Michaił Nikołajewicz Grabbe, ros. Михаил Николаевич Граббе (ur. 6 czerwca?/18 czerwca 1868 w Sankt Petersburgu, zm. 23 lipca 1942 w Paryżu) – rosyjski wojskowy (generał lejtnant), emigracyjny działacz polityczny, społeczno-kulturalny i kombatancki

Michaił Grabbe
Михаил Николаевич Граббе
Ilustracja
generał-lejtnant generał-lejtnant
Pełne imię i nazwisko

Michaił Nikołajewicz Grabbe

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1868
Sankt Petersburgu, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1942
Paryż, Francja

Przebieg służby
Lata służby

1890–1917

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

Lejb-Gwardyjski Pułk Kozaków Jego Wysokości, 4 Dywizja Kozaków Dońskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Korony Włoch Komandor Numerowany Orderu Karola III (Hiszpania) Order Alberta (Saksonia) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Komandor Orderu Zbawiciela (Grecja) Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Kawaler Komandor Orderu Korony Tajlandii

Życiorys edytuj

Pochodził z arystokratycznej rodziny grafów. W 1890 r. ukończył Korpus Paziów. Służył w lejbgwardii pułku kozackiego. Od 17 czerwca 1898 r. pełnił funkcję adiutanta dowódcy korpusu gwardyjskiego. Od 7 grudnia 1899 r. był ordynansem szefa sztabu wojsk gwardii. 22 lutego 1902 r. został adiutantem dowodzącego wojskami gwardii i komendanta Petersburskiego Okręgu Wojskowego wielkiego księcia Włodzimierza Aleksandrowicza. Od 22 września 1911 r. dowodził lejbgwardią mieszanego pułku kozackiego. Brał udział w I wojnie światowej. 14 stycznia 1915 r. został dowódcą 3 brygady 1 gwardyjskiej kaukaskiej dywizji kawalerii, zaś 24 stycznia tego roku – 4 dywizji kawalerii Kozaków dońskich. 30 stycznia został odznaczony Orderem Św. Jerzego IV klasy. 6 maja 1916 r. awansował do stopnia generała lejtnanta, zaś 8 maja tego roku został wybrany wojskowym atamanem Kozaków dońskich. 7 marca 1917 r. został aresztowany przez zrewolucjonizowanych żołnierzy, ale wkrótce uwolniono go. 22 marca tego roku został skierowany do rezerwy przy sztabie Odeskiego Okręgu Wojskowego, zaś 31 maja zwolniony ze służby wojskowej. Wyemigrował do Królestwa SHS. W 1921 r. uczestniczył w zjeździe rosyjskich organizacji monarchistycznych w Reihengall. W 1925 r. przeniósł się do Francji, gdzie zamieszkał w Nicei, a następnie Paryżu. Był członkiem stowarzyszenia lejbgwardii pułku kozackiego i Związku Paziów. Powołał rosyjskie prawosławne stowarzyszenie kulturalne w Asnieres. 16 grudnia 1934 r. stanął na czele Związku Kawalerów Orderu Św. Jerzego z siedzibą w Paryżu. Od 4 sierpnia 1935 r. był wojskowym atamanem Kozaków dońskich. Po zajęciu Jugosławii przez wojska niemieckie w kwietniu 1941 r., współuczestniczył w formowaniu Rosyjskiego Korpusu Ochronnego. W 1942 r. powrócił do okupowanej Francji.

Linki zewnętrzne edytuj