Michał Baliński herbu Jastrzębiec[1] (ps.: „Auszławis”, „Usztaritois”, „Mokitinis” i in., ur. 14 sierpnia 1794 w Terespolu koło Połocka, zm. 3 stycznia 1864 w Wilnie; pochowany w Jaszunach)[2] – polski historyk, pisarz, publicysta, działacz oświatowy, brat Stanisława Balińskiego. Ożenił się z Zofią Śniadecką, córką Jędrzeja Śniadeckiego. Miał z nią syna Jana Balińskiego, który był wybitnym polskim lekarzem psychiatrą.

Michał Baliński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1794
Terespol (rejon dokszycki)

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1864
Wilno

Zawód, zajęcie

historyk, pisarz, publicysta, działacz oświatowy

Faksymile

Życiorys

edytuj

Urodzony na Litwie studiował w Wilnie na tamtejszym uniwersytecie, gdzie w 1815 uzyskał tytuł magistra filozofii. Pierwsze swe prace publikował w „Dzienniku Wileńskim” i w założonym wraz z Joachimem Lelewelem „Tygodniku Wileńskim”, którego od 1816 był także współredaktorem. Od 1817 członek Towarzystwa Szubrawców.

W 1818 wyjechał za granicę, po powrocie opublikował m.in. w „Dzienniku Wileńskim” „Opisanie Wiednia i Podróż do Szwajcarii Saskiej”.

W 1836 otrzymał urząd w warszawskim wydziale oświaty; w Warszawie uczestniczył w 1841 w założeniu „Bibljoteki Warszawskiej”, w której od tej pory często publikował swoje artykuły. W 1847 złożył urząd i wrócił na Litwę. Dwukrotnie wybrano go kuratorem honorowym gimnazjum i instytutu szlacheckiego w Wilnie, a potem wiceprezesa Wileńskiej Komisji Archeologicznej[2].

Współautor wraz z Tymoteuszem Lipińskim Starożytnej Polski. Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859–1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii[3].

Twórczość

edytuj

Dzieła dostępne w:

Przypisy

edytuj
  1. Michał Wincenty Feliks Baliński z Balina h. Jastrzębiec [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-02-09].
  2. a b Vytautas Merkys: Mykolas Balinskis. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2021-03-08]. (lit.).
  3. „Encyklopedia Powszechna”, tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj