Mendel

Mendel (z niem. mandel) – zwyczajowa miara liczbowa: 15 sztuk, czyli 1/4 kopy, stosowane w Polsce od XIV wieku^[1]. Gdzieniegdzie mendel liczył 16 (mendel chłopski)^[2].

Miara stosowana w odniesieniu do produktów rolnych np. jajek, drobiu^[3]^[4]. Określenie to bywa jeszcze spotykane na bazarach^[5].

Na Podkarpaciu specyficznie układano snopy zboża w mendle^[1]. Cztery snopy były kładzione na ziemi kłosami do środka, a następnie układało się dwie następne warstwy; na wierzchu w formie daszka układane były trzy snopy^[1]. W niektórych okolicach mendlami nazywało się sztygi.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Mała encyklopedia rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964 .
↑ Nowa encyklopedia PWN. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 163, ISBN 83-01-11967-5.
↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 678.
↑ Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak). T. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1979, s.138, ISBN 83-01-00283-2.
↑ Ile to tuzin, kopa i mendel?. [dostęp 2022-11-25].

[:0-1] Mała encyklopedia rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964 .

[en-2] Nowa encyklopedia PWN. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 163, ISBN 83-01-11967-5.

[Kopaliński-3] Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 678.

[sjp-4] Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak). T. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1979, s.138, ISBN 83-01-00283-2.

[biznes-5] Ile to tuzin, kopa i mendel?. [dostęp 2022-11-25].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]