Michał Murmyłło
Michał Murmyłło, także Murmyło, ps. „Żubr”, „Muzyczka” (ur. 21 września 1894, zm. ?) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.
 kapitan piechoty
| |
| Data urodzenia |
21 września 1894 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
15 Pułk Piechoty „Wilków”, |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 21 września 1894[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3]. W 1923, 1924 jako oficer zatrzymany w służbie czynnej był oficerem rezerwowym 15 pułku piechoty w Dęblinie[4][5]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[6][7]. W 1928 był oficerem batalionu manewrowego w Rembertowie[8]. W 1932 był oficerem 22 pułku piechoty[9].
Sprawował stanowisko starosty powiatu włocławskiego[10][11], po czym w lutym 1936 został mianowany na urząd starosty powiatu borszczowskiego[12][13][14] i pełnił go w tym roku[15].
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i nastaniu okupacji niemieckiej zaangażował się w działalność podziemną. Od października 1939 do lutego 1940 w stopniu kapitana rezerwy używając pseudonimu „Żubr”[16] pełnił funkcję dowódcy I batalionu 7 pułku piechoty Legionów AK „Garłuch” w strukturze Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej. Działając pod pseudonimem „Muzyczka” sprawował stanowisko szefa podreferatu polskie organizacje konspiracyjne w Referacie 992 – Biuro Studiów w strukturze Komendy Głównej AK[17].
Odznaczenia i ordery edytuj
- Krzyż Niepodległości z Mieczami (16 września 1931)[18]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[19]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej
Przypisy edytuj
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-25].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 533.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 471.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 168.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 159.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 224.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 65.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 107.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 552.
- ↑ Z katolickiej Polski. We Włocławku. „Dzwon Niedzielny”, s. 666, Nr 43 z 23 października 1932.
- ↑ Zmiana starosty we Włocławku. „Nowiny Codzienne”, s. 4, Nr 191 z 12 lipca 1934.
- ↑ Nowy starosta włocławski. „Głos Mazowiecki”, s. 2, Nr 42 z 20 lutego 1936.
- ↑ Kronika miejska. Nowy starosta w Borszczowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 43 z 22 lutego 1936.
- ↑ Z ostatnich dni. Nowy starosta w Borszczowie. „Wschód”. Nr 4, s. 9, 29 lutego 1936.
- ↑ Rafał Leszczyński. Powiat borszczowski w latach 1921–1939. „Europa Orientalis”. 6, s. 76, 2015. ISSN 2081-8741.
- ↑ WYDANIE SPECJALNE Z OKAZJI ROCZNICY WYBUCHU POWSTANIA WARSZAWSKIEGO 1. VIII.1944 R. HISTORIA WALK POWSTAŃCZYCH NA TERENIE DZIELNICY WŁOCHY. „Jednodniówka”. s. 1.
- ↑ Komenda Główna ZWZ-AK. dws-xip.pl. [dostęp 2016-07-15].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.