Michaił Jużny
Michaił Michajłowicz Jużny, ros. Михаил Михайлович Южный (ur. 25 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1982 |
Wzrost |
182 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1999 |
Zakończenie kariery |
20 września 2018 |
Trener |
Boris Sobkin |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
10 |
Najwyżej w rankingu |
8 (28 stycznia 2008) |
Australian Open |
QF (2008) |
Roland Garros |
QF (2010) |
Wimbledon |
QF (2012) |
US Open |
SF (2006, 2010) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
9 |
Najwyżej w rankingu |
38 (11 kwietnia 2011) |
Australian Open |
QF (2014) |
Roland Garros |
3R (2006) |
Wimbledon |
1R (2004, 2006, 2014, 2015) |
US Open |
QF (2006) |
Kariera tenisowa
edytujKarierę tenisową Jużny rozpoczął w roku 1999. W tym samym roku wygrał cztery turnieje z serii ITF Futures. W następnym roku zaczął częściej grać w rozgrywkach ATP Challenger Tour oraz ponadto doszedł pod koniec sezonu do ćwierćfinału turnieju ATP World Tour w Moskwie. W 2001 roku Rosjanin osiągnął IV rundę Wimbledonu oraz dodatkowo doszedł do półfinału turnieju w Kopenhadze.
Na początku lipca 2002 roku wygrał turniej w Stuttgarcie, gdzie w pojedynku finałowym pokonał Guillermo Cañasa. Pod koniec października osiągnął również finał zawodów w Petersburgu, jednak w finale nie sprostał Sébastienowi Grosjeanowi.
Sezon 2003 Rosjanin zakończył bez turniejowego zwycięstwa, natomiast w 2004 roku, pod koniec września, doszedł do finału w Pekinie, przegrywając finałowy mecz z Maratem Safinem. Miesiąc później Jużny zatriumfował w Petersburgu, a w finale pokonał Karola Becka. W 2004 roku Jużny zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie awansował do ćwierćfinału gry pojedynczej. Odpadł po porażce z Mardym Fishem. Uczestniczył również w turnieju deblowym, z którego został wyeliminowany w I rundzie.
Rok 2005 Jużny rozpoczął od deblowego finału w Ad-Dausze, gdzie razem z Andreim Pavelem przegrał w finale z Hiszpanami Albertem Costą i Rafaelem Nadalem. Kolejny deblowy finał rozegrał w Pekinie (wspólnie z Dmitrijem Tursunowem), natomiast w Moskwie wygrał swój pierwszy turniej w grze podwójnej, tworząc parę z Maksem Mirnym. W finale pokonali Igora Andriejewa i Nikołaja Dawydienkę.
W 2006 roku, podczas wielkoszlemowego US Open Jużny awansował do półfinału, eliminując po drodze m.in. Tommy'ego Robredo oraz Rafaela Nadala. Pojedynek o finał zawodów przegrał z Andym Roddickiem.
W roku 2007 Rosjanin wygrał w lutym singlowy turniej w Rotterdamie, pokonując w finale Ivana Ljubičicia. Dodatkowo triumfował także w rozgrywkach deblowych w Ad-Dauhsze (w parze z Nenadem Zimonjiciem) oraz Monachium (wspólnie z Philippem Kohlschreiberem). Ponadto w marcu doszedł do finału zawodów singlowych w Dubaju (porażka z Rogerem Federerem) oraz Monachium (porażka z Philippem Kohlschreiberem).
Na początku 2008 roku Jużny wygrał w Ćennaju tracąc w meczu finałowym z Nadalem jednego gema, natomiast podczas Australian Open osiągnął ćwierćfinał, eliminując m.in. Nikołaja Dawydienkę; przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. W lutym, razem z Kohlschreiberem, osiągnął finał gry podwójnej w Rotterdamie, z kolei w czerwcu w Halle wygrał swój czwarty deblowy tytuł, będąc z parze z Mischą Zverevem. Kolejny triumf deblowy Rosjanin odniósł na przełomie września i października w Tokio, grając ponownie razem ze Zverevem. Latem zagrał ponadto na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Awansował do III rundy turnieju singlowego i II rundy rozgrywek deblowych.
W 2009 roku pierwszy finał w sezonie Jużny rozegrał w Monachium, jednak spotkanie finałowe przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu zdobył deblowy tytuł w Londynie (dzielnica Queen's), partnerując Wesleyowi Moodiemu. W październiku awansował do finału singla w Tokio (porażka z Jo-Wilfriedem Tsongą), a następnie zwyciężył w Moskwie, nie tracąc w turnieju seta. Na początku listopada osiągnął finał w Walencji, jednak przegrał decydujący mecz z Andym Murrayem.
W lutym 2010 roku Rosjanin awansował do dwóch finałów w grze pojedynczej, najpierw w Rotterdamie, przegrywając w finale przez krecz w drugim secie z Robinem Söderlingiem, a następnie w Dubaju, gdzie został pokonany przez Novaka Đokovicia. Na początku maja zwyciężył w Monachium. W finale pokonał Chorwata Marina Čilicia. Podczas wielkoszlemowego Rolanda Garrosa uzyskał ćwierćfinał, w którym przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu wygrał deblowe rozgrywki w Halle, a w październiku osiągnął po raz drugi w karierze półfinał US Open. Mecz o finał imprezy przegrał z Rafaelem Nadalem. Na początku października Rosjanin wygrał swój drugi turniej w sezonie, na twardych kortach w Kuala Lumpur, pokonując w finale Andrieja Gołubiewa. Pod koniec października Rosjanin zagrał w Petersburgu, gdzie awansował do finału, w którym nie sprostał jednak Michaiłowi Kukuszkinowi.
Pod koniec lutego 2011 roku Jużny awansował wraz z Serhijem Stachowskim do finału gry podwójnej w Dubaju. Pojedynek finałowy wygrali z deblem Jérémy Chardy-Feliciano López.
Po blisko półtorarocznej przerwie Jużny osiągnął finał singlowy, na kortach w Zagrzebiu w lutym 2012 roku. W spotkaniu o tytuł Rosjanin pokonał w dwóch setach Lukáša Lacko. Turniej zakończył się również wygraną Rosjanina w grze podwójnej. Tworząc parę z Markosem Pagdatisem pokonali w finale debel Ivan Dodig-Mate Pavić. Latem Jużny po raz trzeci wystąpił na igrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z turnieju singlowego i mikstowego odpadł w I rundzie, z kolei w grze podwójnej dotarł do II rundy.
W czerwcu 2013 roku tenisista rosyjski awansował po raz pierwszy w karierze do finału gry pojedynczej na nawierzchni trawiastej, w Halle. Mecz o tytuł przegrał jednak w trzech setach z Rogerem Federerem. W połowie lipca Jużny zwyciężył w turnieju w Gstaad, po wyeliminowaniu m.in. w ćwierćfinale Juana Mónaco, przeciwko któremu obronił trzy piłki meczowe. Spotkanie finałowe wygrał z Robinem Haase. W październiku Jużny triumfował w Walencji, odnosząc tym samym drugie w karierze zwycięstwo w zawodach serii ATP World Tour 500. W meczu finałowym pokonał Davida Ferrera.
Ostatni start w karierze Rosjanina miał miejsce we wrześniu 2018 w Petersburgu, gdzie awansował do drugiej rundy, ponosząc porażkę z Robertem Bautistą-Agutem.
Od roku 2000 Jużny reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku miał znaczący wkład w zdobycie tytułu przez ekipę z Rosji, która w finale pokonała Francję 3:2. Jużny rozegrał decydujący mecz w tej rundzie przeciwko Paulowi-Henriemu Mathieu, odrabiając stratę dwóch setów. W 2006 roku ponownie Rosjanie sięgnęli po zwycięstwo w rozgrywkach. Pomimo tego, że Jużny nie wystąpił w finale z Argentyną przyczynił się do końcowego triumfu eliminując we wcześniejszej rundzie reprezentację USA (zdobył punkt wygrywając mecz z Jamesem Blakiem).
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 8. miejscu pod koniec stycznia 2008 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 2011 roku zajmował 38. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (10–11)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 21 lipca 2002 | Stuttgart | Ceglana | Guillermo Cañas | 6:3, 3:6, 3:6, 6:4, 6:4 |
Finalista | 1. | 27 października 2002 | Petersburg | Twarda (hala) | Sébastien Grosjean | 5:7, 4:6 |
Finalista | 2. | 19 września 2004 | Pekin | Twarda | Marat Safin | 6:7(4), 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 31 października 2004 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Karol Beck | 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 25 lutego 2007 | Rotterdam | Twarda (hala) | Ivan Ljubičić | 6:2, 6:4 |
Finalista | 3. | 3 marca 2007 | Dubaj | Twarda | Roger Federer | 4:6, 3:6 |
Finalista | 4. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | Philipp Kohlschreiber | 6:2, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 5 stycznia 2008 | Ćennaj | Twarda | Rafael Nadal | 6:0, 6:1 |
Finalista | 5. | 10 maja 2009 | Monachium | Ceglana | Tomáš Berdych | 4:6, 6:4, 6:7(5) |
Finalista | 6. | 11 października 2009 | Tokio | Twarda | Jo-Wilfried Tsonga | 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 25 października 2009 | Moskwa | Twarda (hala) | Janko Tipsarević | 6:7(5), 6:0, 6:4 |
Finalista | 7. | 8 listopada 2009 | Walencja | Twarda | Andy Murray | 3:6, 2:6 |
Finalista | 8. | 14 lutego 2010 | Rotterdam | Twarda (hala) | Robin Söderling | 4:6, 0:2 krecz |
Finalista | 9. | 27 lutego 2010 | Dubaj | Twarda (hala) | Novak Đoković | 5:7, 7:5, 3:6 |
Zwycięzca | 6. | 9 maja 2010 | Monachium | Ceglana | Marin Čilić | 6:3, 4:6, 6:4 |
Zwycięzca | 7. | 3 października 2010 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Andriej Gołubiew | 6:7(7), 6:2, 7:6(3) |
Finalista | 10. | 1 listopada 2010 | Petersburg | Twarda (hala) | Michaił Kukuszkin | 3:6, 6:7(2) |
Zwycięzca | 8. | 5 lutego 2012 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Lukáš Lacko | 6:2, 6:3 |
Finalista | 11. | 16 czerwca 2013 | Halle | Trawiasta | Roger Federer | 7:6(5), 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 9. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana | Robin Haase | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 27 października 2013 | Walencja | Twarda (hala) | David Ferrer | 6:3, 7:5 |
Gra podwójna (9–3)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 8 stycznia 2005 | Ad-Dauha | Twarda | Andrei Pavel | Albert Costa Rafael Nadal |
3:6, 6:4, 3:6 |
Finalista | 2. | 18 września 2005 | Pekin | Twarda | Dmitrij Tursunow | Justin Gimelstob Nathan Healey |
6:4, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 16 października 2005 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Maks Mirny | Igor Andriejew Nikołaj Dawydienko |
6:1, 6:1 |
Zwycięzca | 2. | 6 stycznia 2007 | Ad-Dauha | Twarda | Nenad Zimonjić | Martin Damm Leander Paes |
6:1, 7:6(3) |
Zwycięzca | 3. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | Philipp Kohlschreiber | Jan Hájek Jaroslav Levinský |
6:1, 6:4 |
Finalista | 3. | 24 lutego 2008 | Rotterdam | Twarda (hala) | Philipp Kohlschreiber | Tomáš Berdych Dmitrij Tursunow |
5:7, 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 4. | 15 czerwca 2008 | Halle | Trawiasta | Mischa Zverev | Lukáš Dlouhý Leander Paes |
3:6, 6:4, 10–3 |
Zwycięzca | 5. | 5 października 2008 | Tokio | Twarda | Mischa Zverev | Lukáš Dlouhý Leander Paes |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 14 czerwca 2009 | Londyn (Queen's) | Trawiasta | Wesley Moodie | Marcelo Melo André Sá |
6:4, 4:6, 10–6 |
Zwycięzca | 7. | 13 czerwca 2010 | Halle | Trawiasta | Serhij Stachowski | Martin Damm Filip Polášek |
4:6, 7:5, 10–7 |
Zwycięzca | 8. | 26 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | Serhij Stachowski | Jérémy Chardy Feliciano López |
4:6, 6:3, 10–3 |
Zwycięzca | 9. | 5 lutego 2012 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Markos Pagdatis | Ivan Dodig Mate Pavić |
6:2, 6:2 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
edytujTurniej | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | 3R | 3R | 4R | 1R | 2R | 1R | 3R | QF | 1R | 3R | 3R | 1R | 2R | 2R | 1R | – | 1R | 1R | 0 / 17 | 20–17 |
French Open | – | – | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | 2R | 4R | 3R | 2R | QF | 3R | 3R | 4R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 0 / 18 | 23–18 |
Wimbledon | – | – | 4R | 4R | 2R | 1R | 4R | 3R | 4R | 4R | 1R | 2R | 4R | QF | 4R | 2R | 1R | 2R | 2R | 1R | 0 / 18 | 32–18 |
US Open | – | – | 3R | – | 1R | 3R | 3R | SF | 2R | – | 2R | SF | 1R | 1R | QF | 1R | 2R | 3R | 2R | 1R | 0 / 16 | 26–16 |
Wygrane turnieje | – | – | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 69 | N/A |
Bilans spotkań | – | – | 7–4 | 5–3 | 5–4 | 4–4 | 7–4 | 8–4 | 9–4 | 9–3 | 2–4 | 12–4 | 7–4 | 6–4 | 11–4 | 3–3 | 1–4 | 3–3 | 2–4 | 0–4 | N/A | 101–69 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).