Microcarbo
Microcarbo – rodzaj ptaków z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae).
| Microcarbo[1] | |
| Bonaparte, 1856[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – kormoran białolicy (M. melanoleucos) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | głuptakowe |
| Podrząd | głuptakowce |
| Rodzina | kormorany |
| Rodzaj | Microcarbo |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Pelecanus pygmaeus Pallas, 1773 | |
| Synonimy | |
| |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Zasięg występowaniaEdytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce, Australii i Oceanii[5].
MorfologiaEdytuj
Długość ciała 45–65 cm, rozpiętość skrzydeł 80–91 cm; masa ciała 360–900 g[5].
SystematykaEdytuj
EtymologiaEdytuj
- Microcarbo: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[6].
- Halietor: gr. ἁλιητωρ haliētōr, ἁλιητορος haliētoros „rybak”, od ἁλιευω halieuō „łowić”, od ἁλς hals, ἁλος halos „morze”[6]. Gatunek typowy: Pelecanus pygmaeus Pallas, 1773.
- Melanocarbo: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[6]. Gatunek typowy: Hydrocorax melanoleucos Vieillot, 1817.
Podział systematycznyEdytuj
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Microcarbo coronatus (Wahlberg, 1855) – kormoran koroniasty
- Microcarbo africanus (J.F. Gmelin, 1789) – kormoran etiopski
- Microcarbo pygmeus (Pallas, 1773) – kormoran mały
- Microcarbo niger (Vieillot, 1817) – kormoran skromny
- Microcarbo melanoleucos (Vieillot, 1817) – kormoran białolicy
PrzypisyEdytuj
- ↑ Microcarbo, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Excursion dans les divers Musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux parallcliques de l’ordre des Échassiers (suite). „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 43, s. 577, 1856 (fr.).
- ↑ F. Heine. Catalogue of Birds collected on the rivers Camma and Ogobai, Western Africa, by Mr. P. B. du Chailluin 1858, with notes and descriptions of new species by John Cassin. „Journal für Ornithologie”. 8, s. 202, 1860 (niem.).
- ↑ H.A. Bernstein. „Aanteekenboekje”, voor zooveel betreft zijne laatste reis, 1864/65, naar Nieuw-Guinea C.A.. „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde”. 7, s. 119, 1883 (niderl.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Cormorants and Shags (Phalacrocoracidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phalac1.01. [dostęp 2020-05-21]. (ang.)
- ↑ a b c Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.)
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (Wersja: 2017-09-23). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-04].