McDonnell Douglas KC-10 Extender
McDonnell Douglas KC-10 Extender – latająca cysterna umożliwiająca dotankowywanie innych samolotów w czasie lotu. Jest on specjalnie przystosowaną wersją cywilnego DC-10-30. Samolot znajduje się na wyposażeniu USAF. Obecnie użytkowanych jest 59 maszyn. Wszystkie stacjonują w bazach McGuire w New Jersey i Travis w Kalifornii. Samolot jest używany równolegle z kilkuset (mniejszymi) samolotami KC-135 Stratotanker. W odróżnieniu od KC-135 samolot wyposażony jest na stałe, oprócz używanego do tankowania samolotów USAF przewodu sztywnego, także w przewód elastyczny, z którego korzystają samoloty US Navy i Marines. Jest on aktualnie samolotem o największym na świecie zasięgu.
| ||
.jpg) KC-10 w trakcie tankowania samolotu F-16 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone
| |
| Producent | McDonnell Douglas | |
| Typ | Tankowiec powietrzny | |
| Konstrukcja | duralowo-kompozytowa, półskorupowa, kabina hermetyzowana, podwozie chowane | |
| Załoga | 4 (2 pilotów, nawigator i operator tankowania) | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 12 lipca 1980 | |
| Lata produkcji | 1979–1987 | |
| Liczba egzemplarzy | 60 + 2 | |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
1 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 3 General Electric CF6-50C2 z ciągiem 233,31 kN | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 50,4 m | |
| Długość | 55,35 m | |
| Wysokość | 17,7 m | |
| Powierzchnia nośna | 367,7 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 109,328 kg | |
| Startowa | 267,620 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 982 km/h | |
| Prędkość wznoszenia | 34,9 m/s | |
| Pułap | 10,180 m | |
| Zasięg | 7,032 km – bojowy 18,507 km – maksymalny | |
| Dane operacyjne | ||
| Wyposażenie dodatkowe | ||
| System umożliwiający dotankowywanie innych samolotów w czasie lotu, oraz zbiorniki do przewożenia dodatkowego paliwa. | ||
| Użytkownicy | ||
| USAF, Koninklijke Luchtmacht | ||
Został on wybrany w przetargu jaki zorganizował Departament Obrony USA w 1975. Startowały w nim jeszcze trzy inne maszyny (Boeing 747, Lockheed C-5 Galaxy i Lockheed L-1011). Jednak decyzją ówczesnego sekretarza obrony – Donalda Rumsfelda – wygrał właśnie model DC-10-30.
Przystosowanie modelu cywilnego do potrzeb armii wymagało zamontowania w miejsce przestrzeni ładunkowej w której normalnie znajdują się pasażerowie i bagaż, szeregu zbiorników do przewożenia paliwa i systemu, za pomocą którego inne samoloty mogły się łączyć w celu zatankowania. Pierwszą maszynę dostarczono dopiero w 1981. Wyprodukowano tylko 60 sztuk oznaczonych KC-10A, produkcja zakończyła się w 1987. Jeden samolot utracono na ziemi w pożarze.
Cena KC-10A: 88,4 mln USD /FY 98/
Istnieje również podobna wersja zwana KDC-10, są to dwa cywilne DC-10-30CF przebudowane na tankowce w 1995 dla Holenderskich Sił Powietrznych, w odróżnieniu od KC-10A operator podajnika paliwa siedzi z przodu maszyny, a do sterowania używa monitora.
