Materiał rozszczepialny

Materiał rozszczepialny - materiał zawierający jądra atomowe, które w wyniku zderzeń z neutronami ulegają łatwemu rozszczepieniu z emisją dodatkowych neutronów w jego wyniku[1], jak np. uran: 233U lub 235U czy pluton 239Pu.

Materiały rozszczepialne stosuje się jako paliwo jądrowe w reaktorach jądrowych i do budowy bomb jądrowych.

Nuklidy rozszczepialne edytuj

Przekroje czynne rozszczepialnych nuklidów[2]
Neutrony termiczne Neutrony epitermiczne
σF σγ % σF σγ %
531 46 8,0% 233U 760 140 16%
585 99 14,5% 235U 275 140 34%
750 271 26,5% 239Pu 300 200 40%
1010 361 26,3% 241Pu 570 160 22%

Rozszczepialne nuklidy ulegające rozszczepieniu przez neutrony termiczne:

Nuklidy rozszczepialne nie zawsze ulegają rozszczepieniu w wyniku absorpcji neutronów. Szansa na zajście rozszczepienia jest zależna od nuklidu jak również energii neutronu. Dla małych i średnich energii neutronów, przekroje czynne na pochłonięcie neutronu wywołujące rozszczepienie (σF), przekrój na wychwyt neutronów z emisją gammaγ), oraz odsetek nierozszczepialnych absorpcji są podane w tabeli po prawej stronie.

Nuklidy, z których powstają nuklidy rozszczepialne nazywane są paliworodnymi. Przykładami ich są uran-238, pluton-240 czy tor-232. Uran-238 i tor-232 ulegają rozszczepieniu w wyniku bombardowania neutronami o energii większej niż 1 MeV dlatego również, pomimo małego przekroju czynnego na rozszczepienie, bywają zaliczane do nuklidów rozszczepialnych.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. G Ackerman: Eksploatacja elektrowni jądrowych. Warszawa: WNT, 1987.
  2. Interactive Chart of Nuclides [online], www.nndc.bnl.gov [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-24].

Bibliografia edytuj

  • Stanisław Góra: Elektrownie jądrowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 41.