Michał Zenkteler
Michał Zenkteler (ur. 15 września 1890 w Buku, zm. 21 stycznia 1936 w Krakowie) – polski inżynier rolnik, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm w II RP.
 Michał Zenkteler w 1935 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 września 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 stycznia 1936 |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II RP) | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 15 września 1890 w Buku, w rodzinie Walentego (1838–1892) i Franciszki z Siuchnińskich (1859–1936)[1]. Był rolnikiem i inżynierem agronomii. Ukończył gimnazjum w Śremie oraz jednoroczną służbę wojskową w Armii Cesarstwa Niemieckiego. W latach 1911–1914 studiował rolnictwo w Akademii Rolniczej w Lipsku i w Berlinie. Przed I wojną światową działał w tajnych „Grupach Narodowych” oraz stowarzyszeniach polskich na emigracji.
W powstaniu wielkopolskim był dowódcą odcinka czarnkowskiego. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 15 pułku artylerii polowej wielkopolskiej. Pełnił także funkcję adiutanta XV Brygady Artylerii Wielkopolskiej. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii. W latach 20. XX wieku był oficerem rezerwy 17 pułku artylerii polowej w Gnieźnie[2][3]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Gniezno. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII[4].
Po przeniesieniu do rezerwy został dzierżawcą domeny państwowej w Pałczynie. Był prezesem powiatowym Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych na powiat wrzesiński. Był też członkiem wydziału powiatowego i rady powiatowej[5]. W 1931 roku zastąpił Leona Plucińskiego na funkcji prezesa Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych. Od 1934 roku był jednocześnie wiceprezesem Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Poznaniu.
W 1935 roku został posłem IV kadencji (1935–1938) wybranym 15 515 głosami z okręgu wyborczego nr 98 (powiaty: gnieźnieński miejski, gnieźnieński, średzki, wrzesiński i wągrowiecki)[5]. Zmarł w nocy z 20 na 21 stycznia 1936 roku w Krakowie[6]. Pochowany 26 stycznia 1936 roku na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera IVP-26-49)[7].
Był mężem Haliny z Glabiszów (zm. 1957)[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4736
- Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)[8][9]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie[9]: 22 grudnia 1928[10], 9 listopada 1932[11])
Przypisy edytuj
- ↑ a b https://www.geni.com/
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 748, 844.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 668, 769.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 135, 980.
- ↑ a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 287.
- ↑ Biblioteka Sejmowa – Parlamentarzyści RP: Michał Zenkteler. [dostęp 2016-01-30].
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - jako Michał Zenkteller.
- ↑ a b Ś.P. MICHAŁ ZENKTELER 1890–1936. „Rolnictwo”. Rok VIII, T. I, Z. 2, 15 lutego 1936. Warszawa: Towarzystwo Oświaty Rolniczej. [dostęp 2021-06-10].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 296, poz. 727 „za wybitne zasługi, położone w powstaniu wielkopolskim”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy organizacji produkcji rolnictwa w Wielkopolsce”.
Bibliografia edytuj
- Ś.p. Michał Zenkteler, „Dziennik Poznański” nr 18 z 23 stycznia 1936 roku, s. 3, 11.
- Ś.p. Michał Zenkteler, „Orędownik Wrzesiński” nr 8 z 23 stycznia 1936 roku, s. 1, 3–4.
- Ładysław Panufnik, Zarys historii wojennej 15-go Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej, Warszawa 1929.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.