Wikipedia

Michele Didoni

lekkoatleta włoski

Michele Didoni (ur. 7 marca 1974 w Mediolanie[1]) – włoski lekkoatleta chodziarz, mistrz świata.

Michele Didoni
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1974
Mediolan

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
złoto Göteborg 1995 chód na 20 km
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto San Sebastián 1993 chód na 10 000 m
brąz Saloniki 1991 chód na 10 000 m
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Bari 1997 chód na 20 km
brąz Almería 2005 chód na 20 km
Multimedia w Wikimedia Commons

Zdobył brązowy medal w chodzie na 10 000 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1991 w Salonikach[2]. Zajął 6. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach świata juniorów w 1992 w Seulu[3]. Zwyciężył w chodzie na 10 000 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1993 w San Sebastián[4].

Na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu zajął 4. miejsce w chodzie na 5000 metrów[5]. Był 10. w chodzie na 20 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[6]. Zajął 5. miejsce w chodzie na 20 kilometrów podczas Pucharu Świata w 1995 w Pekinie[7].

W wieku 21 lat sprawił olbrzymią niespodziankę zdobywając złoty medal w chodzie na 20 kilometrów na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[8]. Na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie zajął na tym dystansie 34. miejsce[1]. Zajął 64. miejsce w chodzie na 20 kilometrów w Pucharze Świata w 1997 w Podiebradach[7].

Zdobył srebrny medal w chodzie na 20 kilometrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1997 w Bari, za swym rodakiem Giovannim De Benedictisem[9]. Na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach był na tym dystansie siódmy[8]. Zajął 11. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[10].

W Pucharze Świata w 1999 w Mézidon-Canon Didoni wystąpił w chodzie na 50 kilometrów, w którym zajął 58. miejsce. Był 10. w chodzie na 20 km na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli[8]. Zajął 14. miejsce na 20 km w Pucharze Europy w chodzie w 2000 w Eisenhüttenstadt[11].

Zajął 11. miejsce w chodzie na 20 km na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1]. Został zdyskwalifikowany w chodzie na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 2002 w Monachium[12]. Zajął 16. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 2003 w Paryżu[13]. Nie ukończył chodu na 20 km w Pucharze Świata w 2004 w Naumburgu[7].

Na igrzyskach śródziemnomorskich w 2005 w Almeríi zdobył brązowy medal w chodzie na 20 km[9].

Didoni był mistrzem Włoch w chodzie na 10 000 metrów w 1994, 1996, 1996 i 2001, w chodzie na 20 kilometrów w 1995 oraz w chodzie na 50 kilometrów w 1998[14].

Rekordy życiowe Didoniego:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
chód na 3000 metrów (stadion) 13 lipca 1997, Formia 11:24,53
chód na 5000 metrów (stadion) 7 lipca 1996, Padwa 19:48,02
chód na 5000 metrów (hala) 12 lutego 2000, Genua 18:47,04
chód na 10 000 metrów (stadion) 1 lipca 1995, Cesenatico 38:48,01
chód na 10 kilometrów 13 marca 2005, Savona 40:43
chód na 20 000 metrów (stadion) 6 kwietnia 1997, Termoli 1:21:56,0
chód na 20 kilometrów 6 sierpnia 1995, Göteborg 1:19:59
chód na 30 kilometrów 1 maja 2002, Sesto San Giovanni 2:10:09
chód na 50 kilometrów 1 marca 1998, Maranello 3:51:53

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Michele Didoni [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-10] (ang.).
  2. ↑ Lionel Peters, Tomas Magnusson, European Junior Championships 1991 [online], wjah.co.uk [dostęp 2015-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. ↑ Lionel Peters, Tomas Magnusson, World Junior Championships 1992 [online], wjah.co.uk [dostęp 2015-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21] (ang.).
  4. ↑ Lionel Peters, Tomas Magnusson, European Junior Championships 1993 [online], wjah.co.uk [dostęp 2015-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-04] (ang.).
  5. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 459 [dostęp 2021-08-02] (ang.).
  6. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 590 [dostęp 2021-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. ↑ a b c IAAF World Race Walking Cup. Taicang 2014. Facts & Figures [online], IAAF, s. 23 [dostęp 2014-06-30] (ang.).
  8. ↑ a b c IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 176 [dostęp 2014-06-29] (ang.).
  9. ↑ a b Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-20] (ang.).
  10. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 600 [dostęp 2021-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  11. ↑ Coppa Europa 2000 Maschile - III Edizione - Eishenuttenstadt (Ger) [online], Marcia dal Mondo [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-19] (ang.).
  12. ↑ 18º Campeonato de Europa – Munich (GER) – 6 / 11 Agosto 2002 [online], rfea.es [dostęp 2012-04-21] (hiszp.).
  13. ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 177 [dostęp 2014-06-29] (ang.).
  14. ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-21] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michele_Didoni&oldid=65227502”