Max Eitingon

psychoanalityk rosyjsko-izraelski

Max Eitingon (ros. Макс Эйтингон, ur. 26 czerwca 1881 w Mohylewie, zm. 30 czerwca 1943 w Jerozolimie) – rosyjsko-izraelski lekarz, psychiatra, psychoanalityk, syjonista.

Tablica pamiątkowa powieszona na ścianie domu w Berlinie, w którym od 1909 do 1933 mieszkał Eitingon

Życiorys edytuj

Syn Chaima Eitingona, jednego z najpoważniejszych na świecie handlarzy futrami w końcu lat 20. XX w., fundatora żydowskiego szpitala w Lipsku.

Był jednym z założycieli Berlińskiej Polikliniki Psychoanalitycznej, kierował wydawnictwem Internationaler Psychoanalytischer Verlag. W latach 1925-1934 był przewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego.

Zmarł 30 czerwca 1943 w Jerozolimie, po długiej i bolesnej chorobie[1].

Wybrane prace edytuj

  • Gott und Vater. Imago 3, 90-93 (1914)
  • Ein Fall von Verlesen. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 3, 349-350 (1915)
  • Zur psychoanalytischen Bewegung. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 8, 103-106 (1922)
  • Report of the Berlin Psychoanalytical Polyclinic. Bulletin of the International Psychoanalytical Association 4, 254 (1923)

Przypisy edytuj

  1. Jones E. Max Eitingon. Int J Psycho-Anal 24, 190-192 (1943)

Bibliografia edytuj

  • Max Eitingon [w:] International Dictionary of Psychoanalysis. Alain de Mijolla (red.) ISBN 0-02-865994-5