Matthew Anderson
Matthew John Anderson (ur. 18 kwietnia 1987 w Buffalo) – amerykański siatkarz, reprezentant kraju występujący na pozycji przyjmującego i atakującego.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1987 Buffalo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 202 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | przyjmujący/atakujący | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Zenit Kazań | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Życie prywatneEdytuj
Matthew Anderson urodził się 18 kwietnia 1987 roku jako syn Michaela i Nancy Andersonów. Ma trzy siostry Jennifer, Joelle i Amy oraz brata Joshuę. Matt ma dwóch siostrzeńców: Aedana i Tristina, trzy siostrzenice: Alexis, Julian i Ellę oraz dwie bratanice Peyton i Brooklyn. W 2005 roku ukończył West Seneca West Senior High School, następnie przez trzy lata studiował kinezjologię na Pennsylvania State University.
Kariera klubowaEdytuj
Matthew Anderson karierę siatkarską rozpoczął, gdy uczęszczał do West Seneca West Senior High School. W szkolnej drużynie grał na pozycji środkowego. W 2004 roku jako kapitan zespołu zdobył mistrzostwo Division I. Był także członkiem klubu z Eden – Eden Volleyball Club. Karierę juniorską zakończył w Penn State Nittany Lions wiosną 2008 roku, z którym zdobył mistrzostwo NCAA, w finale pokonując drużynę Pepperdine. Został uznany najbardziej wartościowym graczem rozgrywek oraz graczem roku EIVA[2]. W uniwersyteckiej drużynie został przestawiony na pozycję przyjmującego.
W 2008 roku podpisał dwuletni kontrakt z koreańskim klubem Hyundai Capital Skywalkers[3]. W debiutanckim sezonie zdobył wicemistrzostwo Korei Południowej, natomiast sezonu 2009/2010 z powodu problemów zdrowotnych nie ukończył.
W 2010 roku wyjechał do Włoch, gdzie w sezonie 2010/2011 grał w Tonno Callipo Vibo Valentia, z którym zajął 9. miejsce w fazie zasadniczej, natomiast w sezonie 2011/2012 występował w klubie Casa Modena[4].
Od sezonu 2012/2013 występuje w rosyjskim klubie Zenit Kazań[5]. W 2012 zdobył superpuchar Rosji oraz srebrny medal pucharu Rosji. W tym samym sezonie wywalczył jeszcze dwa brązowe medale Ligi Mistrzów i mistrzostw Rosji.
29 października 2014 na oficjalnej stronie Zenitu Kazań, pojawiła się informacja, że rozwiązał kontrakt z klubem i zawiesił karierę z powodu depresji[6]. 5 stycznia 2015 powrócił do Kazania, aby wrócić do treningów z drużyną, o czym poinformował na swojej oficjalnej stronie internetowej[7]. W sezonach 2014/15 i 2015/16 z Zenitem wygrywał dwukrotnie Puchar Rosji, Mistrzostwo Rosji i Ligę Mistrzów. W kwietniu 2016 r. za pomocą mediów społecznościowych poinformował, że w sezonie 2016/2017 ponownie będzie występował w barwach Zenitu Kazań.
Kariera reprezentacyjnaEdytuj
W 2004 roku został powołany do reprezentacji kadetów na Turniej Czterech Narodów odbywający się w Cabo Frio w Brazylii.
W 2006 roku trafił do składu reprezentacji juniorów, z którą zdobył srebrny medal mistrzostw NORCECA, uzyskując awans do mistrzostw świata juniorów. W 2007 roku z reprezentacją juniorów zajął 7. miejsce na mistrzostwach świata, zdobywając największą liczbę punktów z całej drużyny (91 pkt).
W 2008 roku został powołany do reprezentacji na Puchar Panamerykański (złoty medal) oraz Puchar Ameryki (5. miejsce).
W 2009 roku zagrał w sześciu meczach fazy interkontynentalnej Ligi Światowej. Z powodu zapalenia płuc nie wyjechał na turniej finałowy do Belgradu.
W 2010 roku trafił do składu na Ligę Światową oraz mistrzostwa świata. Na Mistrzostwach Świata 2010 zagrał w trzech meczach.
W 2011 roku był najlepiej punktującym zawodnikiem reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Lidze Światowej, Mistrzostwach Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów oraz Pucharze Świata.
W 2012 roku zdobył z reprezentacją srebrny medal Ligi Światowej. Został uznany najlepszym atakującym turnieju kwalifikacyjnego NORCECA do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Wystąpił w turnieju olimpijskim, na którym z reprezentacją odpadł w ćwierćfinale.
W 2014 zdobył złoty medal Ligi Światowej. Drużyna Stanów Zjednoczonych pokonała w finale reprezentację Brazylii[8].
W 2015 roku zdobył brązowy medal Ligi Światowej i złoty Pucharu Świata.
Sukcesy kluboweEdytuj
Sukcesy reprezentacyjneEdytuj
Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów:
2008
Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Juniorów:
2006
WyróżnieniaEdytuj
- 2012: Najlepszy siatkarz roku w Stanach Zjednoczonych
- 2013: Najlepszy siatkarz roku w Stanach Zjednoczonych
- 2013: MVP Mistrzostw NORCECA
- 2014: MVP Final Six ligi Rosyjskiej
- 2015: MVP Pucharu Świata
- 2017: Najlepszy atakujący Pucharu Wielkich Mistrzów
- 2018: Najlepszy atakujący Ligi Narodów
- 2018: Najlepszy atakujący Mistrzostw Świata
- 2019: MVP i najlepszy atakujący Ligi Narodów
PrzypisyEdytuj
- ↑ Player's biography – Matthew Anderson (ang.). fivb.org. [dostęp 2012-09-23].
- ↑ Athletes – Matt Anderson (ang.). teamusa.org. [dostęp 2012-09-23].
- ↑ Anderson To Forego Senior Year; Signs Professional Contract In Korea (ang.). gopsusports.com. [dostęp 2012-09-23].
- ↑ Atleta – Matthew Anderson (wł.). legavolley.it. [dostęp 2012-09-23].
- ↑ Matthew Anderson w Zenicie Kazań (pol.). plusliga.pl. [dostęp 2012-09-23].
- ↑ Matthew Anderson zawiesił karierę; "mam depresję" (pol.). http://eurosport.onet.pl.
- ↑ Matt Anderson Returns to Russia. [dostęp 2015-02-15].
- ↑ Stany Zjednoczone zdobyły złoty medal w LŚ (pol.). siatka.org. [dostęp 2014-07-21].
BibliografiaEdytuj
- Player's biography – Matthew Anderson (ang.). fivb.org. [dostęp 2012-09-23].
- Atleta – Matthew Anderson (wł.). legavolley.it. [dostęp 2012-09-23].
- Athletes – Matt Anderson (ang.). teamusa.org. [dostęp 2012-09-23].