w turnieju wzięło udział 19 zawodników, z czego pierwsza trzynastka listy rankingowej miała zapewnione miejsce w pierwszej rundzie. Zawodnicy z miejscami 14, 15 i 16 na liście rankingowej musieli zagrać jeden mecz więcej z zawodnikami, którzy otrzymali dzikie karty. Jedna dzika karta została wywalczona w eliminacjach przez Stuarta Binghama, zaś dwie kolejne otrzymali od organizatorów: Jimmy White oraz Ding Junhui.

Pierwszy turniej Masters został rozegrany w 1975 roku w Londynie. Turniej rozgrywany jest zwykle w styczniu. Najwięcej, bo aż 8 razy zwyciężał w tej imprezie Ronnie O’Sullivan. Puchar Masters od 2017 roku nosi nazwę Paul Hunter Trophy[1].

Turniej Masters wraz z UK Championship i mistrzostwami świata tworzy nieformalnie tzw. Triple Crown − zestaw najbardziej prestiżowych turniejów snookerowych w danym roku, stanowiący odpowiednik Wielkiego Szlema w tenisie.

Nagrody

edytuj

Mimo iż jest to turniej nierankingowy, to ma on zaraz po mistrzostwach świata największą pulę nagród:

  • Zwycięzca: £250 000
  • II Miejsce: £100 000
  • Półfinalista: £60 000
  • Ćwierćfinalista: £30 000
  • Last 16: £15 000

Najwyższy break turnieju: £15 000

Łączna pula nagród: £725 000

Wyniki finałów

edytuj
Rok Triumfator Przeciwnik Wynik finałowy Sezon
1975   John Spencer   Ray Reardon 9 - 8 1974/75
1976   Ray Reardon   Graham Miles 7 - 3 1975/76
1977   Doug Mountjoy   Ray Reardon 7 - 6 1976/77
1978   Alex Higgins   Cliff Thorburn 7 - 5 1977/78
1979   Perrie Mans   Alex Higgins 8 - 4 1978/79
1980   Terry Griffiths   Alex Higgins 9 - 5 1979/80
1981   Alex Higgins   Terry Griffiths 9 - 6 1980/81
1982   Steve Davis   Terry Griffiths 9 - 5 1981/82
1983   Cliff Thorburn   Ray Reardon 9 - 7 1982/83
1984   Jimmy White   Terry Griffiths 9 - 5 1983/84
1985   Cliff Thorburn   Doug Mountjoy 9 - 6 1984/85
1986   Cliff Thorburn   Jimmy White 9 - 5 1985/86
1987   Dennis Taylor   Alex Higgins 9 - 8 1986/87
1988   Steve Davis   Mike Hallett 9 - 0 1987/88
1989   Stephen Hendry   John Parrott 9 - 6 1988/89
1990   Stephen Hendry   John Parrott 9 - 4 1989/90
1991   Stephen Hendry   Mike Hallett 9 - 8 1990/91
1992   Stephen Hendry   John Parrott 9 - 4 1991/92
1993   Stephen Hendry   James Wattana 9 - 5 1992/93
1994   Alan McManus   Stephen Hendry 9 - 8 1993/94
1995   Ronnie O’Sullivan   John Higgins 9 - 3 1994/95
1996   Stephen Hendry   Ronnie O’Sullivan 10 - 5 1995/96
1997   Steve Davis   Ronnie O’Sullivan 10 - 8 1996/97
1998   Mark J. Williams   Stephen Hendry 10 - 9 1997/98
1999   John Higgins   Ken Doherty 10 - 8 1998/99
2000   Matthew Stevens   Ken Doherty 10 - 8 1999/00
2001   Paul Hunter   Fergal O’Brien 10 - 9 2000/01
2002   Paul Hunter   Mark J. Williams 10 - 9 2001/02
2003   Mark J. Williams   Stephen Hendry 10 - 4 2002/03
2004   Paul Hunter   Ronnie O’Sullivan 10 - 9 2003/04
2005   Ronnie O’Sullivan   John Higgins 10 - 3 2004/05
2006   John Higgins   Ronnie O’Sullivan 10 - 9 2005/06
2007   Ronnie O’Sullivan   Ding Junhui 10 - 3 2006/07
2008   Mark Selby   Stephen Lee 10 - 3 2007/08
2009   Ronnie O’Sullivan   Mark Selby 10 - 8 2008/09
2010   Mark Selby   Ronnie O’Sullivan 10 - 9 2009/10
2011   Ding Junhui   Marco Fu 10 - 4 2010/11
2012   Neil Robertson   Shaun Murphy 10 - 6 2011/12
2013   Mark Selby   Neil Robertson 10 - 6 2012/13
2014   Ronnie O’Sullivan   Mark Selby 10 - 4 2013/14
2015   Shaun Murphy   Neil Robertson 10 - 2 2014/15
2016   Ronnie O’Sullivan   Barry Hawkins 10 - 1 2015/16
2017   Ronnie O’Sullivan   Joe Perry 10 - 7 2016/17
2018   Mark Allen   Kyren Wilson 10 - 7 2017/18
2019   Judd Trump   Ronnie O’Sullivan 10 - 4 2018/19
2020   Stuart Bingham   Allister Carter 10 - 8 2019/20
2021   Yan Bingtao   John Higgins 10 - 8 2020/21
2022   Neil Robertson   Barry Hawkins 10 - 4 2021/22
2023   Judd Trump   Mark J. Williams 10 - 8 2022/23
2024   Ronnie O’Sullivan   Allister Carter 10 - 7 2023/24

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj