Max Décugis
Maxime Omer Mathieu Décugis (ur. 24 września 1882 w Paryżu, zm. 6 września 1978 w Biot) – francuski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze podwójnej, medalista igrzysk olimpijskich.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1882 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
6 września 1978 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros |
1R (1925) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon |
SF (1911, 1912) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open |
1R (1925) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon |
W (1911) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
Chodził do szkoły w Anglii, gdzie uczył się grać, stając się poważnym przeciwnikiem dla zawodników brytyjskich[1].
W grze pojedynczej Décugis wygrał osiem razy mistrzostwa Francji i cztery razy dochodził do finału. Turniej ten, obecnie zaliczany do imprez wielkoszlemowych, w czasach sukcesów Décugisa nie miał charakteru międzynarodowego[1]. Décugis triumfował także trzynaście razy w deblu oraz siedem razy w mikście, szczególnie silną parę tworzył z Maurice’em Germotem.
W 1911 roku jako pierwszy Francuz doszedł do ćwierćfinału na Wimbledonie. W tym samym roku z André Gobertem wygrał Wimbledon w grze podwójnej, pokonując w finale obrońców tytułu Josiaha Ritchieego i Anthony’ego Wildinga. Był to pierwszy tytuł Wimbledonu zdobyty przez Francuzów[1]. Rok później para Décugis i Gobert nie sprostała w finale (challenge round) Charlesowi Dixonowi i Herbertowi Roperowi-Barrettowi.
Startując w igrzyskach olimpijskich Décugis zdobył trzy medale. W 1900 roku, podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu wywalczył srebrny medal w deblu w parze z Amerykaninem Basilem Spaldingiem de Garmendia. Brązowy medal w deblu zdobył na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku, partnerując Pierre’owi Albarranowi. Na tych samych zawodach został mistrzem olimpijskim w grze mieszanej, razem z Suzanne Lenglen. Ponadto wygrał grę pojedynczą, podwójną i mieszaną na nieoficjalnej olimpiadzie letniej w Atenach w 1906 roku, imprezie zorganizowanej na dziesięciolecie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich.
W 1904 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa. Występował w tych rozgrywkach także w 1905, 1912, 1913, 1914 i 1919 roku. Reprezentacja Francji nie odnosiła w tym czasie większych sukcesów. Łączny bilans występów Décugisa to 6 zwycięstw i 9 porażek.
Finały w turniejach wielkoszlemowych edytuj
Gra podwójna (1–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1911 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  André Gobert
|
 Josiah Ritchie Anthony Wilding
|
9:7, 5:7, 6:3, 2:6, 6:2 |
| Finalista | 1. | 1912 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | André Gobert
|
Charles Dixon Herbert Roper-Barrett
|
6:3, 3:6, 4:6, 5:7 |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-27] (ang.).
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978