Michał Prozwicki
Michał Prozwicki[1] (ur. 19 grudnia 1899 lub 1 stycznia 1900 w Warszawie, zm. 4 stycznia 1946) – oficer Wojska Polskiego II RP, major saperów Polskich Sił Zbrojnych.
 major saperów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 grudnia 1899 |
|---|---|
| Data śmierci |
4 stycznia 1946 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
1 Pułk Saperów, |
| Stanowiska |
dowódca kompanii, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Michał Prozwicki urodził się 19 grudnia 1899[2] lub 1 stycznia 1900 w Warszawie[3].
Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1922[4][5][6]. W 1923, 1924 był oficerem 1 pułku saperów w Modlinie[7][8]. Na przełomie lat 20. i 30. służył w batalionie mostowym w Modlinie-Kazuniu[9][10], w którym w 1939 w stopniu kapitana był dowódcą kompanii przepraw rzecznych. Po wybuchu II wojny światowej w trakcie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy kompanii ciężkiej kolumny pontonowej typ I (motorowa) nr 11 mobilizowanej przez batalion mostowy w Modlinie w składzie saperów Armii „Modlin”. Później przedostał się do Wielkiej Brytanii i został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. Na przełomie 1940/1941 był dowódcą 3 kompanii saperów w składzie 3 Brygady Kadrowej Strzelców. Został awansowany na stopień majora i sprawował stanowisko dowódcy 10 batalionu saperów od 18 lipca 1945[11] do śmierci 4 stycznia 1946[3]. Po ekshumacji został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Loreto (miejsce 5-A-6)[3][12].
Ordery i odznaczenie edytuj
- Medal Wojska[13]
- Srebrny Krzyż Zasługi (30 grudnia 1924)[14][13]
- Krzyż Pamiątkowy Monte Casino nr 38762[13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Imperium Brytyjskiego (13 sierpnia 1945)[13]
Przypisy edytuj
- ↑ W niektórych publikacjach (Rocznik Oficerski 1934) przedstawiany jako Michał Proźwicki.
- ↑ Roczniki Oficerskie 1928, 1932.
- ↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 237.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 912.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 835.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 604.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 874.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 798.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 579.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 258, 759.
- ↑ Górczyński 1947 ↓, s. 219.
- ↑ Michał Proźwicki. polskiecmentarzewewloszech.eum. [dostęp 2018-08-29].
- ↑ a b c d Prozwicki, Michal - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-05-27].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 5, poz. 18 „za pełną poświęcenia i z narażeniem życia niesioną pomoc w czasie powodzi wiosennej w 1924 roku”.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Wacław Górczyński: Kronika 101 Kompanii Saperów, sygn. C.854. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1947. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-30)].