Michael Venus

nowozelandzki tenisista

Michael Venus (ur. 16 października 1987 w Auckland) – nowozelandzki tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze podwójnej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).

Michael Venus
Ilustracja
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

16 października 1987
Auckland

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2009

Trener

Davide Sanguinetti, Pat Harrison

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

274 (25 lipca 2011)

US Open

2Q (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

19

Najwyżej w rankingu

6 (29 sierpnia 2022)

Australian Open

QF (2019, 2022)

Roland Garros

W (2017)

Wimbledon

F (2018)

US Open

3R (2014, 2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Nowa Zelandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 2020 tenis ziemny
(gra podwójna)

Kariera tenisowa edytuj

Jako zawodowy tenisista Venus występuje od 2006 roku.

W grze podwójnej wygrał 19 turniejów rangi ATP Tour i przegrał 20 finałów. W czerwcu 2017 został mistrzem French Open wspólnie z Ryanem Harrisonem, pokonując w finale 7:6(5), 6:7(4), 6:3 Santiago Gonzáleza i Donalda Younga. Venus stał się pierwszym nowozelandzkim triumfatorem Wielkiego Szlema od 1979 roku, gdy Judy Chaloner wygrała grę podwójną Australian Open 1979[1].

W grze mieszanej Michael Venus razem z Chan Hao-ching osiągnęli finały US Open 2017 i US Open 2019.

Od 2010 roku reprezentuje Nową Zelandię w Pucharze Davisa. Do lutego 2023 roku zagrał w 35 meczach, z których w 18 zwyciężył.

W 2016 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1. rundzie wspólnie z Marcusem Daniellem. Wspólnie z Daniellem zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Marin ČilićIvan Dodig, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 7:6(3), 6:2 z Austinem Krajickiem i Tennysem Sandgrenem.

W rankingu gry pojedynczej Venus najwyżej był na 274. miejscu (25 lipca 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (29 sierpnia 2022).

Finały w turniejach ATP Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (19–20) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 23 maja 2015 Nicea Ceglana   Mate Pavić   Jean-Julien Rojer
  Horia Tecău
7:6(4), 2:6, 10–8
Finalista 1. 26 lipca 2015 Bogota Twarda   Mate Pavić   Édouard Roger-Vasselin
  Radek Štěpánek
5:7, 3:6
Finalista 2. 25 października 2015 Sztokholm Twarda (hala)   Mate Pavić   Nicholas Monroe
  Jack Sock
5:7, 2:6
Zwycięzca 2. 16 stycznia 2016 Auckland Twarda   Mate Pavić   Eric Butorac
  Scott Lipsky
7:5, 6:4
Zwycięzca 3. 7 lutego 2016 Montpellier Twarda (hala)   Mate Pavić   Alexander Zverev
  Mischa Zverev
7:5, 7:6(4)
Zwycięzca 4. 21 lutego 2016 Marsylia Twarda (hala)   Mate Pavić   Jonatan Erlich
  Colin Fleming
6:2, 6:3
Finalista 3. 21 maja 2016 Nicea Ceglana   Mate Pavić   Juan Sebastián Cabal
  Robert Farah
6:4, 4:6, 8–10
Zwycięzca 5. 13 czerwca 2016 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Mate Pavić   Dominic Inglot
  Raven Klaasen
3:6, 6:3, 11–9
Finalista 4. 24 lipca 2016 Gstaad Ceglana   Mate Pavić   Julio Peralta
  Horacio Zeballos
6:7(2), 2:6
Finalista 5. 25 września 2016 Metz Twarda (hala)   Mate Pavić   Julio Peralta
  Horacio Zeballos
3:6, 6:7(4)
Finalista 6. 23 października 2016 Sztokholm Twarda (hala)   Mate Pavić   Elias Ymer
  Mikael Ymer
1:6, 1:6
Finalista 7. 30 października 2016 Bazylea Twarda (hala)   Robert Lindstedt   Marcel Granollers
  Jack Sock
3:6, 4:6
Zwycięzca 6. 7 maja 2017 Estoril Ceglana   Ryan Harrison   David Marrero
  Tommy Robredo
7:5, 6:2
Zwycięzca 7. 10 czerwca 2017 French Open, Paryż Ceglana   Ryan Harrison   Santiago González
  Donald Young
7:6(5), 6:7(4), 6:3
Zwycięzca 8. 25 lutego 2018 Marsylia Twarda (hala)   Raven Klaasen   Marcus Daniell
  Dominic Inglot
6:7(2), 6:3, 10–4
Finalista 8. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta   Raven Klaasen   Dominic Inglot
  Franko Škugor
6:7(3), 5:7
Finalista 9. 14 lipca 2018 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Raven Klaasen   Mike Bryan
  Jack Sock
3:6, 7:6(7), 3:6, 7:5, 5:7
Finalista 10. 12 sierpnia 2018 Toronto Twarda   Raven Klaasen   Henri Kontinen
  John Peers
2:6, 7:6(7), 6–10
Finalista 11. 7 października 2018 Tokio Twarda   Raven Klaasen   Ben McLachlan
  Jan-Lennard Struff
4:6, 5:7
Finalista 12. 12 stycznia 2019 Auckland Twarda   Raven Klaasen   Ben McLachlan
  Jan-Lennard Struff
3:6, 4:6
Finalista 13. 19 maja 2019 Rzym Ceglana   Raven Klaasen   Juan Sebastián Cabal
  Robert Farah
1:6, 3:6
Zwycięzca 9. 23 czerwca 2019 Halle Trawiasta   Raven Klaasen   Łukasz Kubot
  Marcelo Melo
4:6, 6:3, 10–4
Zwycięzca 10. 4 sierpnia 2019 Waszyngton Twarda   Raven Klaasen   Jean-Julien Rojer
  Horia Tecău
3:6, 6:3, 10–2
Finalista 14. 17 listopada 2019 Londyn Twarda (hala)   Raven Klaasen   Pierre-Hugues Herbert
  Nicolas Mahut
3:6, 4:6
Zwycięzca 11. 29 lutego 2020 Dubaj Twarda   John Peers   Raven Klaasen
  Oliver Marach
6:3, 6:2
Zwycięzca 12. 27 września 2020 Hamburg Ceglana   John Peers   Ivan Dodig
  Mate Pavić
6:3, 6:4
Zwycięzca 13. 25 października 2020 Antwerpia Twarda (hala)   John Peers   Rohan Bopanna
  Matwé Middelkoop
6:3, 6:4
Zwycięzca 14. 22 maja 2021 Genewa Ceglana   John Peers   Simone Bolelli
  Máximo González
6:2, 7:5
Zwycięzca 15. 18 lipca 2021 Hamburg Ceglana   Tim Pütz   Kevin Krawietz
  Horia Tecău
6:3, 6:7(3), 10–8
Finalista 15. 8 sierpnia 2021 Waszyngton Twarda   Neal Skupski   Raven Klaasen
  Ben McLachlan
6:7(4), 4:6
Zwycięzca 16. 7 listopada 2021 Paryż Twarda (hala)   Tim Pütz   Pierre-Hugues Herbert
  Nicolas Mahut
6:3, 6:7(4), 11–9
Zwycięzca 17. 26 lutego 2022 Dubaj Twarda   Tim Pütz   Nikola Mektić
  Mate Pavić
6:3, 6:7(5), 16–14
Finalista 16. 12 czerwca 2022 Stuttgart Trawiasta   Tim Pütz   Hubert Hurkacz
  Mate Pavić
6:7(3), 6:7(5)
Finalista 17. 19 czerwca 2022 Halle Trawiasta   Tim Pütz   Marcel Granollers
  Horacio Zeballos
4:6, 7:6(5), 12–14
Finalista 18. 30 lipca 2022 Kitzbühel Ceglana   Tim Pütz   Pedro Martínez
  Lorenzo Sonego
7:5, 4:6, 8–10
Finalista 19. 21 sierpnia 2022 Cincinnati Twarda   Tim Pütz   Rajeev Ram
  Joe Salisbury
6:7(4), 6:7(5)
Finalista 20. 8 stycznia 2023 Adelaide Twarda   Jamie Murray   Lloyd Glasspool
  Harri Heliövaara
3:6, 6:7(3)
Zwycięzca 18. 12 lutego 2023 Dallas Twarda (hala)   Jamie Murray   Nathaniel Lammons
  Jackson Withrow
1:6, 7:6(4), 10–7
Zwycięzca 19. 23 kwietnia 2023 Banja Luka Ceglana   Jamie Murray   Francisco Cabral
  Ołeksandr Nedowiesow
7:5, 6:2

Gra mieszana (0–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 9 września 2017 US Open, Nowy Jork Twarda   Chan Hao-ching   Martina Hingis
  Jamie Murray
1:6, 6:4, 8–10
Finalista 2. 6 września 2019 US Open, Nowy Jork Twarda   Chan Hao-ching   Bethanie Mattek-Sands
  Jamie Murray
2:6, 3:6

Przypisy edytuj

  1. Grupa Wirtualna Polska, Roland Garros: Michael Venus pisze historię Nowej Zelandii. Wspólnie z Ryanem Harrisonem zdobył tytuł w Paryżu – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 10 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-11] (pol.).

Bibliografia edytuj