Michał Świdziński
Michał Świdziński herbu Półkozic (ur. 1736, zm. 17 sierpnia 1788 w Klwowie) – kasztelan radomski w 1772 roku, rotmistrz powiatu radomskiego w 1764 roku, starosta radomski w latach 1754–1772.
Półkozic | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec |
Życiorys
edytujBył synem Stanisława, od ojca otrzymał starostwo lityńskie na Podolu wymienił je 2 stycznia 1758 na prośbę szwagra Kazimierza Granowskiego i za zgodą króla Augusta III (dokument królewski z dnia 17 grudnia 1754) na starostwo radomskie. 7 listopada 1758 otrzymał przywilej urzędu pokojowego (łac. cubicularii), a 7 grudnia 1758 otrzymał nominację na pułkownika wojsk koronnych. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1760 roku[1]. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa sandomierskiego. Na mocy zezwolenia ostatniego monarchy 13 maja 1772 został mianowany kasztelanem radomskim i jako kasztelan został senatorem.
21 lutego 1759 poślubił Barbarę Korwin-Krasińską h. Ślepowron (1740–1789) z tego małżeństwa na świat przyszło 2 synów: Jana Nepomucena i Kajetana oraz 6 córek: Anielę (Angelę), Zofię, Bonę, Mariannę, Franciszkę i Krystynę. W 1779 w posiadłości Starawieś będącej posagiem żony założył jedną z pierwszych w Rzeczypospolitej Kasę Powszechną z kapitałem zakładowym 1500 złotych polskich. Pochowany w grobowcu rodzinnym w kościele w Klwowie.
Przypisy
edytuj- ↑ Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 180.
Bibliografia
edytuj- Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 45.
- Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 216.