Michael Douglas
Michael Kirk Douglas[1] (ur. 25 września 1944 w New Brunswick) – amerykański aktor, producent filmowy i scenarzysta.
| ||
 Michael Douglas (2013) | ||
| Imię i nazwisko | Michael Kirk Douglas | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 września 1944 New Brunswick | |
| Zawód | aktor, producent filmowy | |
| Współmałżonek | Diandra M. Luker (1977-2000; rozwód) Catherine Zeta-Jones (od 2000) | |
| Lata aktywności | od 1966 | |
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Wczesne lataEdytuj
Urodził się w New Brunswick w New Jersey jako starszy z dwóch synów hollywoodzkiego aktora Kirka Douglasa i Diany Dill[2]. Ma młodszego brata Joela (ur. 23 stycznia 1947) oraz dwóch młodszych braci przyrodnich z drugiego małżeństwa ojca z Anne Buydens; Petera Vincenta (ur. 23 listopada 1955) i Erica Anthony’ego (ur. 21 stycznia 1958, zm. 6 lipca 2004).
Uczęszczał do Robert E. Lee High School w Midland[3] w Teksasie, Allen-Stevenson School, Eaglebrook School w Deerfield w Massachusetts[4]. Naukę kontynuował w Choate Rosemary Hall[4] w Wallingford, w hrabstwie New Haven, w stanie Connecticut. W 1968 ukończył studia na wydziale sztuk dramatycznych Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara[5]. Aktorstwa uczył się także w nowojorskich – The Neighborhood Playhouse pod kierunkiem Sanforda Meisnera i American Place Theatre pod kierunkiem Wynn Handman[2] oraz Eugene O’Neill Theater Center[2] w Waterford, w stanie Connecticut.
KarieraEdytuj
W 1962 rozpoczął swoją karierę ekranową, jako asystent reżysera westernu Ostatni kowboj (Lonely Are the Brave, 1962)[5], z udziałem swojego ojca, Geny Rowlands i Waltera Matthau. Debiutował rolą kierowcy jeepa w dramacie wojennym Rzut jak gigantyczny cień (Cast a Giant Shadow, 1966), u boku ojca i Angie Dickinson.
Rola młodzieńca z długimi włosami i radykalnymi poglądami pochodzącego z rodziny o tradycjach patriotycznych i wojskowych, zagorzałego przeciwnika wojny w Wietnamie, który spowodował wypadek, w wyniku którego jego starszy brat Frank (Peter Strauss) ma sztywną nogę, w niezależnym dramacie Cześć, bohaterze! (Hail, Hero!, 1969) przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu za najbardziej obiecujący debiut[5].
Sławę zyskał rolą detektywa Steve Keller w serialu ABC Ulice San Francisco (The Streets of San Francisco, 1972-1976)[6], za którą trzykrotnie zdobył nominację do nagrody Emmy i raz do nagrody Złotego Globu. W 1976 odebrał nagrodę Oscara jako producent filmowy dramatu Miloša Formana Lot nad kukułczym gniazdem (One Flew Over the Cuckoo's Nest, 1975) z Jackiem Nicholsonem. Uznanie przyniosła mu postać doktora Marka Bellowsa, który wraz ze swoją dziewczyną-lekarką wpada na trop afery w dreszcowcu Śpiączka (Coma, 1978)[6] oraz jako operator kamery robiący reportaż z elektrowni atomowej w thrillerze Chiński syndrom (The China Syndrome, 1979), u boku Jane Fondy i Jacka Lemmona.
Odniósł ekranowy sukces w trzech filmach z Kathleen Turner i Danny DeVito – Miłość, szmaragd i krokodyl (Romancing the Stone, 1984), Klejnot Nilu (The Jewel of the Nile, 1985) oraz Wojna państwa Rose (The War of the Roses, 1989)[6].
Kreacja rekina giełdowego Gordona Gekko, w dramacie kryminalnym Olivera Stone’a Wall Street (1987), przyniosła mu nagrodę Oscara, Złotego Globu, włoską nagrodę Davida i Srebrną Taśmę. Za postać prześladowanego przez niebezpieczną kochankę cudzołożnika w dreszczowcu psychologicznym Fatalne zauroczenie (Fatal Attraction, 1987) z Glenn Close i Anne Archer był nominowany do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej. Jednak rola detektywa uległego zmysłowej, podejrzanej o morderstwo pisarki, w dreszczowcu Paula Verhoevena Nagi instynkt (Basic Instinct, 1992), mimo nominacji do nagrody MTV dla najlepszego odtwórcy roli męskiej i najlepszego ekranowego duetu z Sharon Stone, doczekała się także nominacji do antynagrody Złotej Maliny dla najgorszego aktora.
Nagrodę krytyków w Los Angeles odebrał za postać scenarzysty-profesora w komedio-dramacie Cudowni chłopcy (Wonder Boys, 2000). Kolejną nominację do nagrody Emmy zdobył za rolę geja-detektywa Gavina Hatcha zainteresowanego Willem Trumanem (Eric McCormack) w sitcomie NBC Will & Grace (2002).
W 1998 został laureatem honorowego Cezara za całokształt twórczości, a w 2004 otrzymał nagrodę im. Cecila B. DeMille[7].
Życie prywatneEdytuj
Spotykał się z Brendą Vaccaro (1970–76) i Elizabeth Vargas. Od 20 marca 1977 do czerwca 2000 był żonaty z Diandrą M. Luker (ur. 1956), z którą ma syna Camerona Morrella (ur. 13 grudnia 1978)[5]. Od 31 grudnia 1999 spotykał się z Catheriną Zeta-Jones (ur. 1969), młodszą od niego o 25 lat walijską aktorką, którą poślubił 18 listopada 2000[4]. Mają dwoje dzieci – syna Dylana Michaela (ur. 8 sierpnia 2000) i córkę Carys Zetę (ur. 22 sierpnia 2003).
W sierpniu 2010 Douglas wyznał, że lekarze wykryli w gardle aktora nowotwór, będący w czwartym, najbardziej zaawansowanym stadium[8]. Podczas choroby aktor schudł prawie 15 kilogramów. Na początku 2011 roku wyznał w wywiadzie dla NBC, że pokonał raka i nie ma już guza w krtani[9]. W roku 2013 podczas wywiadu udzielonemu Samuelowi Jacksonowi przyznał się do tego, że kłamał mówiąc o raku krtani, a naprawdę miał raka języka[10].
FilmografiaEdytuj
- 1966: Cast a Giant Shadow jako kierowca jeepa
- 1969: Gdzie jest Jack? jako Constable
- 1969: Cześć, bohaterze! jako Carl
- 1970: Adam o szóstej rano jako Adam Gaines
- 1971: Summertree jako Jerry
- 1972: Napoleon i Samanta jako Danny
- 1972–1977: Ulice San Francisco jako inspektor Steve Keller (w latach 1972-76)
- 1978: Coma jako dr Mark Bellows
- 1979: Chiński syndrom jako Richard Adams
- 1979: Biegacz jako Michael Andropolis
- 1980: Teraz moja kolej jako Ben Lewin
- 1983: Trybunał jako Steven Hardin
- 1984: Miłość, szmaragd i krokodyl jako Jack Colton
- 1985: Klejnot Nilu jako Jack Colton
- 1985: Chór jako Zach
- 1987: Wall Street jako Gordon Gekko
- 1987: Fatalne zauroczenie jako Dan Gallagher
- 1989: Wojna państwa Rose jako Oliver Rose
- 1989: Czarny deszcz jako Nick Conklin
- 1992: Nagi instynkt jako Nick Curran
- 1992: Światło w mroku jako Ed Leland
- 1993: Upadek jako William Foster
- 1994: W sieci jako Tom Sanders
- 1995: Prezydent – Miłość w Białym Domu jako prezydent Andrew Shepherd
- 1996: Duch i Mrok jako Charles Remington
- 1997: Gra jako Nicholas Van Orton
- 1998: Morderstwo doskonałe jako Steven Taylor
- 2000: Cudowni chłopcy jako Grady Tripp
- 2000: Traffic jako Robert Wakefield
- 2001: Nikomu ani słowa jako dr Nathan Conrad
- 2001: O czym marzą faceci jako pan Burmeister
- 2003: Teściowie jako Steve Tobias
- 2003: Wszystko w rodzinie jako Alex Gromberg
- 2006: Ja, ty i on jako pan Thompson
- 2006: Strażnik jako Pete Garrison
- 2007: Król Kalifornii jako Charlie
- 2009: Ponad wszelką wątpliwość jako Mark Hunter
- 2009: Duchy moich byłych jako wujek Wayne Mead
- 2009: Człowiek sukcesu jako Ben Kalmen
- 2010: Wall Street: Pieniądz nie śpi jako Gordon Gekko
- 2011: Ścigana jako Alex Coblenz
- 2013: Last Vegas jako Billy
- 2013: Wielki Liberace jako Liberace
- 2014: And So It Goes jako Oren Little
- 2014: Pojedynek na pustyni jako Madec
- 2015: Ant-Man jako Hank Pym
- 2018: Ant-Man and the Wasp jako Hank Pym
PrzypisyEdytuj
- ↑ Personalidade: Michael Douglas (EUA) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ a b c Michael Douglas Biography (1944-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Michael Douglas – Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ a b c Michael Douglas (wł.). MYmovies. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ a b c d Michael Douglas (25 de Setembro de 1944) (port.). Filmow. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ a b c Michael Douglas (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Michael Douglas (ang.). Listal. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Michael Douglas ma raka (pol.). Wirtualna Polska. [dostęp 2018-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-27)].
- ↑ Michael Douglas pokonał raka (pol.). tvp.pl. [dostęp 2011-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-27)].
- ↑ Aktor Michael Douglas kłamał o swoim raku. „Prawda mogła zakończyć moją karierę” (pol.). Gazeta Wyborcza. [dostęp 2013-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-27)].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Michael Douglas w bazie IMDb (ang.)
- Michael Douglas w bazie Notable Names Database (ang.)
- Michael Douglas w bazie Filmweb