Mennica w Poznaniu

Mennica w Poznaniu – działająca w mieście mennica^[1]:

książęca, z której za pewne pochodzi większość typów denarów Bolesława I Chrobrego,
miejska, w której bito:
- denary za panowania:
  - Kazimierza Wielkiego (MONETA POSNANIE),
  - Ludwika Węgierskiego,
  - Jadwigi,
  - Władysława Jagiełły,
- za panowania Zygmunta III:
  - denary (1601–1614, bez daty),
  - trzeciaki (1603–1611, 1613, 1615–1616, 1624, 1626–1627),
koronna, w której bito:
- za panowania Stefana Batorego:
  - szelągi (1583–1586).
  - trojaki (1584–1587),
  - dukaty (1586),
- za panowania Zygmunta III:
  - denary (bez daty).
  - szelągi (1588–1589, 1591–1597, 1599),
  - grosze (1597–1598),
  - trojaki (1588–1601).
  - półtalary medalowe (1599),
  - talary medalowe (1590, 1600, 1612),
  - dukaty (1588–1590, 1592),
  - portugały (1592),
- za panowania Jana Kazimierza
  - denary (1652–1653),
  - szelągi (1652),
  - trojaki (1654),
  - szóstaki (1651, 1661–1662).
  - orty (1651–1659),
  - talary (1652),
  - dukaty (1651–1654, 1660),
  - dwudukaty (1652, 1654–1655, 1658, 1661–1662).

Pod zarządem Walentego Jahnsa (za panowania Zygmunta III) zakład mieścił się w budynku murowanym przy ulicy Psiej^[2].

Zobacz też edytuj

↑ AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 241–242, ISBN 83-01-09710-8 .
↑ AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 242, ISBN 83-01-09710-8 .