Michael Scudamore Redgrave, CBE (ur. 20 marca 1908 w Bristolu, zm. 21 marca 1985 w Buckinghamshire) – angielski aktor filmowy i teatralny, reżyser, scenarzysta, producent oraz autor. Nominowany do Oscara za pierwszoplanową rolę w filmie Żałoba przystoi Elektrze (1947).

Michael Redgrave
Ilustracja
Michael Redgrave (1939)
Imię i nazwisko

Michael Scudamore Redgrave

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1908
Bristol

Data i miejsce śmierci

21 marca 1985
Buckinghamshire

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy, autor

Współmałżonek

Rachel Kempson
(1935–1985; jego śmierć)

Lata aktywności

1933–1982

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego Order Danebroga

Życiorys

edytuj

Urodził się w Bristolu w angielskim hrabstwie Gloucestershire jako syn aktora filmów niemych Roya Redgrave’a (zm. 1922) i aktorki Margaret Scudamore (zm. 1958). Nigdy nie poznał swojego ojca, który odszedł, gdy miał sześć miesięcy, by kontynuować karierę w Australii. Jego matka następnie poślubiła kapitana Jamesa Andersona, plantatora herbaty, lecz nie znalazł on uznania w oczach przybranego syna.

Studiował w Clifton College w dzielnicy Bristolu Clifton oraz w Magdalene College na Cambridge University. Był belfrem w Cranleigh School w Surrey zanim został aktorem teatralnym w 1934. Dwukrotnie (w 1958 i 1963 roku) zdobył nagrodę dla najlepszego aktora podczas ceremonii Evening Standard Theatre Awards. W tych samych latach organizacja Variety, the Children’s Charity przyznała mu tytuły aktora roku.

W 1938 wystąpił w swojej pierwszej poważnej, a zarazem najbardziej rozpoznawalnej roli – wcielił się w postać młodego muzykologa Gilberta Redmana w dramacie sensacyjnym Alfreda Hitchcocka Starsza pani znika, opartym na noweli Ethel Liny White. Dwa lata wcześniej epizodycznie pojawił się także w dreszczowcu szpiegowskim Hitchcocka Bałkany, jednak jego występ w filmie nie został uwzględniony w czołówce. Po wczesnych rolach, wysoko ceniono jego udziały w filmach: antologicznym horrorze U progu tajemnicy, 1945), wojennej Drodze do gwiazd (1945) czy w dramatycznym Cieniu człowieka (1951), za rolę w którym to odebrał nagrodę dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Filmowego w Cannes. Za rolę Orina Mannona w filmie Żałoba przystoi Elektrze (1947) nominowano go do Oscara. W ostatniej roli, w charakterze narratora, pojawił się w filmie Pieśń o starym żeglarzu (1977). Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru w 1959 otrzymał tytuł szlachecki.

Jest również autorem autobiografii In My Mind's I oraz trzech książek o sztuce aktorskiej.

Życie prywatne

edytuj

Od 20 lipca 1935 aż do śmierci jego żoną była aktorka Rachel Kempson (zm. 2003), z którą miał trójkę dzieci: Vanessę Redgrave, Corin Redgrave i Lynn Redgrave. Był osobą biseksualną[1]; temat swojej seksualności poruszył we własnej autobiografii.

Wybrana filmografia

edytuj
 
Michael Redgrave (1978)

Nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992. ISBN 83-85195-83-1.

Linki zewnętrzne

edytuj