McG, właśc. Joseph McGinty Nichol[1] (ur. 9 sierpnia 1968 w Kalamazoo) – amerykański producent i reżyser filmowy i telewizyjny.

McG
Ilustracja
McG na WonderConie (2009)
Prawdziwe imię i nazwisko

Joseph McGinty Nichol

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1968
Kalamazoo, Michigan

Zawód

reżyser, producent filmowy

Lata aktywności

od 1993

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodził się w Kalamazoo[2] w stanie Michigan. Wychowywał się w Newport Beach, gdzie uczęszczał do Corona del Mar High School[3] razem z Markiem McGrathem, wokalistą punkowej formacji Sugar Ray[4]. Aby uniknąć nieporozumień w gospodarstwie domowym, jego rodzina miała nazywać go McG. Dziwne wyglądający chłopak, którego korzenie Michigan obsadził go w roli outsidera, McG rozwinął pasję do muzyki, zanim zagłębiając się w świecie filmu. W 1992 zdobył licencjat z psychologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine[5].

Kariera edytuj

Początkowo pracował na lokalnej scenie muzycznej jako fotograf zespołów i muzyków[6]. W 1993 założył wytwórnię nagrań G Recordings[7]. W 1995 szczególnie zajął się produkcją i współtworzeniem tekstów piosenek na pierwszy album zespołu punkowego Sugar Ray i ich przeboju „Fly”.

Zrealizował liczne teledyski dla takich wykonawców jak Cypress Hill „Throw Your Hands In The Air” (1995) i „Illusions” (1996), Sublime „Santeria” (1996), Smash MouthWalkin' on the Sun” (1997), The OffspringPretty Fly (for a White Guy)” (1998) i „All Star” (1999) oraz krótki film dokumentalny o zespole KornKorn: Who Then Now? (1997)[8], a także reklamy znanych marek Coca-Cola, Major League Baseball czy Gap Inc.

W 2000 przeniósł na duży ekran jeden z najbardziej znanych seriali ABC lat 70. Aniołki Charliego. Chociaż w porównaniu do telewizyjnej produkcji stworzonej przez Aarona Spellinga, w jego komedii sensacyjnej Aniołki Charliego trzy tytułowe bohaterki grane przez Cameron Diaz, Drew Barrymore i Lucy Liu nie mają już pistoletów, a walczą w rytm sztuk walki, tak jak w Matrix. W 2001 za występ w jego debiutanckim kinowym filmie trzy aktorki grające tytułowe bohaterki zdobyły MTV Movie Award jako najlepszy ekranowy zespół, a Cameron Diaz dodatkowo za najlepszą scenę tańca. Zachęcony sukcesem McG wyreżyserował sequel Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (2003)[9], który otrzymał Złotą Malinę jako najgorszy sequel, a krytycy Dallas-Fort Worth Film Critics Association Award okrzyknęli go najgorszym filmem 2004.

Był reżyserem takich filmów i seriali, jak Gliniarze bez odznak (2002), Męski sport (2006) z Matthew McConaughey, NBC Chuck (2007), Terminator: Ocalenie (2009), A więc wojna (2012), Westside (2013, TV), Guilty (2013, TV), 72 godziny (2014) z Kevinem Costnerem, Tajemnice Laury (2014), Kevin from Work (2015), Zabójcza broń (2016) i Shadowhunters (2016)[10]. Był też producentem m.in. Życie na fali (2003-2007) czy Nie z tego świata (2005-2013).

Przypisy edytuj

  1. McG. Listal. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  2. Overview for McG. Turner Classic Movies. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  3. Barry Koltnow (2009-05-20): Who wants to mess with 'Terminator'?. Orange County Register. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  4. Steve Virgen (2013-11-01): Sugar Ray to perform at SPIN gala. „Los Angeles Times”. [dostęp 2016-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  5. McG Director, Producer. „TV Guide”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  6. McG. TV.com. [dostęp 2016-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-09)]. (ang.).
  7. McG. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  8. McG. AlloCiné. [dostęp 2016-11-19]. (fr.).
  9. McG. SensaCine.com. [dostęp 2016-11-19]. (hiszp.).
  10. McG. MYmovies. [dostęp 2016-11-19]. (wł.).

Bibliografia edytuj