Metriorhynchidaerodzina morskich krokodylomorfów z kladu Thalattosuchia. Jest jedyną grupą archozaurów, która w pełni przystosowała się do życia w morzu. Ich anatomiczne przystosowania do morskiego trybu życia wykształciły się konwergentnie z analogicznymi cechami innych mezozoicznych gadów morskich, takich jak ichtiozaury, notozaury czy mozazaury. Obejmują one m.in. wydłużenie i zwiększenie opływowości czaszki i tułowia, zmniejszenie ciężaru czaszki, żeber i kości udowych poprzez zwiększenie ich porowatości, zmiana ustawienia kości obręczy miednicznej skutkująca zwiększeniem jej średnicy, hipertrofia nosowych gruczołów solnych, utrata zewnętrznego okna żuchwowego i osteoderm oraz znaczące zredukowanie obręczy miednicznej i barkowej w porównaniu do innych Crocodyliformes[1][2]. Kończyny przednie były krótkie i kształtem przypominały wiosło, podczas gdy znacznie większe tylne kończyny były bardziej podobne do kończyn krokodyli. Prawdopodobnie Metriorhynchidae pływały wyginając ciało i ogon na boki[3]. Większość przedstawicieli tej grupy cechowała się długim i wąskim pyskiem, rodzaje Dakosaurus (zwłaszcza D. andiniensis)[4] oraz Geosaurus miały stosunkowo najkrótsze i najgłębsze rostra. Jako jedyne Metriorhynchidae miały piłkowane zęby, u blisko spokrewnionego z nimi Torvoneustes występowało „fałszywe piłkowanie” zębów (ang. false-ziphodont). Dakosaurus i Geosaurus, mierząc ponad 4 m długości, osiągały największe rozmiary spośród przedstawicieli rodziny. Budowa ich zębów dowodzi, że były ściśle mięsożerne – prawdopodobnie ryby stanowiły istotny, choć nie główny, składnik ich diety[5].

Metriorhynchidae
Okres istnienia: 171–135 mln lat temu
171/135
171/135
Ilustracja
Metriorhynchus superciliosus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

krokodylomorfy

(bez rangi) Mesoeucrocodylia
(bez rangi) Thalattosuchia
Nadrodzina

Metriorhynchoidea

Rodzina

Metriorhynchidae
Fitzinger, 1843

Podrodziny

Metriorhynchidae są jedną z najdłużej znanych grup kopalnych gadów, jednak większe badania jej ewolucji przeprowadzono dopiero stosunkowo niedawno[5][6][1]. Według definicji filogenetycznej przedstawionej przez Younga i de Andradego w 2009 roku do Metriorhynchidae należą ostatni wspólny przodek gatunków Metriorhynchus geoffreyi i Geosaurus giganteus i wszyscy jego potomkowie. Klad ten składa się z dwóch głównych grup: Metriorhynchinae, do której należą zwierzęta bliżej spokrewnione z M. geoffreyi niż z G. giganteus, oraz Geosaurinae, obejmującej taksony bliżej spokrewnione z G. giganteus niż z M. geoffreyi[6]. Metriorhynchidae żyły od środkowej jury do wczesnej kredy[5]. Najstarszym znanym przedstawicielem tej grupy jest Neptunidraco żyjący w batonie lub bajosie[7]. Pojedynczy ząb odkryty w osadach formacji Hybla na Sycylii może dowodzić przetrwania przedstawicieli rodziny do wczesnego aptu[8]; nie jest jednak pewne, czy nie jest to w rzeczywistości ząb pliozaura[9].

Suchodus durobrivensis
Metriorhynchidae 
 Metriorhynchinae 

 Metriorhynchus





 Gracilineustes





 Metriorhynchinae indet.




 Rhacheosaurus



 Cricosaurus






 Geosaurinae 


 Suchodus




 Geosaurinae indet.




 Purranisaurus




 Dakosaurus




 Neptunidraco



 Torvoneustes



 Geosaurus









Kladogram Metriorhynchidae według Younga i współpracowników (2010)[1], z późniejszymi zmianami nomenklatorycznymi

Przypisy edytuj

  1. a b c Mark T. Young, Stephen L. Brusatte, Marcello Ruta, Marco Brandalise de Andrade. The evolution of Metriorhynchoidea (Mesoeucrocodylia, Thalattosuchia): an integrated approach using geometric morphometrics, analysis of disparity, and biomechanics. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 158 (4), s. 801–859, 2010. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2009.00571.x. (ang.). 
  2. Laura E. Wilkinson, Mark T. Young, Michael J. Benton. A new metriorhynchid crocodilian (Mesoeucrocodylia: Thalattosuchia) from the Kimmeridgian (Upper Jurassic) of Wiltshire, UK. „Palaeontology”. 51 (6), s. 1307–1333, 2008. DOI: 10.1111/j.1475-4983.2008.00818.x. (ang.). 
  3. Judy A. Massare. Swimming capabilities of Mesozoic marine reptiles: implications for method of predation. „Paleobiology”. 14 (2), s. 187–205, 1988. (ang.). 
  4. Zulma Gasparini, Diego Pol, Luis A. Spalletti. An unusual marine crocodyliform from the Jurassic-Cretaceous boundary of Patagonia. „Science”. 311 (5757), s. 70–73, 2006. DOI: 10.1126/science.1120803. (ang.). 
  5. a b c Marco Brandalise de Andrade, Mark T. Young, Julia Desojo, Stephen L. Brusatte. The evolution of extreme hypercarnivory in Metriorhynchidae (Mesoeucrocodylia: Thalattosuchia) based on evidence from microscopic denticle morphology. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 30 (5), s. 1451–1465, 2010. DOI: 10.1080/02724634.2010.501442. (ang.). 
  6. a b Mark T. Young, Marco Brandalise de Andrade. What is 'Geosaurus'? Redescription of 'Geosaurus giganteus' (Thalattosuchia: Metriorhynchidae) from the Upper Jurassic of Bayern, Germany. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 157 (3), s. 551–585, 2009. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2009.00536.x. (ang.). 
  7. Andrea Cau, Federico Fanti. The oldest known metriorhynchid crocodylian from the Middle Jurassic of North-eastern Italy: Neptunidraco ammoniticus gen. et sp. nov.. „Gondwana Research”. 19 (2), s. 550–565, 2011. DOI: 10.1016/j.gr.2010.07.007. (ang.). 
  8. Alfio A. Chiarenza, Davide Foffa, Mark T. Young, Gianni Insacco, Andrea Cau, Giorgio Carnevale i Rita Catanzariti. The youngest record of metriorhynchid crocodylomorphs, with implications for the extinction of Thalattosuchia. „Cretaceous Research”. 56, s. 608–616, 2015. DOI: 10.1016/j.cretres.2015.07.001. (ang.). 
  9. Valentin Fischer, Maxim S. Arkhangelsky, Ilya M. Stenshin, Gleb N. Uspensky, Nikolay G. Zverkov i Roger B. J. Benson. Peculiar macrophagous adaptations in a new Cretaceous pliosaurid. „Royal Society Open Science”. 2(12):150552, 2015. DOI: 10.1098/rsos.150552. (ang.).