Metropolia poznańska

Metropolia poznańska – jedna z 14 metropolii obrządku łacińskiego w polskim Kościele katolickim powstała 25 marca 1992 bullą papieża Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae populus.

Metropolia poznańska
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Siedziba

Poznań

Data powołania

25 marca 1992

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolita

Stanisław Gądecki

Sufragan

Damian Bryl

Dane statystyczne
Liczba wiernych

2 198 500

Liczba kapłanów

1566

Liczba diecezji

2

Liczba dekanatów

75

Liczba parafii

678

Powierzchnia

19 800 km²

Położenie na mapie Poznania
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Ziemia52°24′40,0320″N 16°56′54,1320″E/52,411120 16,948370

Historia edytuj

W 1821 roku papież Pius VII zreorganizował podział terytorialny Kościoła w Królestwie Pruskim. Wśród podjętych postanowień było podniesienie dotychczasowej diecezji poznańskiej do rangi archidiecezji i złączenie unią aeque principaliter z archidiecezją gnieźnieńską. W ten sposób powstała Archidiecezja gnieźnieńska i poznańska, a w konsekwencji metropolia o tej samej nazwie. Kuria diecezjalna w Poznaniu, a także Kapituła przy katedrze poznańskiej otrzymały prawnie przydomek metropolitalna. Unia przetrwała do roku 1946, w którym postanowiono złączyć archidiecezję gnieźnieńską z archidiecezją warszawską, tworząc unię in persona episcopi. Archidiecezja poznańska została wyłączona z metropolii, jakkolwiek zachowała swój status Kościoła metropolitalnego. Nie posiadała jednak żadnej diecezji sufragalnej. W 1992 powołano diecezję kaliską i włączono ją w skład metropolii poznańskiej.

Diecezje metropolii edytuj

 
Archikatedra w Poznaniu

Biskupi metropolii edytuj

Biskupi diecezjalni edytuj

Biskupi pomocniczy edytuj

Biskupi seniorzy edytuj

 
Katedra w Kaliszu

Główne świątynie metropolii edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj