Mieczysław Kominkowski
Mieczysław Kominkowski (ur. 14 października 1895 w Myślenicach, zm. ?) – major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.
 major dyplomowany artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 października 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
3 Pułk Artylerii Polowej, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Stanisława. Urodził się 14 października 1895 w Myślenicach[1]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były żołnierz Legionów Polskich został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia podporucznika (jednakowo Kazimierz Kominkowski)[2].
Został awansowany na stopień porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3], a następnie na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[4]. W latach 20. był oficerem 3 Pułku Artylerii Polowej w Zamościu[5][6]. Jako oficer tej jednostki w 1928 służył w 1 Okręgowym Szefostwie Artylerii[7]. Następnie ukończył Kurs 1931–1933 (XII promocja) w Wyższej Szkole Wojennej uzyskując tytuł oficera dyplomowanego[8]. Został awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932[9].
W czasie II wojny światowej znajdował się w niewoli niemieckiej, w Oflagu VII A Murnau[10].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[11]
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[12][13]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[11]
- Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939)[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[15]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[11]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[11]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[16]
Przypisy edytuj
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-18].
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 52.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 822.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 746.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 719.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 642.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 435, 463.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 463.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 435.
- ↑ Centralne Muzeum Jeńców Wojennych [online], www.cmjw.pl [dostęp 2020-07-18].
- ↑ a b c d Nie zamykajmy drzwi, zostawmy uchylone…cz.2 Portrety bohaterów [online], gazeta.myslenice.pl [dostęp 2022-01-22] (ang.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 6 czerwca 1931 odznaczeni Krzyżem Niepodległości zostali kpt. Aleksander Kominkowski, ppłk Kazimierz Kominkowski i kpt. Mieczysław Kominkowski.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu organizacji wojska”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.