Melchior Wathelet (ur. 6 marca 1949 w Petit-Rechain[1]) – belgijski i waloński polityk, prawnik, nauczyciel akademicki i samorządowiec, parlamentarzysta, wicepremier i minister w rządzie federalnym, w latach 1985–1988 premier Walonii. Ojciec Melchiora Watheleta.

Melchior Wathelet
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1949
Petit-Rechain

Premier Walonii
Okres

od 11 grudnia 1985
do 3 lutego 1988

Przynależność polityczna

Partia Społeczno-Chrześcijańska

Poprzednik

Jean-Maurice Dehousse

Następca

Guy Coëme

Życiorys edytuj

Ukończył prawo (1972) i ekonomię (1974) na Université de Liège. W 1976 uzyskał magisterium na Uniwersytecie Harvarda. Jako nauczyciel akademicki związany z macierzystą uczelnią, a także m.in. ze szkołą zarządzania ICHEC[1].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Społeczno-Chrześcijańskiej, przekształconej później w Centrum Demokratyczno-Humanistyczne. W latach 1977–1995 zasiadał w radzie miejskiej w Verviers, w 1995 pełnił funkcję burmistrza tej miejscowości. Od 1977 do 1995 sprawował równocześnie mandat deputowanego do federalnej Izby Reprezentantów, a od 1980 zasiadał w radzie regionalnej Walonii. W latach 1980–1981 był członkiem władz wykonawczych Regionu Walońskiego i jednocześnie sekretarzem stanu w rządzie federalnym. Następnie do 1985 pełnił funkcję ministra w rządzie Walonii, odpowiadając za nowe technologie, małą i średnią przedsiębiorczość, planowanie przestrzenne i leśnictwo[1].

W grudniu 1985 został powołany na nowego premiera Walonii, urząd ten sprawował do lutego 1988[2]. Od maja 1988 do września 1995 nieprzerwanie wchodził w skład belgijskich rządów, którymi kierowali kolejno Wilfried Martens i Jean-Luc Dehaene. Przez cały ten okres zajmował stanowisko wicepremiera, ponadto pełnił funkcje ministra sprawiedliwości i klasy średniej (od maja 1988 do marca 1992), ministra sprawiedliwości i spraw gospodarczych (od marca 1992 do czerwca 1995) oraz ministra obrony (od czerwca do września 1995)[1].

W 1992, gdy był ministrem sprawiedliwości, podpisał m.in. opartą na pozytywnej opinii administracji więziennej decyzję o przedterminowym zwolnieniu z zakładu karnego Marka Dutroux. Decyzja ta wzbudziła szeroką krytykę po kilku latach, gdy okazało się, że Marc Dutroux dopuścił się kolejnych zbrodni[3].

Od 1995 do 2003 był sędzią Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W 2003 powrócił do pracy naukowej jako profesor Université de Liège i Université catholique de Louvain, a także wykładowca innych uczelni. W 2012 powołany na rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości na sześcioletnią kadencję[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Melchior Wathelet. connaitrelawallonie.wallonie.be. [dostęp 2017-04-07]. (fr.).
  2. Rulers: Belgium: Regions and communities. rulers.org. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  3. The year the children suffered. bbc.co.uk, 8 listopada 1997. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).