Maximilian von Prittwitz und Gaffron

Maximilian von Prittwitz und Gaffron (ur. 27 listopada 1848 w Bierutowie, zm. 29 marca 1917 w Berlinie) – niemiecki wojskowy, generał pułkownik.

Maximilian von Prittwitz und Gaffron
Ilustracja
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1848
Bierutów

Data i miejsce śmierci

29 marca 1917
Berlin

Przebieg służby
Lata służby

1866–1914

Siły zbrojne

Armia Pruska
Armia Cesarstwa Niemieckiego

Jednostki

3 Pułk Grenadierów im. Króla Fryderyka Wilhelma II (2 Wschodniopruski)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Orła Czarnego (Prusy) III Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Królewski Korony (Prusy) Order Alberta Niedźwiedzia (Anhalt) Order Bertholda I (Badenia) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order Zasługi Wojskowej z Mieczami i Koroną (wojenny, Bawaria) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Order Gryfa (Meklemburgia) Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Order Alberta (Saksonia)

Życiorys

edytuj

Maximilian von Prittwitz und Gaffron do wojska wstąpił w kwietniu 1866 r. W 1876 ukończył akademię wojskową, w 1885 – dowódcą kompanii, w 1887 – porucznikiem, w 1890 – dowódcą batalionu, a w 1892 – szefem sztabu 9 Korpusu Armijnego. w 1896 dowódca 6 pułku grenadierów. W 1897 dowódca 20 Brygady Piechoty. W 1901 dowódca 8 Dywizji. W 1906 dowódca 16 Korpusu Armijnego. W 1913 mianowany na stopień generała pułkownika i wyznaczony na Generalnego Inspektora I Inspekcji Armijnej w Królewcu.

Od 2 sierpnia 1914 dowódca 8 Armii w Prusach Wschodnich (16 dywizji, ok. 200 tys. żołnierzy, 1044 dział w tym 156 ciężkich, 56 samolotów) z zadaniem obrony Prus i w gotowości do operacji zaczepnej na kierunku narewskim w celu udzielenia pomocy wojskom austro-węgierskim w Galicji. 20 sierpnia 1914 poniósł porażkę w starciu z wojskami rosyjskimi w bitwie pod Gąbinem i podjął decyzję o wycofaniu niemieckiej 8 Armii za Wisłę, co było równoznaczne z oddaniem Rosjanom całych Prus Wschodnich. Został odwołany 22 sierpnia wraz ze swoim szefem sztabu Alfredem von Waldersee i zastąpiony przez Paula von Hindenburga i Ericha Ludendorffa, którzy już 23 sierpnia przybyli do front wschodni. Maximilian von Prittwitz przeszedł na emeryturę, którą spędził w Berlinie, gdzie zmarł na atak serca. Został pochowany na Invalidenfriedhof w Berlinie.

Bibliografia

edytuj
  • A.K Zalesskij, Pierwaja mirowaja wojna. Prawitieli i wojennaczalniki, Wyd. „WECZE”, Moskwa 2000.