Miśnia

miasto w Niemczech

Miśnia[1] (niem. Meißen; górnołuż. Mišno; łac. Misena) – miasto powiatowe w południowo-wschodniej części Niemiec, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, siedziba powiatu Miśnia. Leży nad Łabą, ok. 26 km od Drezna.

Miśnia
Meißen
Ilustracja
Panorama miasta
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Powiat

Miśnia

Zarządzający

Olaf Raschke

Powierzchnia

30,90 km²

Wysokość

106 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2014)
• liczba ludności
• gęstość


27 273
883 os./km²

Nr kierunkowy

03521

Kod pocztowy

01662, 01665

Tablice rejestracyjne

MEI

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Miśnia”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Miśnia”
Ziemia51°10′N 13°29′E/51,166667 13,483333
Strona internetowa

Miśnia słynie z produkcji wina oraz porcelany miśnieńskiej.

Historia

edytuj

Miejscowość założona około 929 przez króla Henryka I, jako punkt oparcia na nowo podbitym terytorium słowiańskiego plemienia Glomitów (zob. → Gana). Pierwszy raz wzmiankowana w 968, była stolicą Marchii Miśnieńskiej i biskupstwa Miśni. Na skalistym wzgórzu znajdował się stojący do dziś zamek biskupi Albrechtsburg. U jego podnóża powstało podgrodzie i osada targowa, zamieszkane po części przez ludność słowiańską. Przez parę miesięcy w 1002 Miśnia należała do Polski pod panowaniem Bolesława I Chrobrego. W trakcie wojny polsko-niemieckiej w 1015 syn Bolesława i przyszły król Polski Mieszko oblegał miasto. Oblężenie zakończyło się niepowodzeniem na skutek przyboru wody na rzece Łabie. W 1046 w zjeździe w Miśni uczestniczyli książę polski Kazimierz I Odnowiciel i książę pomorski Siemomysł. Jesienią 1071 roku w Miśni miał miejsce zjazd z udziałem króla niemieckiego Henryka IV Salickiego, księcia polskiego Bolesława II Szczodrego i księcia czeskiego Wratysława II[2].

 
Miśnia w XVII wieku

W 1332 roku Miśnia otrzymała prawa miejskie. Biskupem Miśni w latach 1392–1398 był Jan Kietlicz. W 1410 roku zakończono budowę katedry. W 1416 lub 1417 w Miśni został spalony na stosie czeski husyta Mikołaj z Drezna. Od 1423 do 1464 Miśnia była stolicą Elektoratu Saksonii. W 1534 roku w katedrze w Miśni została pochowana Barbara Jagiellonka, córka króla Polski Kazimierza Jagiellończyka.

W XVI wieku Saksonia przeszła na luteranizm, ostatni biskup diecezji miśnieńskiej złożył urząd w 1581 r.

Na mocy dekretu króla Augusta II Mocnego z 23 stycznia 1710 założono w zamku Albrechtsburg Królewsko-Polską i Elektorsko-Saską Manufakturę Porcelany (niem.: Königlich-Polnische und Kurfürstlich-Sächsische Porzellan-Manufaktur)[3] – pierwszą manufakturę porcelany w Europie.

W czasie wojny siedmioletniej 4 grudnia 1759 w bitwie pod Miśnią wojska austriackie odniosły zwycięstwo nad Prusakami. W 1790 roku do Miśni dotarło powstanie chłopskie w Saksonii.

 
Powódź w Miśni w 1845 r.

W 1806 roku Miśnia została częścią Królestwa Saksonii, połączonego w latach 1807–1815 unią z Księstwem Warszawskim.

W 1834 roku firma Ferd. Thürmer otworzyła tu pierwszą w Saksonii fabrykę fortepianów. Na terenie zakładu w 1999 otwarto muzeum pokazujące historię produkcji tych instrumentów w Miśni – pierwsze takie w Niemczech. W 1863 przeniesiono manufakturę porcelany z zamku Albrechtsburg do obecnej lokalizacji na osiedlu Triebischtal.

W 1871 Miśnia znalazła się w granicach zjednoczonych Niemiec. Na skutek porażki Niemiec w II wojnie światowej w 1945 Miśnia trafiła do radzieckiej strefy okupacyjnej, z której w 1949 utworzono Niemiecką Republikę Demokratyczną. Od 1990 w granicach Wolnego Kraju Saksonii Republiki Federalnej Niemiec.

Zabytki

edytuj
 
Wzgórze Zamkowe, od lewej: zamek biskupi, katedra św. Jana i św. Donata, zamek Albrechtsburg
 
Słup dystansowy poczty polsko-saskiej z 1722 r., w tle zamek Albrechtsburg

Zabytki Starego Miasta(inne języki):

  • Wzgórze Zamkowe:
  • Ratusz z lat 1472–1486
  • Kościół św. Piotra i Pawła
  • Kościół św. Afry
  • Kościół Marii Panny z lat 1460–1520
  • Dom Prałata z ok. 1509 r. (późnogotycki)
  • Stary Browar z XV w. (przebudowany w XVI w. w stylu renesansowym)
  • Spichlerz z 1542 r. (przebudowany w 1897 na mieszkania)
  • Teatr Miejski z lat 1545–1547 (renesansowy, później przebudowywany)
  • Kamienice w stylach renesansowym i barokowym
  • Gimnazjum św. Afry z lat 1876–1879
  • Kamienica przy Placu Henryka 7 (Heinrichsplatz 7) z ok. 1900 r. przyozdobiona XVI-wiecznymi detalami: herbami Hesji, Polski i Saksonii[4]

Zabytki w innych częściach miasta:

Klimat (1979-2013)

edytuj
Średnia temperatura i opady dla Miśni
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] 15.4 18.9 21.9 29.3 31.3 35.6 36.9 37.4 30.5 26.9 19.7 16.0 37,4
Średnie temperatury w dzień [°C] 2,7 3,8 8,3 13,5 18,9 21,5 23,8 23,7 19,0 13,9 7,4 4,0 13,4
Średnie dobowe temperatury [°C] 0,0 0,6 4,3 8,6 13,5 16,3 18,4 18,1 14,0 9,5 4,4 1,4 9,1
Średnie temperatury w nocy [°C] -2,8 -2,5 0,7 3,7 8,0 11,2 13,2 13,1 9,8 5,8 1,7 -1,1 5,1
Rekordy minimalnej temperatury [°C] -24.5 -21.5 -13.6 -6.5 -2.9 1.8 6.4 4.2 1.3 -6.2 -13.3 -21.7 −24,5
Opady [mm] 45 35 45 42 58 64 83 76 51 41 52 52 643
Średnia liczba dni z opadami 11 9 10 9 10 11 12 11 9 8 10 11 121
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[5]

Współpraca

edytuj

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP: Nazewnictwo geograficzne świata. T. 12: Europa Część II. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010, s. 150. ISBN 978-83-254-0825-1.
  2. Henryk IV [online], www.zamki.name [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  3. Starcookers ǀ Meißner Porzellan – Foodmagazin [online], www.starcookers.com [dostęp 2017-11-25] (niem.).
  4. Meißen – Wappen am Haus Heinrichsplatz 7 err. 1900 Wappen der Landgrafen von Hessen (links), Polen (Mitte) und Sachsen | Mapio.net [online], mapio.net [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  5. European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].