Mięsień czworogłowy uda
Mięsień czworogłowy uda (łac. musculus quadriceps femoris) – duży, gruby mięsień wypełniający grupę przednią mięśni uda. Cztery działające niezależnie głowy posiadają oddzielne przyczepy początkowe i wspólny przyczep końcowy.
Jest to najsilniejszy prostownik stawu kolanowego – antagonista mięśnia dwugłowego uda (łac.: musculus biceps femoris).
Pozostałe funkcje to:
- stabilizowanie kolana w płaszczyźnie strzałkowej
- zgięcie w stawie biodrowym.
Przyczep początkowy: kolec biodrowy przedni dolny (m. prosty, przednia i boczna strona kości udowej),
Przyczep końcowy: guzowatość piszczeli (poprzez rzepkę i jej więzadło).
Quadriceps femoris ma cztery głowy:
- rectus femoris (mięsień prosty uda) przyczepia się do kolca biodrowego przedniego dolnego, do górnego brzegu panewki i dochodzi do wspólnego ścięgna końcowego na guzowatości kości piszczelowej
- vastus medialis (mięsień obszerny przyśrodkowy) – do wargi przyśrodkowej kresy chropawej kości udowej, aż do wysokości linea intertrochanterica i dochodzi do wspólnego ścięgna końcowego
- vastus intermedius (mięsień obszerny pośredni) – do przedniej powierzchni trzonu k. udowej, obejmując 2/3 górnej przedniej powierzchni trzonu i do kresy międzykrętarzowej oraz do wspólnego ścięgna
- vastus lateralis (mięsień obszerny boczny) – do wargi bocznej kresy chropawej, do bocznej powierzchni trochanter major, do części bocznej linea intertrochanterica i do przegrody międzymięśniowej bocznej. Mięsień kończy się wspólnym ścięgnem końcowym na guzowatości kości piszczelowej.
Unerwienie: gałęzie nerwu udowego
