Michael Glasder

Michael Glasder
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1989 ; Lake Forest
Klub	Norge Ski Club
Reprezentacja	Stany Zjednoczone
Debiut w PŚ indywidualnie	16 stycznia 2010 w Sapporo (48. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	15 lutego 2009 w Oberstdorfie (10. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	4 lutego 2017 w Oberstdorfie (30. miejsce)
Rekord życiowy	209,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (3 lutego 2017)

Michael Glasder (ur. 27 marca 1989 w Lake Forest^[2]) – amerykański skoczek narciarski, reprezentant klubu Norge Ski Club. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (2015 i 2017) i w lotach narciarskich (2016 i 2018), olimpijczyk (2018), medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

W lutym 2004 w Westby zadebiutował w konkursach Pucharu Kontynentalnego. Rok później na tej samej skoczni zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 22. miejsce^[3]. W latach 2005–2009 czterokrotnie brał udział w zawodach skoków narciarskich na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym. Najwyższą pozycję indywidualnie zdobył w swoim ostatnim starcie, zajmując 14. miejsce^[4].

15 lutego 2009 w Oberstdorfie po raz pierwszy wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata. W zawodach na skoczni mamuciej reprezentacja USA zajęła wówczas ostatnie, 10. miejsce. Debiut Glasdera w konkursie indywidualnym miał miejsce 16 stycznia 2010 w Sapporo i zakończył się zajęciem 48. pozycji^[5].

Znalazł się w składzie reprezentacji Stanów Zjednoczonych na konkursy Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. W zawodach indywidualnych na skoczni dużej zajął 46. miejsce, a w pozostałych nie wystąpił^[6].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, zajmując 37. miejsce. 20 lutego 2016 zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Iron Mountain. Regularnie startował w zawodach Pucharu Świata 2015/2016, zajmując między innymi 35. miejsce indywidualnie (12 marca w Titisee-Neustadt) i 8. w drużynie (19 marca w Planicy)^[7].

4 lutego 2017 zajął 30. miejsce w konkursie Pucharu Świata na mamuciej skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie, po raz pierwszy w karierze zdobywając punkt tego cyklu. 12 lutego w Sapporo był 29. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, zajmując 49. miejsce indywidualnie na skoczni normalnej i 40. na dużej, a także 8. w konkursie drużyn mieszanych i 11. w drużynie męskiej. 25 marca 2017 z amerykańskim zespołem zajął 7. pozycję w konkursie drużynowym Pucharu Świata rozegranym w Planicy^[8].

31 grudnia 2017 zwyciężył w amerykańskich kwalifikacjach na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018, zdobywając tym samym miejsce w składzie amerykańskiej reprezentacji na tę imprezę^[9]. Indywidualnie zajął na niej 32. pozycję na skoczni normalnej i 46. na dużej, a konkurs drużynowy zakończył na 9. miejscu. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 38. miejsce^[10].

Po występie olimpijskim rozważał zakończenie kariery sportowej, jednak zdecydował się ją kontynuować. Niedługo po mistrzostwach kraju rozgrywanych w lipcu 2018 doznał kontuzji, która wykluczyła go z całego sezonu letniego 2018 i części sezonu zimowego 2018/2019^[11]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych po raz ostatni wystąpił w lutym 2019, zajmując miejsca w czwartej i piątej dziesiątce w ramach konkursów Pucharu Kontynentalnego w Iron Mountain^[12].

Na Mistrzostwach Stanów Zjednoczonych w Skokach Narciarskich 2015 zdobył złoty medal w konkursie na skoczni normalnej^[13]. Sukces ten powtórzył dwa lata później^[14].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018

Pjongczang

–

32. miejsce (K-98), 46. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018

Pjongczang

–

9. miejsce^[a]

Starty M. Glasdera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
32.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	98,5 m	–	98,7 pkt	160,6 pkt	Andreas Wellinger
46.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	114,0 m	–	90,5 pkt	195,2 pkt	Kamil Stoch
9.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.^[a]	113,0 m	–	377,2 pkt (86,4 pkt)	721,3 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Falun	–	46. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	49. miejsce (K-90), 40. miejsce (K-116)

Drużynowo

2017

Lahti

–

8. miejsce (drużyna mieszana/K-90)^[b], 11. miejsce (K-116)^[a]

Starty M. Glasdera na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
46.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	102,5 m	–	68,3 pkt	200,4 pkt	Severin Freund
49.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	82,0 m	–	94,5 pkt	176,3 pkt	Stefan Kraft
8.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.^[b]}	80,5 m	83,0 m	802,2 pkt (196,9 pkt)	233,3 pkt	Niemcy
40.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	106,0 m	–	92,4 pkt	186,9 pkt	Stefan Kraft
11.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.^[a]	108,0 m	–	365,1 pkt (101,0 pkt)	739,1 pkt	Polska

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2010 Planica	–	nie zakwalifikował się
2016 Tauplitz	–	37. miejsce
2018 Oberstdorf	–	38. miejsce

Drużynowo

2010

Planica

–

10. miejsce^[c]

Starty M. Glasdera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
NQ	19–20 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	indywid.	143,0 m	–			108,6 pkt	Nie zakwalifikował się.
10.	21 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	druż.^[c]	154,0 m		–		462,2 pkt (126,1 pkt)	1179,2 pkt	Austria
37.	15–16 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	indywid.	145,0 m	–	–	–^[d]	98,5 pkt	541,6 pkt	Peter Prevc
38.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	140,0 m	–	–	–^[d]	95,9 pkt	556,0 pkt	Daniel-André Tande

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2005 Rovaniemi	–	52. miejsce
2006 Kranj	–	40. miejsce
2007 Tarvisio/ Planica	–	60. miejsce
2009 Szczyrbskie Jezioro	–	14. miejsce

Drużynowo

2005 Rovaniemi	–	11. miejsce^[e]
2006 Kranj	–	8. miejsce^[f]
2007 Tarvisio/ Planica	–	14. miejsce^[g]
2009 Szczyrbskie Jezioro	–	10. miejsce^[h]

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2016/2017	67.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło^[15]
Sezon 2008/2009
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	q	-	0
Sezon 2009/2010
																							punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	48	q	-	-	q	q	-	-	-	q	-	0
Sezon 2013/2014
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	51	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	0
Sezon 2014/2015
																															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	q	q	q	q	q	q	q	52	q	q	q	q	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
q	43	q	-	-	48	49	q	q	48	q	43	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	48	-	35	51	q	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
q	40	50	q	49	39	q	q	q	q	35	q	q	q	-	30	36	32	29	q	q	q	q	33	q	-	3
Sezon 2017/2018
																						punkty
-	dq	q	q	q	q	47	-	-	q	q	q	-	47	35	q	q	q	q	q	q	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło^[15]
Sezon 2008/2009
Sezon 2008/2009			-	-	10	-	-	12
Sezon 2009/2010
Sezon 2009/2010					13	-	-	-
Sezon 2014/2015
Sezon 2014/2015				-	-	-	12	-
Sezon 2015/2016
Sezon 2015/2016			-	-	-	-	-	8
Sezon 2016/2017
Sezon 2016/2017			-	10	-	11	9	7
Sezon 2017/2018
Sezon 2017/2018	-	-	-	-	11	-	-	9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2015/2016	67.
2016/2017	55.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017	48.
2018	63.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	42.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	55.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2016/2017	45.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017	81.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło^[15]
2009
									punkty
45	-	-	-	q	50	-	-	-	0
2013
											punkty
-	-	q	q	41	34	-	-	-	-	-	0
2015
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	0
2016
										punkty
-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	0
2017
									punkty
q	-	-	45	30	36	28	-	-	4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło^[15]
2009
2009			15
2013
2013	-	-	6
2017
2017			12
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2004/2005	129.
2005/2006	113.
2008/2009	158.
2009/2010	123.
2010/2011	115.
2012/2013	122.
2013/2014	126.
2014/2015	64.
2015/2016	45.
2016/2017	78.
2017/2018	86.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	20 lutego	2016	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	124,5 m	132,5 m	211,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	20 lutego	2016	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	124,5 m	132,5 m	211,1 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[15]
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	54	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2003/2004
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	53	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2004/2005
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	22	28	-	-	-	-	-	12
Sezon 2005/2006
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	26	29	-	-	-	-	-	7
Sezon 2006/2007
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	36	37	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2007/2008
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	41	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	46	28	-	-	-	46	43	50	55	-	-	57	34	-	-	43	34	35	40	47	36	53	39	-	-	3
Sezon 2009/2010
																										punkty
46	52	56	52	28	29	54	55	29	37	48	-	-	-	-	36	35	58	61	62	47	61	59	49	-	-	7
Sezon 2010/2011
																													punkty
59	65	65	64	44	37	78	70	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	21	-	-	-	-	-	50	49	38	10
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	78	73	59	68	-	-	-	-	-	-	-	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	-	-	36	73	45	48	36	65	52	38	46	-	-	35	32	31	-	-	55	53	53	36	38	23	-	-	8
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	38	24	51	45	39	55	41	53	-	-	-	39	58	-	-	61	40	-	7
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	dq	23	19	44	-	-	-	16	18	-	-	-	-	-	13	27	-	-	-	-	-	-	-	72
Sezon 2015/2016
																											punkty
33	38	32	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	11	20	21	21	35	1	17	-	-	-	-	-	169
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	19	16	-	-	-	-	-	dq	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	21	18	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	23
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45	38	39	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2009	74.
2015	95.
2016	67.
2017	65.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[15]
2005
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	0
2009
											punkty
61	55	64	54	56	-	-	20	27	-	-	15
2011
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	60	65	0
2012
														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	49	48	-	-	55	66	0
2013
										punkty
-	-	-	-	-	-	48	34	69	50	0
2015
														punkty
-	-	40	44	-	-	27	28	46	45	-	-	49	51	7
2016
														punkty
52	27	-	-	49	26	31	22	43	40	22	23	dq	48	35
2017
													punkty
28	28	29	45	47	-	-	10	dq	-	-	-	-	34
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2007/2008	180.
2008/2009	115.
2009/2010	74.
2010/2011	115.
2011/2012	50.
2012/2013	47.
2013/2014	24.
2014/2015	58.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 sierpnia	2009	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	88,0 m	92,5 m	203,5 pkt	3.^[i]	10,5 pkt	Daniel Wenig
2.	18 lutego	2012	Brattleboro	Harris Hill	K-88	HS-98	88,0 m	88,5 m	228,5 pkt	3.	12,5 pkt	Anders Johnson
3.	13 grudnia	2013	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	97,0 m	96,0 m	257,0 pkt	3.	12,0 pkt	Ole Mathis Nedrejord

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło^[15]
Sezon 2007/2008
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	17	-	-	-	26
Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	17	-	-	18	32	-	-	-	-	-	-	-	41
Sezon 2009/2010
																										punkty
23	-	-	3	24	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	75
Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	7	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	52
Sezon 2011/2012
																							punkty
-	-	-	-	-	-	30	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	4	-	-	40	33	111
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	5	-	-	20	28	104
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4	3	7	8	-	-	57	45	178
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	32	33	23	42	16	11	-	-	8	13	39	-	-	-	-	-	-	-	-	-	99
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

Uwagi

↑ ^a ^b ^c ^d Skład zespołu: Casey Larson, William Rhoads, Michael Glasder i Kevin Bickner
↑ ^a ^b Skład zespołu: Nita Englund, Michael Glasder, Sarah Hendrickson i Kevin Bickner
↑ ^a ^b Skład zespołu: Nicholas Fairall, Michael Glasder, Christopher Lamb i Nicholas Alexander
↑ ^a ^b Seria konkursowa została odwołana.
↑ Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i Skyler Keate
↑ Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i Trevor Wert
↑ Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i John Lyons
↑ Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i Chris Lamb
↑ Ex aequo z Thomasem Lacknerem i Chil-ku Kangiem

Przypisy

↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-29].
↑ GLASDER Michael - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-12-14]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; World Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ Rachel Lutz: Sarah Hendrickson, Michael Glasder become first ski jumpers named to 2018 Olympic Team. nbcolympics.com, 2017-12-31. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
↑ ALEX KANTECKI: Cary native Michael Glasder excited for Norge homecoming. nwherald.com, 2019-01-23. [dostęp 2019-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-25)]. (ang.).
↑ GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-10-07]. (ang.).
↑ Sunday Final Results. whiteface.com. [dostęp 2015-12-09]. (ang.).
↑ Dominik Formela: Lussi oraz Glasder mistrzami USA. skijumping.pl, 2017-10-09. [dostęp 2018-01-01].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Adam Kwieciński: GLASDER Michael 1989.03.27 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-04].

Bibliografia

GLASDER Michael - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-04]. (ang.).
Adam Kwieciński: GLASDER Michael 1989.03.27 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-04].

[ms17-15] Skład zespołu: Casey Larson, William Rhoads, Michael Glasder i Kevin Bickner

[ms17mix-16] Skład zespołu: Nita Englund, Michael Glasder, Sarah Hendrickson i Kevin Bickner

[mswl10-17] Skład zespołu: Nicholas Fairall, Michael Glasder, Christopher Lamb i Nicholas Alexander

[seria-18] Seria konkursowa została odwołana.

[msj05-19] Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i Skyler Keate

[msj06-20] Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i Trevor Wert

[msj07-21] Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i John Lyons

[msj09-22] Skład zespołu: Michael Glasder, Nicholas Fairall, Anders Johnson i Chris Lamb

[24] Ex aequo z Thomasem Lacknerem i Chil-ku Kangiem

[rekord-1] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-29].

[ur-2] GLASDER Michael - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-12-14]. (ang.).

[pk-3] GLASDER Michael - Athlete Information; Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[msj-4] GLASDER Michael - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[ps-5] GLASDER Michael - Athlete Information; World Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[sez15-6] GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[sez16-7] GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[sez17-8] GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[kwol-9] Rachel Lutz: Sarah Hendrickson, Michael Glasder become first ski jumpers named to 2018 Olympic Team. nbcolympics.com, 2017-12-31. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).

[sez18-10] GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).

[kont18-11] ALEX KANTECKI: Cary native Michael Glasder excited for Norge homecoming. nwherald.com, 2019-01-23. [dostęp 2019-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-25)]. (ang.).

[sez19-12] GLASDER Michael - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-10-07]. (ang.).

[usa15-13] Sunday Final Results. whiteface.com. [dostęp 2015-12-09]. (ang.).

[usa17-14] Dominik Formela: Lussi oraz Glasder mistrzami USA. skijumping.pl, 2017-10-09. [dostęp 2018-01-01].

[kwiec-23] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Adam Kwieciński: GLASDER Michael 1989.03.27 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-04].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[h]

[15]

[i]

Indywidualnie	1904: Conrad Thompson 1905: Ole Westgaard 1906: Ole Feiring 1907: Olaf Jonnum 1908: John Evenson 1909: John Evenson 1910: Anders Haugen 1911: Francis Kempe 1912: Lars Haugen 1913: Ragnar Omvedt 1914: Ragnar Omvedt 1915: Lars Haugen 1916: Henry Hall 1917: Ragnar Omvedt 1918: Lars Haugen 1919 1920: Anders Haugen 1921: Carl Howelsen 1922: Lars Haugen 1923: Anders Haugen 1924: Lars Haugen 1925: Alfred Ohrn 1926: Anders Haugen 1927: Lars Haugen 1928: Lars Haugen 1929: Strand Mikkelsen 1930: Caspar Oimoen 1931: Caspar Oimoen 1932: Anton Lekang 1933: Roy Mikkelsen 1934: Caspar Oimoen 1935: Roy Mikkelsen 1936: George Kotlarek 1937: Sigmund Ruud 1938: Sig Ulland/Birger Ruud 1939: Reidar Anderson 1940: Alf Engen 1941: Torger Tokle 1942: Ola Aanjesen 1943-1945 1946: Alf Engen 1947: Arnholdt Kongsgård 1948: Arne Ulland 1949: Petter Hugsted 1950: Olavi Kuronen 1951: Arthur Tokle 1952: Clarence Hill 1953: Arthur Tokle 1954: Roy Sherwood 1955: Rudy Maki 1956: Keith Zuehlke 1957: Ansten Samuelstuen 1958: Billy Olson 1959: Willie Erikson 1960: James Brennan 1961: Ansten Samuelstuen 1962: Ansten Samuelstuen 1963: Gene Kotlarek 1964: John Balfanz 1965: Dave Hicks 1966: Gene Kotlarek 1967: Gene Kotlarek 1968: Jay Martin 1969: Adrian Watt 1970: Bill Bakke 1971: Jerry Martin 1972: Greg Swor 1973: Jerry Martin 1974: Ron Steele 1975: Jerry Martin 1976: Jim Denney 1977: Jim Denney 1978: Mike Devecka 1979: Jeff Davis 1980: Walter Malmquist
Skocznia normalna indywidualnie	1981: Horst Bulau 1982: Reed Zuehlke 1983: Mark Konopacke 1984: Jeff Hastings 1985: Chris Hastings 1986: Rick Mewborn 1987: Chris Hastings 1988: Mark Konopacke 1989: Mike Holland 1990: Jim Holland 1991: Jim Holland/Mark Konopacke 1992: Jim Holland 1993 1994: Randy Weber 1995: Randy Weber 1996: Randy Weber 1997 1998: Randy Weber 1999: Todd Lodwick 2000: Brendan Doran 2001: Alan Alborn 2002: Alan Alborn 2003: Alan Alborn 2004: Todd Lodwick 2005: Todd Lodwick 2006: Clint Jones 2007: Bill Demong 2008 (1): Johnny Spillane 2008 (2): Anders Johnson 2009: Nicholas Alexander 2010: Peter Frenette 2011: Anders Johnson 2012: Anders Johnson 2013: Nicholas Alexander 2014: Nicholas Fairall 2015: Michael Glasder 2016: William Rhoads 2017: Michael Glasder 2018: Kevin Bickner 2019: Kevin Bickner 2020 2021: Casey Larson 2022: Casey Larson 2023: Erik Belshaw
Skocznia duża indywidualnie	1981: Horst Bulau 1982: Jeff Hastings 1983: Jeff Hastings 1984: Jeff Hastings 1985 1986: Mike Holland 1987: Mike Holland 1985: Mike Holland 1989: Mike Holland 1990: Jim Holland 1991: Ryan Heckman 1992: Jim Holland 1993: Jim Holland 1994: Todd Lodwick 1995 1996: Randy Weber 1997: Casey Colby 1998: Todd Lodwick 1999: Alan Alborn 2000: Clint Jones 2001: Bill Demong 2002: Alan Alborn 2003: Johnny Spillane 2004: Todd Lodwick 2005: Todd Lodwick 2006: Todd Lodwick 2007: Bill Demong 2008: Anders Johnson 2009 2010: Peter Frenette 2011: Peter Frenette 2012: Peter Frenette i Anders Johnson 2013: Nicholas Fairall 2014: Christian Friberg 2015: William Rhoads 2016: William Rhoads 2017: William Rhoads 2018: Kevin Bickner 2019–2020 2021: Casey Larson 2022: Casey Larson 2023: Erik Belshaw

Data i miejsce urodzenia	27 marca 1989 Lake Forest
Klub	Norge Ski Club
Reprezentacja	Stany Zjednoczone
Debiut w PŚ indywidualnie	16 stycznia 2010 w Sapporo (48. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	15 lutego 2009 w Oberstdorfie (10. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	4 lutego 2017 w Oberstdorfie (30. miejsce)
Rekord życiowy	209,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (3 lutego 2017)^[1]