Metro w Moskwie

system metra w Moskwie

Metro w Moskwie (ros. Московский метрополитен, Moskowskij mietropoliten; pełna nazwa Государственное унитарное предприятие города Москвы «Московский ордена Ленина и ордена Трудового Красного Знамени метрополитен имени В. И. Ленина»[4]) – system kolei miejskiej, głównie podziemnej, zlokalizowany w stolicy RosjiMoskwie i częściowo w obwodzie moskiewskim. Jest pierwszym systemem metra oddanym do użytku w Rosji (otwarto 15 maja 1935 r.). System składa się z 14 linii; jego długość wynosi 454,9 kilometra, na których znajduje się 260 stacji. Należy do najbardziej obciążonych systemów metra na świecie. Codziennie korzysta z niego średnio 7,1 miliona pasażerów (2016 rok)[1].

Metro w Moskwie
ГУП „Московский метрополитен”
metro
Logotyp
Logo moskiewskiego metra
Ilustracja
Komsomolskaja stacja moskiewskiego metra linii okrężnej
Państwo

 Rosja

Lokalizacja

Moskwa, Krasnogorsk, Rieutow, Kotielniki

Operator

Moskowskij Mietropoliten

Liczba linii

14[1]

Lata funkcjonowania

od 1935

Dzienna
liczba pasażerów

6,67 mln (2018)[2]

Roczna
liczba pasażerów

2560,4 mln (2019)

Infrastruktura
Schemat sieci
Aktualny schemat linii moskiewskiego metra
Długość sieci

454,9 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Liczba stacji

263[3] (2023)

Liczba zajezdni

21

Tabor
Liczba pojazdów

5956 wagonów

Strona internetowa
Dynamiczna mapa rozwoju sieci linii moskiewskiego metra w latach 1935–2019
Stacja Kijewskaja
Stacja Arbatskaja
Stacja Komsomolskaja

Metro moskiewskie wyróżniają przede wszystkim stacje, których część uważana jest za wzorcowy przykład architektury socrealizmu (44 z nich zostały zaliczone do obiektów dziedzictwa kulturowego Rosji[1]). Ich wnętrza przypominają pałace, pod sufitami wiszą misterne żyrandole.

Statystyki[5] edytuj

  • Odległość między stacjami:
    • średnia – 1,8 km
    • najmniejsza – 0,5 km
    • największa – 6,47 km
  • Stacji – 263
  • Największa głębokość stacji – 84 m
  • Schody ruchome:
    • liczba – 637
    • łączna długość – 66,8 km
    • największa długość – 126 m
  • Zajezdni – 21
  • Wagony:
    • liczba – 5956
    • średnio dziennie używanych – 3438
  • Średnia dzienna trasa wagonu – 548,7 km
  • Średnia prędkość – 41,62 km/h
  • Zatrudnionych – 35 623
  • Zgodność z rozkładem jazdy – 99,98%
  • Najmniejszy odstęp między odjazdami – 1,5 minuty
  • Długość przeciętnej podróży – 13 km

Historia edytuj

 
Stacja Sokolniki w 1935

Pierwszy projekt moskiewskiego metra powstał w 1901. Do wybuchu I wojny światowej powstały także inne, nowe projekty budowy metra w Moskwie.

Pierwszą linię moskiewskiego metra uruchomiono 15 maja 1935 i przebiegała ona od stacji Sokolniki do stacji Park Kultury z odgałęzieniem do stacji Smolenskaja (to odgałęzienie to linia Arbackaja przedłużona do stacji Kijewskaja, przechodząc przez rzekę Moskwę po moście).

W latach 1957–1992 metro nosiło imię W. I. Lenina (ros. Московский метрополитен имени В. И. Ленина). Wcześniej jego patronem był Łazar Kaganowicz.

Do wybuchu II wojny światowej zbudowano jeszcze 2 nowe linie. W marcu 1938 linia Arbackaja została przedłużona do stacji Kurskaja (obecnie ta część nazywa się linią Arbacko-Pokrowską). We wrześniu 1938 otworzono linię Gorkowsko-Zamoskworeczną, od stacji Sokoł do stacji Teatralnaja.

Projekty dalszej kompleksowej rozbudowy metra zostały zawieszone podczas wojny. Rozpoczęto tylko budowę fragmentów linii: TeatralnajaAwtozawodskaja (z przejściem przez rzekę Moskwę podziemnym tunelem) oraz KurskajaIzmaiłowskij Park (4 stacje).

Jesienią 1941 metro służyło za schron przeciwlotniczy, a pewna część wagonów została ewakuowana. Zgodnie z postanowieniem państwowego komitetu obrony z 15 października 1941 w wypadku pojawienia się wroga u wrót Moskwy metro miało zostać zniszczone.

Po wojnie rozpoczęto budowę czwartego etapu metra linii Kolcewej i głębokiego odcinka linii Arbackiej od stacji Plac Rewolucji do stacji Kijewskiej.

Początkowo linię Kolcewą zamierzano poprowadzić pod Pierścieniem Sadowym (Sadowoje Kolco) (który stanowił granicę miasta w XVI wieku). Pierwsza część linii od stacji Park Kultury do stacji Kurskaja (1950) przebiegała właśnie w ten sposób. Później jednak północną część linii Kolcewej postanowiono zbudować 1–1,5 km od Sadowego Kolca i w ten sposób zapewniono dostęp do 7 z 9 moskiewskich stacji. Druga część linii Kolcewej została otwarta w 1952 (stacja Kurskaja – stacja Biełorusskaja), a w 1954 budowę linii zakończono.

Budowa głębokiej części linii Arbackiej przebiegała w czasach zimnej wojny i przewidywano jej wykorzystanie jako schronu przeciwatomowego na wypadek wojny. Po zakończeniu budowy linii w 1953, jej górna część została zamknięta (od stacji Płoszczad Riewolucii do Kijewskiej), ale w 1958 znów została оtwarta jako część linii Filowskiej.

Później już nie posługiwano się terminem „etap” jako część planu rozbudowy, jednak oddane w latach 1957–1958 określa się czasem jako piąty „etap”.

W styczniu 1977 i w lutym 2004 miały miejsce zamachy, a w marcu 2010 zorganizowano dwa zamachy.

15 lutego 2016 otwarta została 200. stacja metra – Sałarjewo[1].

Do sieci metra została zaliczona także moskiewska kolej jednoszynowa, wcześniej oznaczana М1, oraz ukończony w 2016 roku moskiewski pierścień centralny – w większości naziemny pierścień kolei otaczający historyczne granice Moskwy.

Kalendarium edytuj

Data Linia Odcinek / Stacja Liczba nowych stacji Liczba wszystkich stacji Długość odcinka (km) Długość łączna (km) Komentarz
15 maja 1935
 
SokolnikiPark Kultury / Smolenskaja

ТCz-1 Siewiernoje

13 11,0 Rozwidlenie za stacją Ochotnyj riad
20 marca 1937 SmolenskajaKijewskaja 1 14 1,34 12,34
13 marca 1938
 
Aleksandrowskij SadKurskaja 2 16 3,39 14,83 Zamknięcie rozwidlenia na linii Sokolniczeskiej dla ruchu pasażerskiego; odcinek Aleksandrowskij SadKijewskaja włączono w skład linii Arbatsko-Pokrowskiej
11 września 1938
 
TeatralnajaSokoł

ТCz-2 Sokoł

6 22 8,52 23,35 Bez Twierskiej
1 stycznia 1943 TeatralnajaAwtozawodskaja 1 23 6,24 29,59 Bez Nowokuznieckiej i Pawieleckiej
20 listopada 1943 Nowokuznieckaja, Pawieleckaja 2 25 0 Nowe stacje na będącym w eksploatacji torze między stacjami Teatralnaja i Awtozawodskaja
18 stycznia 1944
 
KurskajaPartizanskaja 3 28 7,05 36,64 Bez Elektrozawodskiej
15 maja 1944 Elektrozawodskaja 1 29 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Baumanskaja i Siemionowskaja
1 stycznia 1950
 
Park KulturyKurskaja 6 35 6,37 43,01
10 stycznia 1950
 
ТCz-3 Izmajłowo 0 (1,5)
30 stycznia 1952
 
KurskajaBiełoruskaja 4 39 6,98 49,99
5 kwietnia 1953
 
Płoszczad´ RiewolucyiKijewskaja -4 38 −4,13 50,53 Zamknięcie odcinka położonego na niewielkiej głębokości. Ze względu na fakt, iż płytkie stacje nie mogłyby być wykorzystywane jako schrony przeciwlotnicze (w czasie II wojny światowej niemiecka bomba uszkodziła strop stacji Arbatskaja), zdecydowano się na budowę stacji i tuneli na większej głębokości w zbliżonym śladzie
Płoszczad´ RiewolucyiKijewskaja 3 4,66 Otwarcie odcinka głębokiego
14 marca 1954
 
BiełoruskajaPark Kultury 2 40 5,95 56,48 Domknięcie okręgu linii Kolcewej
1 kwietnia 1954 ТCz-4 Krasnaja Priesnia 0 0
24 września 1954
 
Partizanskaja – Pierwomajskaja (tymczasowa) 1 41 1,5 57,98 Tymczasowy końcowy przystanek Pierwomajskaja na terenie stacji techniczno-postojowej ТCz-3 Izmajłowo; pierwsza naziemna oraz jedyna stacja z drewnianym zadaszeniem w historii metra moskiewskiego
1 maja 1957
 
Park KulturySportiwnaja 2 43 2,43 60,41
1 maja 1958
 
Prospekt MiraWDNCh 4 47 4,53 64,94
7 listopada 1958
 
Aleksandrowskij SadKutuzowskaja 6 53 5,35 70,29 W skład nowo utworzonej linii Filowskiej włączono zamknięty w 1953 roku płytki odcinek linii Arbatsko-Pokrowskiej
12 stycznia 1959
 
SportiwnajaUniwiersitiet 2 55 4,49 74,78
7 listopada 1959
 
KutuzowskajaFili 1 56 1,64 76,42
13 października 1961 FiliPionierskaja 3 59 3,54 79,96
21 października 1961
 
PartizanskajaPierwomajskaja 2 60 3,69 82,15 Zastąpienie tymczasowej stacji Pierwomajskaja docelowym przystankiem Izmajłowskaja
1 stycznia 1962
 
ТCz-9 Fili 0 0
13 października 1962
 
Oktiabr´skajaNowyje Czeriomuszki

ТCz-5 Kałużskoje

5 65 8,07 90,22 Bez Szabołowskiej
22 lipca 1963
 
PierwomajskajaSzczołkowskaja 1 66 1,64 91,86
30 grudnia 1963
 
UniwiersitietJugo-Zapadnaja 2 68 4,55 96,41
15 kwietnia 1964
 
Nowyje CzeriomuszkiKałużskaja 1 69 1,5 97,91 Tymczasowy końcowy przystanek Kałużskaja na terenie stacji techniczno-postojowej ТCz-5 Kałużskoje
30 grudnia 1964
 
SokołRiecznoj wokzał 3 72 6,22 104,13
5 lipca 1965
 
PionierskajaMołodiożnaja 1 73 3,8 107,93 Bez Kuncewskiej
31 sierpnia 1965 Kuncewskaja 1 74 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Pionierskaja i Mołodiożnaja
31 grudnia 1965
 
SokolnikiPrieobrażenskaja płoszczad´ 1 75 2,52 110,45
31 grudnia 1966
 
TaganskajaWychino

ТCz-11 Wychino

7 82 12,94 123,39
11 sierpnia 1969
 
AwtozawodskajaKachowskaja

ТCz-7 Zamoskworieckoje

4 86 9,54 132,93 Bez Technoparku
30 grudnia 1970
 
Oktiabr´skajaKitaj-gorod 2 88 3,85 136,78
 
TaganskajaKitaj-gorod 1 89 2,02 138,8
31 grudnia 1971
 
Kitaj-gorodProspekt Mira 2 91 2,88 141,68 Połączenie rozdzielonych odcinków północnego i południowego linii Kałużsko-Ryskiej
30 grudnia 1972
 
BarrikadnajaOktiabr´skoje pole 5 96 7,24 148,92
12 sierpnia 1974
 
Nowyje CzeriomuszkiBielajewo

Kałużskaja

1 97 3,61 151,03 Zastąpienie tymczasowej stacji Kałużskaja docelowym przystankiem
17 grudnia 1975
 
Kitaj-gorodBarrikadnaja 2 99 4,04 155,07 Połączenie rozdzielonych odcinków wschodnio-północnego i zachodnio-południowego linii Tagansko-Krasnopriesnienskiej
30 grudnia 1975 Oktiabr´skoje polePłaniernaja

ТCz-6 Płaniernoje

4 103 9,68 164,75 Bez Spartaku
29 września 1978
 
WDNChMiedwiedkowo 4 107 8,1 172,85
30 września 1978 ТCz-10 Swibłowo 0 0
20 lipca 1979
 
Twierskaja 1 108 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Majakowskaja i Teatralnaja
30 grudnia 1979
 
MarksistskajaNowogiriejewo

ТCz-12 Nowogiriejewo

6 114 11,41 184,26
5 listopada 1980
 
Szabołowskaja 1 115 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Oktiabr´skaja i Leninskij prospiekt
25 października 1983
 
Worobjowy Gory -1 114 Zamknięcie mostu na którym znajduje się stacja z powodu korozji grożącej katastrofą budowlaną
4 listopada 1983
 
SierpuchowskajaJużnaja

ТCz-8 Warszawskoje

8 122 12,95 197,21
30 grudnia 1984
 
KaszyrskajaOriechowo 3 125 6,39 203,6 Otwarcie rozwidlenia za stacją Kaszyrskaja; linia Zamoskworieckaja zaczęła obsługiwać dwie trasy: Riecznoj wokzał – Kachowskaja oraz Riecznoj wokzał – Oriechowo; odcinek do przystanku Oriechowo zamknięto 31 grudnia 1984 roku z powodu zalania tuneli; ponownie otwarcie 9 lutego 1985 roku
7 września 1985 OriechowoKrasnogwardiejskaja 2 127 3,39 206,99
6 listopada 1985
 
JużnajaPrażskaja 1 128 1,14 208,13
23 stycznia 1986 SierpuchowskajaBorowickaja 2 130 2,83 210,96
25 stycznia 1986
 
MarksistskajaTrietjakowskaja 1 131 1,66 212,62
6 listopada 1987
 
BielajewoTiopłyj Stan 2 133 2,99 215,61
31 grudnia 1987
 
BorowickajaCzechowskaja 1 134 1,63 217,24
31 grudnia 1988 CzechowskajaSawiołowskaja 3 137 4,23 221,47
31 grudnia 1989
 
MołodiożnajaKryłatskoje 1 138 1,94 223,41
17 stycznia 1990
 
Tiopłyj StanNowojasieniewskaja 2 140 3,6 227,01
3 sierpnia 1990
 
Prieobrażenskaja płoszczad´Bulwar Rokossowskogo

ТCz-13 Czerkizowo

2 142 3,81 230,82
7 marca 1991
 
SawiołowskajaOtradnoje

ТCz-14 Władykino

5 147 8,63 239,45
31 grudnia 1992 OtradnojeBibiriewo 1 148 2,61 242,06
15 lipca 1994 BibiriewoAłtufjewo 1 149 1,99 244,05
20 listopada 1995
 
Kachowskaja (linia) 1 150 -0,45 243,6 Wydzielenie odnogi linii Zamoskworieckiej jako niezależnej nitki; do czasu otwarcia pierwszego odcinka linii Bolszej Kolcewej oznacza numerem 11
28 grudnia 1995
 
CzkałowskajaWołżskaja

ТCz-15 Pieczatniki

6 156 12,19 256,24 Bez Dubrowki
25 grudnia 1996 WołżskajaMarjino 3 159 5,44 261,68
11 grudnia 1999 Dubrowka 1 160 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Krestjanskaja zastawa i Kożuchowskaja
31 sierpnia 2000
 
PrażskajaUlica Akadiemika Jangiela 1 161 1,98 263,66
12 grudnia 2001 Ulica Akadiemika JangielaAnnino 1 162 1,41 265,07
14 grudnia 2002
 
Worobjowy Gory[6] 1 163 0 Ponowne otwarcie po remoncie mostu, na którym znajduje się stacja
26 grudnia 2002
 
AnninoBulwar Dmitrija Donskogo 1 164 2,08 267,15
6 maja 2003
 
KijewskajaPark Pobiedy 1 165 3,2 270,35
27 grudnia 2003
 
Ulica StarokaczałowskajaBuninskaja alleja 5 170 5,53 275,88 Otwarcie jako linia metra lekkiego L1 (Л1); nadanie numeru 12 w marcu 2014 roku
20 listopada 2004
 
Timiriaziewskaja – Ulica Siergieja Eisensteina 6 170[7] 0[7] 275,88[7] Kolej jednoszynowa; włączenie do sieci metra i nadanie numeru 13 w marcu 2014 roku
10 września 2005
 
KijewskajaWystawocznaja 1 171 2,2 278,08 Odcinek pierwotnie oznaczany numerem 4; w grudniu 2020 roku trasie linii Filowskiej od Aleksandrowskiego Sadu do Meżdunarodnej nadano numer 4A
30 sierpnia 2006 WystawocznajaMeżdunarodnaja 1 172 0,5 278,58
30 sierpnia 2007
 
CzkałowskajaTrubnaja 1 173 3,05 281,63 Bez Sretenskiego Bulwaru
29 grudnia 2007 Sretenskij Bulwar 1 174 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Czkałowskaja i Trubnaja
7 stycznia 2008
 
Park PobiedyStrogino 2 176 11,27 292,9 Bez Sławianskiego Bulwaru; odcinek między stacjami Kuncewskaja i Kryłatskoje odłączono od linii Filowskiej i włączono w skład nitki Arbatsko-Pokrowskiej
7 września 2008 Sławianskij Bulwar 1 177 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Park Pobiedy i Kuncewskaja
26 grudnia 2009 StroginoMitino 3 180 5,9 298,8
19 czerwca 2010
 
TrubnajaMarina Roszcza 2 182 2,4 301,2
2 grudnia 2011 MarjinoZiablikowo 3 185 4,5 305,7
30 sierpnia 2012
 
NowogiriejewoNowokosino 1 186 3,2 308,9
24 grudnia 2012
 
KrasnogwardiejskajaAłma-Atinskaja 1 187 3 311,9
28 grudnia 2012
 
MitinoPiatnickoje Szosse 1 188 1,4 313,3
9 listopada 2013
 
WychinoŻulebino 2 190 4,8 318,1
15 stycznia 2014
 
ТCz-17 Bratiejewo 0 0
31 stycznia 2014
 
Diełowoj centrPark Pobedy 2 192 3,4 321,5 Ruch wahadłowy po jednym torze
27 lutego 2014
 
Ulica StarokaczałowskajaBitcewskij park 2 194 4,5 326
27 sierpnia 2014
 
Spartak 1 195 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Szczukinskaja i Tuszynskaja
8 grudnia 2014
 
Jugo-ZapadnajaTropariowo 1 196 2,1 328,1
21 września 2015
 
ŻulebinoKotielniki 1 197 1,4 329,5
28 grudnia 2015
 
Technopark 1 198 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Awtozawodzkaja i Kołomenskaja
18 stycznia 2016
 
TropariowoRumiancewo 1 199 2,5 332
15 lutego 2016 RumiancewoSałarjewo 1 200 1,9 333,9
10 września 2016
 
Moskiewski pierścień centralny 26 200[8] 0[8] 333,9[8] Bez Sokolinej Gory, Dubrowki, Koptewa, Zorge i Panfilowskiej
16 września 2016
 
Marina RoszczaPietrowsko-Razumowskaja 3 203 5,4 339,3
24 grudnia 2016
 
TCz-16 Mitino 0 0
11 października 2016
 
Sokolinaja Gora 2 203[8] 0[8] 339,3[8] Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Szosse Entuziastow i Izmajłowo
Dubrowka Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Awtozawodskaja i Ugreszskaja
1 listopada 2016 Koptewo 1 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Bałtijskaja i Łichobory
4 listopada 2016 Zorge 1 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Streszniewo i Choroszowo
8 listopada 2016 Panfilowskaja 1 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Streszniewo i Zorge
16 marca 2017
 
RamienkiPark Pobedy 3 206 7,3 346,6
31 grudnia 2017
 
Riecznoj wokzałChowrino 1 207 2,9 349,5 Bez Biełomorskiej
24 lutego 2018
 
Diełowoj centr -1 206 −3,4 346,1 Zamknięcie stacji na czas budowy linii Bolszej Kolcewej
26 lutego 2018
 
Diełowoj centrPietrowskij park 5 211 10,5 359,7 Pierwotnie oznacza numerem 11; wraz z otwarciem przedłużenia linii Bolszej Kolcewej do stacji Mniowniki odnodze do przystanku Diełowoj centr przemianowano na numer 11A
 
Park PobedyPietrowskij park 0 3,1 Otwarcie łącznika między linią Sołncewską i linią Bolszą Kolcewą
22 marca 2018
 
Pietrowsko-RazumowskajaSieligierskaja 3 214 4,9 364,6
11 czerwca 2018 TCz-19 Łichobory 0 0
30 sierpnia 2018
 
RamienkiRasskazowka

TCz-18 Sołncewo

7 221 14,2 378,8
20 grudnia 2018
 
Biełomorskaja 1 222 0 Nowa stacja na będącym w eksploatacji torze między stacjami Riecznoj wokzał i Chowrino
30 grudnia 2018
 
Pietrowskij parkSawiołowskaja 1 223 1,9 380,7 Wraz z otwarciem przedłużenia do stacji Mniowniki linię Bolszą Kolcewą rozdzielono na dwie trasy: nr 11 na odcinku Sawiołowskaja – Mniowniki oraz 11A na odcinku Sawiołowskaja – Diełowoj centr
30 marca 2019
 
Kachowskaja -1 222 −1,3 379,4 Zamknięcie na czas remontu
3 czerwca 2019
 
KosinoNiekrasowka

TCz-20 Rudniowo

4 226 6,9 386,3
20 czerwca 2019
 
SałarjewoKommunarka 4 230 9,4 395,7
25 października 2019
 
KaszyrskajaWarszawskaja -2 228 −2,0 393,7 Zamknięcie na czas remontu; po otwarciu odcinek zostanie wcielony w skład linii Bolszej Kolcewej
27 marca 2020
 
KosinoLefortowo 6 234 15,1 408,8 Odcinek między stacjami NiżegorodskajaElektrozawodskaja zostanie w przyszłości włączony w skład linii Bolszej Kolcewej
22 sierpnia 2020
 
Riżskaja -1 233 408,8
12 grudnia 2020
 
Park PobiedyDiełowoj centr 1 234 3,4 409,1 Ponowne otwarcie zamkniętej w 2018 roku stacji Diełowoj centr
Park PobiedySzelepicha 0 -3,1 Zamknięcie łącznika między linią Sołncewską i linią Bolszą Kolcewą dla ruchu pasażerskiego
31 grudnia 2020
 
LefortowoElektrozawodskaja 1 235 1,0 410,1 Odcinek między stacjami NiżegorodskajaElektrozawodskaja zostanie w przyszłości włączony w skład linii Bolszej Kolcewej
1 kwietnia 2021
 
ChoroszowskajaMniowniki 2 237 4,6 414,7 Wraz z otwarciem przedłużenia do stacji Mniowniki linię Bolszą Kolcewą rozdzielono na dwie trasy: nr 11 na odcinku Sawiołowskaja – Mniowniki oraz 11A na odcinku Sawiołowskaja – Diełowoj centr
7 grudnia 2021 MniownikiKachowskaja 10 247 23,9 438,6 Otwarcie stacji Kachowskiej po remoncie trwającym od 2019 roku
7 maja 2022
 
Riżskaja 1 248 438,6 Otwarcie po przebudowie
12 listopada 2022
 
AwtozawodskajaOriechowo -5 243 438,6 Zamknięcie z powodu remontu odcinku tunelu
17 lutego 2023
 
NiżegorodskajaElektrozawodskaja -3 243 438,6
20 lutego 2023
 
NiżegorodskajaElektrozawodskaja

TCz-21 Niżegorodskoje

4 243 438,6 Otwarcie wszystkich peronów stacji Niżegorodskaja, stacja obecnie obsługuje linie 11 oraz 15 z przesiadką „drzwi w drzwi”
1 marca 2023
 
NiżegorodskajaKachowskaja

SawiołowskajaElektrozawodskaja

10 253 5,1 443,7
10 maja 2023
 
AwtozawodskajaOriechowo 5 258 443,7 Otwarcie po remoncie
6 września 2023
 
RasskazowkaAeroport Wnukowo 2 260 5,4 449,1
7 września 2023
 
SieligierskajaFiztech 3 263 5,8 454,9

Linie metra edytuj

Czynne edytuj

Symbol Nazwa (cyrylica) Nazwa (trb. polska) Stacje końcowe Otwarcie Ostatnia rozbudowa Długość (km) Liczba

stacji

Typ
 
Сокольническая Sokolniczeskaja Bulwar RokossowskogoKommunarka 1935 2019 44.3 26 metro
 
Замоскворецкая Zamoskworieckaja ChowrinoAłma-Atinskaja 1938 2018 42.9 24
 
Арбатско-Покровская Arbatsko-Pokrowskaja Piatnickoje SzosseSzczołkowskaja 1938 2012 45.0 22
 
Филёвская Filowskaja Aleksandrowskij SadKuncewskaja 1958 1965 14.5 11
 
Aleksandrowskij SadMeżdunarodnaja 2005 2006 6
 
Кольцевая Kolcewaja BiełorusskajaKrasnopriesnienskaja 1950 1954 19.2 12
 
Калужско-Рижская Kałużsko-Riżskaja MiedwiedkowoNowojasieniewskaja 1958 1990 37.8 24
 
Таганско-Краснопресненская Tagansko-Krasnopriesnienskaja PłaniernajaKotielniki 1966 2015 42.0 23
 
Калининская Kalininskaja NowokosinoTrietjakowskaja 1979 2012 16.2 8
 
Солнцевская Sołncewskaja Aeroport WnukowoDiełowoj centr 2014 2023 30.9 14
 
Серпуховско-Тимирязевская Sierpuchowsko-Timiriaziewskaja AłtufjewoBulwar Dmitrija Donskogo 1983 2002 41.3 25
 
Люблинско-Дмитровская Lublinsko-Dmitrowskaja FiztechZiablikowo 1995 2023 43.4 26
 
Большая Kольцевая Bolszaja Kolcewaja SawiołowskajaKachowskaja↲ 2021 2023 57.5[9] 29
 
SawiołowskajaDiełowoj centr 2018 5[9] 6
 
Бутовская Butowskaja Bitcewskij parkBuninskaja alleja 2003 2014 9.9 7
 
Некрасовская Niekrasowskaja ElektrozawodskajaNiekrasowka 2019 2020 14 8
Łącznie: 454.9 263
 
Московский монорельс Moskiewska kolej jednoszynowa TimiriaziewskajaUlica Siergieja Eisensteina 2004 4.7 6 kolej jednoszynowa
 
Московское центральное кольцо Moskiewski pierścień centralny OkrużnajaŁichobory 2016 54.0 31 kolej miejska
 
Белорусско-Савёловский диаметр Średnica Biełorussko-Sawiołowska Odincowo – Łobnia 2019 2023 52 25
 
Курско-Рижский диаметр Średnica Kursko-Riżska Nachabino – Podolsk 2019 2023 80 38
 
Ленинградско-Казанский диаметр Średnica Leningradsko-Kazańska Kriukowo – Ippodrom 2023 2023 85 38
 
Калужско-Нижегородский диаметр Średnica Kałużsko-Niżegorodska Aprielewka – Żeleznodorożnaja

Sołnecznaja – Nowopieriediełkino

2023 2023 86 36
Łącznie: 816.6 437

Budowane i planowane edytuj

Symbol Nazwa (cyrylica) Nazwa (trb. polska) Stacje końcowe Planowane otwarcie Długość (km) Liczba

stacji

 
Троицкая[10] Troickaja Siewastopolskij prospiekt – Troick 2024 23,2 16
 
Рублёво-Архангельская[11] Rubliowo-Archangielskaja Ilinskaja – Diełowoj centr 2027 18,7 10
 
Бирюлёвская[12] Biriulowskaja ZIL – Biriulowo 2027 20,7 10

Wykres liczby stacji metra w Moskwie na przestrzeni lat edytuj

W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji
Zobacz lub edytuj surowe dane wykresu.

Zajezdnie edytuj

  • ТCz-1 Północna (Северное)
  • ТCz-2 Sokół (Сокол)
  • ТCz-3 Izmajłowo (Измайлово)
  • ТCz-4 Krasnaja Priesnia (Красная Пресня)
  • ТCz-5 Kałużskoje (Калужское)
  • ТCz-6 Planiernoje (Планерное)
  • ТCz-7 Zamoskworiecka (Замоскворецкое)
  • ТCz-8 Warszawska (Варшавское)
  • ТCz-9 Fili (Фили)
  • ТCz-10 Swibłowo (Свиблово)
  • ТCz-11 Wychino (Выхино)
  • ТCz-12 Nowogiriejewo (Новогиреево)
  • ТCz-13 Czerkizowo (Черкизово)
  • ТCz-14 Władykino (Владыкино)
  • ТCz-15 Pieczatniki (Печатники)
  • TCz-16 Mitino (Митино)
  • ТCz-17 Bratiejewo (Братеево)
  • TCz-18 Sołncewo (Солнцево)
  • TCz-19 Lichobory (Лихоборы)
  • TCz-20 Rudniowo (Руднёво)
  • TCz-21 Niżegorodskoje (Нижегородское)

W trakcie budowy znajduje się zajezdnia TCz-22 Amińjewskoje (Аминьевское)

Metro ściśle tajne edytuj

Osobny artykuł: Metro-2.

W Moskwie oprócz powszechnie znanej i bardzo rozbudowanej sieci metra istnieje też drugie, całkowicie niezależne od tego pierwszego. Określane kryptonimem system D-6 (Д-6) zaś od publikacji w 1992 w czasopiśmie „Ogoniok” bardziej znane jako Metro-2. Składa się prawdopodobnie z trzech linii tylko do użytku aparatu władzy i wojska.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Moskwa otworzyła 200. stację metra. transport-publiczny.pl, 2016-02-16. [dostęp 2016-02-16]. (pol.).
  2. Основные технико-эксплуатационные характеристики метрополитенов за 2018 год., Международная Ассоциация «Метро».
  3. ГУП „Московский метрополитен”, gup.mosmetro.ru [dostęp 2020-07-09].
  4. Информация. www.mosmetro.ru. [dostęp 2019-09-09].
  5. Метрополитен в цифрах. mosmetro.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-14)].
  6. Ponowne otwarcie po remoncie.
  7. a b c Przystanków Moskiewskiej kolei jednoszynowej nie wlicza się w ogół stacji metra.
  8. a b c d e f Stacji Moskiewskiego pierścienia centralnego nie wlicza się w ogół stacji metra.
  9. a b Статистика по случаю замыкания БКЛ, estrella-de-sur.livejournal.com [dostęp 2023-03-06].
  10. Коммунарскую линию метро начнут строить в этом году, stroi.mos.ru [dostęp 2021-01-22] (ros.).
  11. Пять станций Рублево-Архангельской линии метро введут до 2025 года, stroi.mos.ru [dostęp 2021-01-22] (ros.).
  12. Хуснуллин: Бирюлевскую линию метро могут начать строить в 2021 году, stroi.mos.ru [dostęp 2021-01-22] (ros.).

Linki zewnętrzne edytuj