Maurice Nédoncelle

Maurice Nédoncelle
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	30 października 1905 ; Roubaix
Data i miejsce śmierci	27 listopada 1976 ; Strasburg
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1930

Maurice Nédoncelle (ur. 30 października 1905 w Roubaix, zm. 27 listopada 1976 w Strasburgu) – francuski filozof i duchowny katolicki, profesor uniwersytetu w Strasburgu; zaliczany do filozofów dialogu.

Życiorys edytuj

Po otrzymaniu święceń kapłańskich w seminarium Saint Sulpice w Paryżu w 1930 rozpoczął studia filozoficzne na Sorbonie. Uzyskał doktorat z filozofii i teologii. W latach 1930-1943 wykładał filozofię w Collège Albert-du-Mun; później w latach 1943-1945 na uniwersytecie katolickim w Lille. Od 1945 do śmierci przebywał w Strasburgu jako profesor teologii fundamentalnej na miejscowym uniwersytecie.

Autor ponad 200 prac naukowych. Na język polski przetłumaczono:

Fidélité et célibat consacré (Wierność i celibat, tłum. Irena Kownacka, [w:] W drodze, Poznań, R. 5, nr 8(48), 1977, ss. 27-37),
Wartość miłości i przyjaźni, [zbiór tekstów], przekł. i oprac. Kazimierz Bukowski, Wyd. M, Kraków 1993),
Prière humaine, prière divine. Notes phénoménologiques (Prośba i modlitwa. Szkice fenomenologiczne, tłum. Maria Tarnowska, wstęp Marek Jędraszewski, Wyd. Znak, Kraków 1995).

Wybrane publikacje edytuj

La philosophie religieuse (1934)
La réciprocité des consciences (1942)
La personne humaine et la nature (1943)
Vers une philosophie de l´amour et de la personne (1946)
Introduction à l´esthétique (1953)
De la fidelité (1953)
Existe-t-il une philosophie chrétienne (1960)
Conscience et Logos (1961)
Groupe et personne: réflexion philosophique (1971)
Intersubjectivité et ontologie
Le défi personnaliste (1974)

Bibliografia edytuj

Marek Jędraszewski, Wstęp, [w:] Maurice Nédoncelle, Prośba i modlitwa. Szkice fenomenologiczne, wyd. Znak, Kraków 1995.