Metropolia płowdiwska
Metropolia płowdiwska – jedna z eparchii Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Płowdiwie. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita płowdiwski Mikołaj (Sewastijanow), zaś funkcje katedry pełni sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Płowdiwie[2].
 Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Płowdiwie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
1870 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sobór | |
| Biskup diecezjalny |
metropolita płowdiwski Mikołaj (Sewastijanow) |
| Biskup pomocniczy |
biskup adrianopolski Eulogiusz (Stambołdżiew) |
| Dane statystyczne | |
| Liczba dekanatów |
9 |
| Liczba parafii |
470 |
Położenie na mapie Płowdiw  | |
Położenie na mapie Bułgarii  | |
Położenie na mapie obwodu Płowdiw  | |
 42°08′52,1″N 24°45′02,3″E/42,147806 24,750639
| |
| Strona internetowa | |
Zarys historii
edytujMetropolia płowdiwska została utworzona w strukturach Egzarchatu Bułgarskiego w 1872, dwa lata po jego powołaniu za zgodą władz tureckich. Działała równolegle z istniejącą w Płowdiwie eparchią Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Obejmowała parafie wiejskie, podczas gdy w Płowdiwie nadal rezydował biskup narodowości greckiej (służąc w cerkwi św. Mariny[3]). Sytuacja taka utrzymywała się do 1906, gdy bułgarscy wierni zmusili greckiego hierarchę do wyjazdu z miasta[4]. Od 1914 w Płowdiwie działa seminarium duchowne[5].
Po 1918 na terytorium metropolii osiedliła się znaczna grupa białych emigrantów rosyjskich. Metropolia przekazała im monaster Świętych Kirika i Julity w Gornim Wodenie, w którym Rosjanie utworzyli własną szkołę duchowną, jak również umożliwiła utworzenie etnicznie rosyjskiej parafii przy cerkwi św. Dymitra Sołuńskiego w Płowdiwie (rosyjski charakter cerkwi utrzymywał się do 1964)[5].
Metropolia dzieli się na 9 okręgów (dekanatów), działa w nich 470 cerkwi (monasterskich i parafialnych)[5].
- Paisjusz (Zafirow), biskup płowdiwski od 1857 w jurysdykcji Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, wziął udział w utworzeniu Egzarchatu Bułgarskiego, 1871
- Panaret (Miszajkow), 1872–1883
- Nataniel (Bojkikew), 1891–1906
- Maksym (Pełow), 1906–1932
- Cyryl (Konstantinow), 1938–1969, od 1953 równolegle sprawował urząd patriarchy Bułgarii
- Warłaam (Peszew), 1969–1986
- Arseniusz (Czekandrakow), 1987–2006
- Mikołaj (Sewastijanow), od 2007
Przypisy
edytuj- ↑ Хиротония на Архимандрит Висарион (Гривов) за Смоленски Епископ. doxologiainfonews.com, 21 lutego 2021. [dostęp 2021-09-28]. (bułg.).
- ↑ Катедрален храм "Успение Богородично" гр. Пловдив
- ↑ Митрополитски храм "Св. вмчца Марина" гр. Пловдив [online], www.plovdivskamitropolia.bg [dostęp 2020-04-05].
- ↑ I. Dimitrov, Bulgarian Christianity [w:] red. Parry K.: The Blackwell Companion to Eastern Christianity. Victoria: Blackwell Publishing, 2007, ss.57–61.
- ↑ a b c ИСТОРИЯ НА ПЛОВДИВСКАTA ЕПАРХИЯ. [dostęp 2013-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ Пловдивски митрополити. [dostęp 2013-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-28)].