Matthias Mayer
Matthias Mayer (ur. 9 czerwca 1990 w Afritz am See) – austriacki narciarz alpejski specjalizujący się w konkurencjach szybkościowych, trzykrotny mistrz olimpijski.
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Schiclub Gerlitzen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
179 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
5.02 2011, Hinterstoder | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Syn medalisty olimpijskiego z Calgary Helmuta Mayera.
KarieraEdytuj
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 1 grudnia 2005 roku w Comelico, gdzie w zawodach juniorskich zajął 38. miejsce w slalomie. W 2008 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Formigal, gdzie wywalczył srebrny medal w supergigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, ale nie stawał na podium. W Pucharze Świata zadebiutował 2 lutego 2009 roku w Sestriere, zajmując 43. miejsce w superkombinacji. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 5 lutego 2011 roku w Hinterstoder, gdzie zajął 23. miejsce w supergigancie. Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 25 stycznia 2013 roku w Kitzbühel, kończąc rywalizację w supergigancie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Aksela Lunda Svindala z Norwegii i Włocha Christofa Innerhofera. Nieco ponad rok później, 12 marca 2014 roku w Lenzerheide, odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając bieg zjazdowy. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2019/2020, kiedy był czwarty w klasyfikacji generalnej i trzeci w klasyfikacjach superkombinacji i zjazdu. Ponadto w sezonach 2012/2013 i 2014/2015 był trzeci w klasyfikacji supergiganta.
W 2013 roku wystartował na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie był między innymi piąty w supergigancie. Jeszcze bliżej medalu był podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek dwa lata później, gdzie zajął w tej samej konkurencji był czwarty. Walkę o podium przegrał tam z Francuzem Adrienem Théaux o 0,03 sekundy. Na mistrzostwach świata w Sankt Moritz w 2017 roku plasował się poza czołową dziesiątką. W 2014 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zdobywając złoty medal w zjeździe. Wyprzedził tam bezpośrednio Innerhofera i Norwega Kjetila Jansruda. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu nie obronił tytułu w zjeździe, zajmując tym razem dziewiąte miejsce. Zwyciężył za to w supergigancie, wyprzedzając Beata Feuza ze Szwajcarii i Kjetila Jansruda. W 2019 roku startował na mistrzostwach świata w Åre, swojej czwartej imprezie tego cyklu. Nie ukończył tam rywalizacji w supergigancie, natomiast w zjeździe znalazł się na 5. pozycji. Kolejne medale wywalczył podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zwyciężył w supergigancie, a w zjeździe zajął trzecie miejsce.
OsiągnięciaEdytuj
Igrzyska olimpijskieEdytuj
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Zjazd | 2:06,23 | — | — |
13. | 14 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Superkombinacja | 2:45,20 | +2,26 | Sandro Viletta |
DNF | 16 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Supergigant | 1:18,14 | — | Kjetil Jansrud |
6. | 19 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Gigant | 2:45,29 | +1,05 | Ted Ligety |
DNF2 | 13 lutego | 2018 | Jeongseon | Superkombinacja | 2:06,52 | – | Marcel Hirscher |
9. | 15 lutego | 2018 | Jeongseon | Zjazd | 1:40,25 | +1,21 | Aksel Lund Svindal |
1. | 16 lutego | 2018 | Jeongseon | Supergigant | 1:24,44 | – | – |
3. | 7 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:42,69 | +0,16 | Beat Feuz |
1. | 8 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:19,94 | – | – |
Mistrzostwa świataEdytuj
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:24,91 | +0,95 | Ted Ligety |
13. | 9 lutego | 2013 | Schladming | Zjazd | 2:03,27 | +1,95 | Aksel Lund Svindal |
10. | 11 lutego | 2013 | Schladming | Superkombinacja | 2:59,37 | +2,41 | Ted Ligety |
4. | 5 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:15,68 | +0,27 | Hannes Reichelt |
12. | 7 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:44,10 | +0,92 | Patrick Küng |
11. | 8 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Superkombinacja | 2:37,14 | +1,04 | Marcel Hirscher |
DNF | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | - | Erik Guay |
11. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 | +0,86 | Beat Feuz |
17. | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 | +1,59 | Luca Aerni |
DNF | 6 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:24,20 | - | Dominik Paris |
5. | 9 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:19,98 | +0,65 | Kjetil Jansrud |
6. | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Supergigant | 1:19,41 | +0,60 | Vincent Kriechmayr |
DNF | 14 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Zjazd | 1:37,79 | - | Vincent Kriechmayr |
DNF2 | 15 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Superkombinacja | 2:05,86 | - | Marco Schwarz |
Mistrzostwa świata juniorówEdytuj
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 26 lutego | 2008 | Formigal | Zjazd | 1:45,31 | +1,08 | Hagen Patscheider |
DNF2 | 27 lutego | 2008 | Formigal | Slalom | 1:29,68 | - | Marcel Hirscher |
2. | 28 lutego | 2008 | Formigal | Supergigant | 1:21,02 | +0,12 | Andreas Sander |
7. | 29 lutego | 2008 | Formigal | Gigant | 1:57,00 | +1,76 | Marcel Hirscher |
10. | 4 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Supergigant | 1:16,64 | +1,32 | Manuel Kramer |
11. | 4 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Zjazd | 1:39,06 | +1,15 | Andy Plank |
DNF1 | 5 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 2:18,49 | - | Alexis Pinturault |
DNF1 | 6 marca | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:20,78 | - | Jesper Riis-Johannessen |
23. | 31 stycznia | 2010 | Region Mont Blanc | Gigant | 2:17,55 | +2,36 | Mathieu Faivre |
12. | 1 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Supergigant | 1:29,71 | +1,33 | Maxence Muzaton |
DNF1 | 2 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Slalom | 1:30,97 | - | Reto Schmidiger |
10. | 4 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Zjazd | 1:19,32 | +0,72 | Mattia Casse |
Puchar ŚwiataEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
- sezon 2010/2011: 150.
- sezon 2011/2012: 50.
- sezon 2012/2013: 17.
- sezon 2013/2014: 9.
- sezon 2014/2015: 9.
- sezon 2015/2016: 57.
- sezon 2016/2017: 13.
- sezon 2017/2018: 9.
- sezon 2018/2019: 17.
- sezon 2019/2020: 4.
- sezon 2020/2021: 7.
- sezon 2021/2022: 4.
- sezon 2022/2023:
Zwycięstwa w zawodachEdytuj
- Lenzerheide – 12 marca 2014 (zjazd)
- Saalbach – 21 lutego 2015 (zjazd)
- Saalbach – 22 lutego 2015 (supergigant)
- Kitzbühel – 20 stycznia 2017 (supergigant)
- Åre – 14 marca 2018 (zjazd)
- Lake Louise – 1 grudnia 2019 (supergigant)
- Wengen – 17 stycznia 2020 (superkombinacja)
- Kitzbühel – 25 stycznia 2020 (zjazd)
- Kvitfjell – 7 marca 2020 (zjazd)
- Bormio – 30 grudnia 2020 (zjazd)
- Lake Louise – 27 listopada 2021 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodachEdytuj
- Kitzbühel – 25 stycznia 2013 (supergigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2013 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 2 marca 2014 (supergigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 30 listopada 2014 (supergigant) – 2. miejsce
- Santa Caterina di Valfurva – 28 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 23 stycznia 2015 (supergigant) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 28 lutego 2015 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 29 listopada 2015 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 24 lutego 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 25 listopada 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 19 stycznia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2018 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 2 marca 2019 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
- Bormio – 27 grudnia 2019 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
- Hinterstoder – 29 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 22 stycznia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 25 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 5 lutego 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 6 lutego 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 6 marca 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 2 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 4 grudnia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 4 marca 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 6 marca 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 27 listopada 2022 (supergigant) – 3. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- W sumie (11 zwycięstw, 15 drugich i 19 trzecich miejsc).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Profil na stronie FIS-u (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)]. (ang.)