Michał Łukaszewicz

polski pisarz

Michał Łukaszewicz (ur. 29 listopada 1948 w Szczecinie, zm. 18 kwietnia 2006 w Warszawie) – polski pisarz, poeta, krytyk literacki[1][2], dziennikarz. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Michał Łukaszewicz
Imię i nazwisko Michał Andrzej Łukaszewicz
Data i miejsce urodzenia 29 listopada 1948
Szczecin
Data i miejsce śmierci 18 kwietnia 2006
Warszawa
Język polski
Alma Mater Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki proza, poezja, felieton
Ważne dzieła
  • Małecki
  • Warszawska Atlantyda
Multimedia w Wikimedia Commons

ŻyciorysEdytuj

Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom 1974). W latach 1967 – 1976 należał do grupy poetyckiej „Stajnia”[3]. Debiutował w 1980 roku tomikiem wierszy „Magister Tartufe” (wyd. PIW) i zbiorem opowiadań „Pieśń żarłocznej szarańczy” (wyd. "Czytelnik").

Po studiach pracował jako dziennikarz w „Sztandarze Młodych”, a od 1976 do 1996 roku jako redaktor w dwutygodniku a potem miesięczniku „Nowe Książki”. W latach 1996 – 2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika literacko-społecznego "Literatura", gdzie publikował m.in. fragmenty swoich nie wydanych powieści, artykuły i recenzje. Jego opowiadania fantastyczne ukazywały się w "Fantastyce" i w "Nowej Fantastyce".

W latach 1993 – 2006 był nauczycielem w szkołach społecznych. Brał udział w tworzeniu szkoły społecznej Stowarzyszenia Kultury i Edukacji, w której pracował aż do śmierci. Jego artykuły na temat oświaty w cyklu "Szkoła bez stopni" ukazywały się w latach 1993 – 1994 w warszawskim miesięczniku „Społeczeństwo otwarte”[4].

Powieść „Warszawska Atlantyda” z pogranicza political i science fiction, w której z wyobraźnią i humorem przedstawił apokaliptyczną a zarazem groteskową wizję polskich przemian, zwróciła uwagę krytyków. Paweł Dunin-Wąsowicz, wyróżnił ją w recenzjach[5] i swoim leksykonie "Warszawa fantastyczna”[6].

Zafascynowany „Dziennikami” Stefana Żeromskiego, od lat sześćdziesiątych do końca życia, pisał swoje. Krótki wstęp do nich podyktował przed śmiercią w Szpitalu Wolskim w Warszawie. Kilkanaście tomów jego dzienników dotychczas nie zostało wydanych.

PublikacjeEdytuj

  • Magister Tartufe (tom poezji, wyd. PIW, 1980)
  • Pieśń żarłocznej szarańczy (zbiór opowiadań, wyd. Czytelnik, 1980)
  • Ołowiany dach (tom poezji, wyd. Wydawnictwo Literackie, 1984)
  • Małecki (powieść, wyd. Iskry, 1986)
  • Na perskim jarmarku (zbiór opowiadań, wyd. Glob, 1987)
  • Dom z zapalonymi światłami (zbiór opowiadań, wyd. Wydawnictwo Literackie, 1987)
  • Warszawska Atlantyda (powieść, wyd. PIW, 1997)
  • Niskie pobudki (nie wydana w całości powieść, publikowana we fragmentach w „Literaturze”)[7]

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Piotr Kuncewicz, Agonie i nadzieja, wyd. BGW 1993, tom III Poezja od 1956 s. 530, tom V Proza polska od 1956 s. 304 (noty o poezji i o prozie Michała Łukaszewicza)
  2. ↑ Ryszard Matuszewski, Polonistyka, wrzesień 1987, Nr 7(247), ss. 534-548, dział Nowe książki i wznowienia. Współczesna poezja polska, pochwalna recenzja z tomu poezji Michała Łukaszewicza „Ołowiany dach”
  3. ↑ Ewa Głębicka Leksykon. Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989, Wiedza Powszechna, Warszawa 2000, wyd. II poszerz., Stajnia, str. 316 – 322
  4. ↑ Społeczeństwo Otwarte, miesięcznik, Wyd. Fundacja „Społeczeństwo Otwarte” Warszawa 1994
  5. ↑ Beata Kęczkowska, Gazeta Wyborcza, dodatek Gazeta Stołeczna, z dn. 13.06 2011 r., wywiad z Pawłem Duninem–Wąsowiczem
  6. ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz, Warszawa fantastyczna, Wyd. Raster, Warszawa 2010
  7. ↑ Literatura. Miesięcznik Literacko-Społeczny, grudzień 1999, M. Łukaszewicz, Niskie pobudki. Honor przede wszystkim, str. 18

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Łukaszewicz&oldid=55427254”