Michael Jepsen Jensen
Michael Jepsen Jensen, także Michael Liglad (ur. 18 lutego 1992 w Grindsted) – duński żużlowiec.
Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1992 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Życiorys
edytujŚciganie na żużlu rozpoczynał w rodzinnym Grindsted, obecnie występuje również w tamtejszym klubie[1]. Poprzednio w lidze duńskiej jeździł w barwach Vojens Speedway Klub. W lidze szwedzkiej od 2012 roku występuje w Dackarnie Målilla[2]. Wcześniej jeździł w Vargarnie Norrköping, do której przeniósł się z Solkkaterny Karlstad[3]. W lidze angielskiej w sezonie 2011 reprezentował Peterborough Panthers[4].
Od 2010 reprezentował również polski klub KS Toruń. W drugiej części swojego debiutanckiego sezonu w polskiej lidze wygrał rywalizację o miejsce w składzie z Darcym Wardem, ówczesnym mistrzem świata juniorów. W ostatnim meczu sezonu, w którym KS Toruń walczył o trzecie miejsce z WTS–em Wrocław, Jensen zdobył 10 punktów w 6 startach, czym znacząco przyczynił się do zwycięstwa swojej drużyny[5]. Przed sezonem 2011 w polskiej lidze wprowadzono zapis dopuszczający na pozycjach juniorskich występy wyłącznie zawodników krajowych. Toruńscy działacze zadecydowali jednak, że nie pozbędą się ze składu Duńczyka – Warda wypożyczono do Wybrzeża Gdańsk, a Jensen został zgłoszony do rozgrywek jako senior. Mimo konkurencji ze strony Karola Ząbika i Matěja Kůsa, zdołał wywalczyć sobie pewne miejsce w składzie toruńskiej drużyny.
W sezonie 2012 w polskiej ekstralidze żużlowej reprezentował Stal Gorzów Wielkopolski. Sezon 2012 był jednym z najlepszych w jego karierze. Z drużyną Stali Gorzów zdobył srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Polski, ulegając w finale Unii Tarnów. Był jednym z liderów swojej drużyny, uzyskując średnią 1,916 zajmując tym samym 23. miejsce na liście najlepszych zawodników Enea Ekstraligi.
Wraz z reprezentacją Danii zdobył Drużynowy Puchar Świata.
W listopadzie 2012 w Bahia Blanca w Argentynie zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Świata Juniorów, pokonując jednym punktem obrońcę tytuły sprzed rok, Macieja Janowskiego.
Przed sezonem 2013 po raz kolejny zmienił barwy klubowe, podpisując kontrakt z drużyną Włókniarza Częstochowa. Wraz z drużyną wywalczył wejście do fazy play-off, zajmując ostatecznie czwartą pozycję. On sam osiągnął 27. miejsce w klasyfikacji zawodników Ekstraligi. Pod koniec sezonu zdecydował się na przedłużenie kontraktu z częstochowskim klubem o kolejny rok[6].
W tym samym sezonie wraz z reprezentacją Danii juniorów wywalczył na torze w Pardubicach złoty medal Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów, natomiast na torze w Pradze z duńską reprezentacją zdobył srebro.
Uzyskując średnią 1,802 pkt/ bieg zajął 27. lokatę na liście najlepszych zawodników polskiej Enea Ekstraligi.
Przed sezonem 2014 podpisał 3-letni kontrakt ze swoją dotychczasową drużyną w polskiej Ekstralidze, Włókniarzem Częstochowa. W trakcie sparingu przed rozpoczęciem ligowych zmagań, doznał kontuzji, która zmusiła go do przerwy na samym początku sezonu[7]. W 2014 bronił również barw klubów z Grindsted oraz Malilli, których był kapitanem. Na wyspach brytyjskich reprezentował barwy Coventry Bees. Pełnił funkcję rezerwowego całego cyklu Grand Prix, wystąpił w sześciu turniejach zdobywając łącznie 42 punkty, co dało mu 16. miejsce. Startował w Indywidualnych Mistrzostwach Danii, gdzie ostatecznie zajął czwartą pozycję. Podczas Grand Prix Polski w Toruniu złamał obojczyk, co spowodowało przedwczesne zakończenie sezonu[8].
W rozgrywkach polskiej Enea Ekstraligi uzyskał średnią 1,864 pkt/bieg, zajmując 20. miejsce, jako najlepszy zawodnik Włókniarza Częstochowa.
Przed sezonem otrzymał stałą dziką kartę na starty w cyklu Grand Prix[9]. Zmienił barwy klubowe w Polsce, wiążąc się kontraktem z drużyną Sparty Wrocław[10]. W lidze szwedzkiej i duńskiej pozostał w swoich dotychczasowych klubach.
Grand Prix 2015 ukończył na 11. miejscu z dorobkiem 84 punktów. Rok później, w Grand Prix 2016 był drugim stałym rezerwowym. Wystąpił w czterech rundach, w których zdobył łącznie 31 punktów.
W 2018 wystąpił z dziką kartą w Grand Prix Danii. Reprezentował Danię w dwudniowym finale Speedway of Nations 2018. Zdobył 12 oraz 15 punktów; był pod tym względem zdecydowanym liderem swojej drużyny[11].
W następnych latach Jepsen Jensen często zmieniał kluby w polskiej lidze. W 2016 wrócił do Stali Gorzów, później jeździł dla KS Toruń (2017), Falubazu Zielona Góra (2018–2020), ROW-u Rybnik (2021) i GTM Start Gniezno (2022). Od 2023 startuje w GKŻ Wybrzeże Gdańsk. Występuje również w lidze szwedzkiej (Eskilstuna Smederna – od 2017) oraz w lidze duńskiej (Slangerup Speedway Klub – 2016–2018 i od 2020, Region Varde Speedway – 2019).
Przynależność klubowa
edytujDania
- VSK Vojens (2009–2011)
- Grindsted Speedway Klub (2012–2015)
- Slangerup Speedway Klub (2016–2018)
- Region Varde Speedway (2019)
- Slangerup Speedway Klub (2020–)
Szwecja
- Solkatterna Karlstad (2009)
- Vargarna Norrköping (2010–2011)
- Dackarna Målilla (2012–2016)
- Eskilstuna Smederna (2017–)
Polska
- KS Toruń (2010–2011)
- Stal Gorzów Wielkopolski (2012)
- Włókniarz Częstochowa (2013–2014)
- Sparta Wrocław (2015)
- Stal Gorzów Wielkopolski (2016)
- KS Toruń (2017)
- Falubaz Zielona Góra (2018–2020)
- ROW Rybnik (2021)
- GTM Start Gniezno (2022)
- GKŻ Wybrzeże Gdańsk (2023)
- PSŻ Poznań (2024-)
Wielka Brytania
- Peterborough Panthers (2011–2012)
- Coventry Bees (2014)
Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)
edytujZwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix
edytujNr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Długość toru |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 września | 2012 | Grand Prix Nordyckie | Vojens | Speedway Center | 300m |
Miejsca na podium
edytujNr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Miejsce | Punkty | Biegi | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 września | 2012 | Grand Prix Nordyckie | Vojens | Speedway Center | 1. | 15 | (1,1,2,3,0,2,6) | — |
2. | 8 sierpnia | 2015 | Grand Prix Danii | Horsens | CASA Arena (sztuczny tor) | 3. | 13 | (1,2,3,1,3,2,1) | Peter Kildemand |
Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix
edytuj
|
|
Osiągnięcia
edytujOsiągnięcia indywidualne
edytuj- Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów
- 2011 – 6. miejsce
- 2012 – 1. miejsce
Osiągnięcia drużynowe
edytujPod uwagę wzięto tylko miejsca w top 3 danych zawodów.
- Drużynowe Mistrzostwa Polski
- 2010 – 3. miejsce (Unibax Toruń)
- 2012 – 2. miejsce (Stal Gorzów Wielkopolski)
- 2015 – 2. miejsce (Sparta Wrocław)
- 2016 – 1. miejsce (Stal Gorzów Wielkopolski)
Przypisy
edytuj- ↑ Dawid Cysarz: Jensen zdecydował się na zmianę klubu. Sportowe Fakty, 2011-11-11. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
- ↑ Dawid Cysarz: Jepsen Jensen zmienił klub. Sportowe Fakty, 2011-11-03. [dostęp 2011-11-03]. (pol.).
- ↑ Dawid Cysarz: Duński talent ostatnim zawodnikiem Vargarny. Sportowe Fakty, 2009-12-23. [dostęp 2011-07-09]. (pol.).
- ↑ Jensen signs. Peterborough Panthers, 2011-08-27. [dostęp 2011-08-28]. (ang.).
- ↑ Robert Chruściński: Z piekła do nieba. Relacja z meczu Unibax Toruń – WTS Wrocław. Sportowe Fakty, 2010-09-26. [dostęp 2011-07-09]. (pol.).
- ↑ Michael Jepsen Jensen zostaje w Częstochowie! - Sport WP SportoweFakty [online], www.sportowefakty.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Mateusz Makuch: Michael Jepsen Jensen bez złamań!.
- ↑ Łukasz Witczyk: Złamany obojczyk Michaela Jepsena Jensena.
- ↑ Znamy stawkę GP 2015 - dzikie karty rozdane [online], Zuzelend.com [dostęp 2022-02-22] .
- ↑ Katarzyna Łapczyńska: Michael Jepsen Jensen podpisze kontrakt z Betardem Spartą Wrocław.
- ↑ administrator, Speedway of Nations 2018 - Żużel - PoKredzie.pl [online], pokredzie.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
- ↑ Dawid Cysarz: Piotr Pawlicki Mistrzem Europy Juniorów. Sportowe Fakty, 2011-07-09. [dostęp 2011-07-09]. (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Trwa dominacja Nielsa Kristiana Iversena. Po raz szósty został mistrzem Danii - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 4 sierpnia 2017 [dostęp 2022-02-22] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Finał IM Danii w Holsted – Wynik i Relacja na żywo - Indywidualne Mistrzostwa Danii - 22.06.2022 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-08] (pol.).
- ↑ Adam Zasimowicz: Finał DMŚJ: Duńczycy przerwali hegemonię Polaków! Biało–czerwoni tylko z brązem. Sportowe Fakty, 2010-09-05. [dostęp 2011-07-09]. (pol.).