Michał (Storożenko)

Michał, imię świeckie Michaił Aleksiejewicz Storożenko (ur. 16 września 1924 w Charkowie, zm. 22 kwietnia 2019) – rosyjski duchowny prawosławny służący w jurysdykcji Patriarchatu Konstantynopola.

Michał
Michaił Storożenko
Biskup Klaudiopolis
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

16 września 1924
Charków

Data śmierci

22 kwietnia 2019

Miejsce pochówku

Cerkiew i cmentarz prawosławny w Sainte-Geneviève-des-Bois

Biskup Klaudiopolis
Okres sprawowania

od 1995

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Inkardynacja

Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich (do 2018)

Diakonat

7 grudnia 1957

Prezbiterat

25 maja 1995

Chirotonia biskupia

8 października 1995

Życiorys edytuj

Emigrował ze Związku Radzieckiego do Francji w 1943 r. Wyemigrował z resztkami pokonanej armii niemieckiej przez Polskę i Niemcy i dotarł do obozu dla przesiedleńców w regionie Liège-Charleroi we wschodniej Belgii, gdzie podjął pracę w kopalniach i fabrykach. Pod koniec II wojny światowej, będąc na emigracji w Belgii, zmienił rok urodzenia na 1929, zmniejszając o pięć lat wiek w swoich oficjalnych dokumentach, aby uniknąć przewidzianej umowami konferencji jałtańskiej gwałtownej repatriacji do ZSRR, ponieważ w tym kraju byli obywatele radzieccy, którzy nie osiągnęli pełnoletności, nie podlegali deportacji[1].

Przebywając w Belgii poznał miejscowe rosyjskie wspólnoty prawosławne, kierowane wówczas przez protojereja Jana Bekisza i protojereja Walenta Romenskiego. Dużą rolę w jego późniejszym życiu miała wizyta biskupa Kasjana (Biezobrazowa), będącego wówczas rektorem Instytutu Teologicznego św. Sergiusza w Paryżu oraz archimandryty Sawy (Szymkiewicza), sekretarza diecezjalnego przy metropolicie Włodzimierzu (Tichonickim), w obozach rosyjskich przesiedleńców w Belgii w 1948. Obaj przekonali Michaiła, by przyjechał do Paryża i podjął studia w Instytucie Teologicznym św. Sergiusza[1], co uczynił w 1949 r.[2]

Z wykształcenia był elektrotechnikiem[2]. W 1953 r. ukończył studia teologiczne w Instytucie św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu. W latach 1954–1957 uczył się w szkole śpiewu Inny Rogowskiej[2].

7 grudnia 1957 został wyświęcony na diakona przez biskupa Kasjana (Biezobrazowa)[1]. Służył w soborze św. Aleksandra Newskiego w Paryżu[2].

25 maja 1995 został wyświęcony na kapłana. 8 października 1995 otrzymał chirotonię biskupią jako biskup pomocniczy Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich ze stolicą tytularną w Klaudiopolis[3]. Służył w cerkwi św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu[2].

1 maja 2003 był jednym z trzech kandydatów w wyborach na zwierzchnika Egzarchatu (Rosyjskiego Arcybiskupstwa). W swoim przemówieniu na nadzwyczajnym zgromadzeniu diecezjalnym arcybiskupstwa poparł propozycję patriarchy moskiewskiego Aleksego II ustanowienia w Europie Zachodniej jednolitego okręgu metropolitalnego Patriarchatu Moskiewskiego, który obejmowałby wszystkie parafie prawosławne, klasztory i wspólnoty pochodzenia rosyjskiego i rosyjskiej tradycji duchowej, wyrażając przekonanie, że nadszedł czas, aby przezwyciężyć podziały. Uważał, że zjednoczenie trzech jurysdykcji w jedną autonomiczną metropolię będzie pierwszym etapem na drodze do utworzenia samodzielnego Kościoła lokalnego, podczas gdy odrzucenie tej propozycji oznacza przejęcie odpowiedzialności za dalszy podział[4]. Jednak większość zgromadzonych go nie poparła. W pierwszej turze biskup Michał otrzymał 44 głosy, ustępując biskupowi komańskiemu Gabrielowi (de Vylderowi), który uzyskał 118 głosów[5][6].

Po tych wydarzeniach Michał (Storożenko) przestał brać udział w posiedzeniach Diecezjalnej Rady Arcybiskupiej, której członkiem był na stanowisku od 1995, podobnie jak w życiu arcybiskupstwa w ogóle, ale nadal służył w niedziele i wielkie święta w cerkwi św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu[1]. 17 grudnia 2009 został zwolniony ze stanowiska proboszcza ze względu na wiek i stan zdrowia. Nadano mu honorowe zwierzchnictwo nad parafią[7]. Ostatnie lata życia spędził w domu córki pod Chartres. Cierpiał na ciężką chorobę nerek[1].

Zmarł 22 kwietnia 2019 r.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Кончина епископа Михаила | Cathedédrale Alexandre Nevsky de Paris [online], www.cathedrale-orthodoxe.com [dostęp 2020-03-07] (ang.).
  2. a b c d e МИХАИЛ (Стороженко (Стор) Михаил Алексеевич) // Российское Зарубежье во Франции, 1919 — 2000 = L'Émigration russe en France, 1919 — 2000: биогр. слов.: / Под общ. ред. Л. Мнухина, М. Авриль, В. Лосской. — М.: Дом-музей Марины Цветаевой Т. 2: Л — Р. — 2010. — 683, [1] с. — Библиогр. в тексте ст. — 1000 экз.
  3. Michel Storojenko – Names – Orthodoxia [online], www.orthodoxia.ch [dostęp 2018-11-28] (ang.).
  4. Избран новый Архиепископ православных русских церквей в Западной Европе | РЕЛИГАРЕ [online], www.religare.ru [dostęp 2020-03-07].
  5. Русский Экзархат Константинопольского Патриархата обрел нового главу + Церковь + Православная Франция [online], www.france-orthodoxe.net [dostęp 2020-03-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02] (ros.).
  6. Русский экзархат Константинопольского Патриархата обрел нового главу / Поместные Церкви // проект портала Православие.Ru [online], www.pravoslavie.ru [dostęp 2020-03-07].
  7. Archevêché des églises orthodoxe de tradition russe en Europe occidentale - Сообщение Совета Архиепископии № 06-09 [online], exarchat.eu [dostęp 2020-03-07].