Michał Kazimierz Raczyński

wojewoda poznański i kaliski

Michał Kazimierz Raczyński herbu Nałęcz (ur. w 1650, zm. 12 grudnia 1737 w Poznaniu) – wojewoda poznański w 1737 roku, wojewoda kaliski w latach 1729–1737, kasztelan kaliski w latach 1720–1729, kasztelan gnieźnieński w latach 1710–1720, podsędek poznański w latach 1696–1710[1].

Michał Kazimierz Raczyński
Herb
Nałęcz
Rodzina

Raczyńscy herbu Nałęcz

Data urodzenia

1650

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1737
Poznań

Ojciec

Zygmunt Raczyński

Matka

Katarzyna Jełowicka

Żona

Krystyna Krassowska

Dzieci

Wiktor Raczyński Leon Raczyński

Początkowo był związany z Radziwiłłami, później stał się gorliwym zwolennikiem Augusta III. Od 1689 podsędek gnieźnieński i poznański. Poseł na sejm konwokacyjny 1696 roku z województwa poznańskiego, po zerwanym sejmie konwokacyjnym przystąpił do kofederacji generalnej w 1696 roku[2]. Był elektorem Augusta II Mocnego w 1697 roku z województwa kaliskiego[3]. Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z województwa poznańskiego[4]. Jako poseł województwa poznańskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[5]. W latach 1710–1720 kasztelan gnieźnieński, w latach 1720–1729 – kaliski. W roku 1729 został wojewodą kaliskim, a w ostatnim roku życia objął urząd wojewody poznańskiego.

Stał się jednym z najbogatszych magnatów Wielkopolski. Rodzina Raczyńskich doszła do większego znaczenia dzięki wnukowi Michała Kazimierza, Kazimierzowi (1739-1824), który otrzymał imię po zmarłym 2 lata wcześniej dziadku.

Był fundatorem Klasztoru Franciszkanów w Woźnikach[6] i tam też został pochowany (serce umieszczono w kościele św. Kazimierza w Poznaniu[7]). W 1829 roku Edward Raczyński uzyskał zgodę Konsystorza Generalnego Poznańskiego na przeniesienie zwłok swoich przodków w tym także Michała Kazimierza Raczyńskiego i jego żony z Woźnik do Rogalina[8].

Życie prywatne

edytuj

W dniu 15.09.1688 Michał Raczyński poślubił Krystynę z Krassowskich herbu Rogala. Po jej śmierci w 1724 r. zlecił wykonanie pamiątkowego epitafium z kutej blachy, które znajduje się w kościele Klasztoru Franciszkanów w Woźnikach [9].

Synowie:[10]

Przypisy

edytuj
  1. Urzędnicy Wielkopolscy XV–XVIII wieku. Spisy". Oprac. Adam Bieniaszewski, 1987, s. 226.
  2. Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
  3. Suffragia województw i ziem koronnych i W.X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 15.
  4. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 349.
  5. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.
  6. "Z woźnickiego wzgórza", Pismo klasztoru franciszkanów na wzgórzu Wyrwał w Woźnikach, IV,V,VI 2013, nr 30(8), s. 26-28
  7. Alojzy Pańczak, Zmarli pochowani w Woźnikach, w: Z Woźnickiego Wzgórza, nr 25/2012, s. 26
  8. "Klasztor i Kościół Franciszkanów w Woźnikach. Dzieje, przewodnik, roczniki woźnickie. Zespół autorów pod redakcją o. Alojzego Pańczaka, Grodzisk Wielkopolski 2021, s. 83, ISBN 978-83-961100-0-8
  9. "Z woźnickiego wzgórza", Pismo klasztoru franciszkanów na wzgórzu Wyrwał w Woźnikach, I,II,III 2018, nr 45(12), s. 24-25
  10. Potomkowie Sejmu Wielkiego