Mianka (dopływ Nurca)

Dopływem Nurzecs

Mianka (Mień[2]) – rzeka, prawy dopływ Nurca[3] o długości 27,15 km[4].

Mianka
Mień
Ilustracja
Rzeka Mianka (Mień) we wsi Średnica
Kontynent Europa
Państwo  Polska
Województwo  podlaskie
Lokalizacja Wysoczyzna Wysokomazowiecka
Rzeka 5 rzędu
Długość 27,15 km
Spadek 1,44‰
Źródło
Miejsce w okolicy wsi Szymbory-Andrzejowięta
Wysokość 157 m n.p.m.
Współrzędne 52°53′59,0″N 22°36′50,5″E/52,899722 22,614028
Ujście
Recypient Nurzec
Miejsce na południowy zachód od Mienia
Wysokość 118 m n.p.m.[1]
Współrzędne 52°45′22,8″N 22°40′29,5″E/52,756333 22,674861
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast plisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Źródła rzeki znajdują się w okolicy wioski Szymbory-Andrzejowięta na wysokości około 157 m n.p.m.[5] Płynie przez Wysoczyznę Wysokomazowiecką w województwie podlaskim. Przepływa przez miejscowości: Dąbrówka Kościelna, Kostry-Noski, Wyliny-Ruś i Mień, po czym uchodzi do Nurca.

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Mianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-02-26].
  2. ↑ Mianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KUNMiOF w dniach 28 - 29 września 2004 [dostęp 2018-02-26].
  3. ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
  4. ↑ Mianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-02-26].
  5. ↑ Mapa topograficzna Polski, arkusz N-34-117/118, ​ISBN 83-7135-133-X​, Warszawa, 1997
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mianka_(dopływ_Nurca)&oldid=62268539”