Mieczysław Lesz
Mieczysław Stanisław Lesz (ur. 20 maja 1911 we Lwowie, zm. 21 grudnia 1998) – polski profesor doktor habilitowany inżynier mechanik i polityk, minister handlu wewnętrznego (1957–1965) oraz minister członek rządu (1965–1968).
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1911 |
|---|---|
| Data śmierci |
21 grudnia 1998 |
| Minister członek rządu | |
| Okres |
od 14 grudnia 1965 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister handlu wewnętrznego | |
| Okres |
od 17 sierpnia 1957 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujSyn Mieczysława i Olgi. Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej, uzyskał następnie stopień profesora doktora habilitowanego[1], specjalizował się również w ekonomii. Od 1936 do 1939 pracował w przemyśle, od 1940 do 1942 pracownik Politechniki Lwowskiej, następnie był inżynierem w Kazaniu. W latach 1942–1945 w Armii Czerwonej i partyzantce. W okresie 1945–1949 dyrektor generalny Centralnego Zarządu Przemysłu Metalowego.
Należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, w 1932 wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. Następnie członek Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (od 1948). Od 1959 do 1964 był zastępca członka, a następnie do 1968 członkiem Komitetu Centralnego PZPR.
Od 1949 podsekretarz stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki, a od 1950 do 1953 w Ministerstwie Górnictwa, następnie do 1956 zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, a do 1957 Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. W latach 1957–1965 minister handlu wewnętrznego, a od 1965 do 1968 minister członek rządu i jednocześnie zastępca przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki. Od 1968 pracownik naukowy Instytutu Chemii Ogólnej.
Został pochowany na warszawskim cmentarzu komunalnym Północnym[2].
Odznaczenia
edytuj- Order Sztandaru Pracy I klasy (1959)[3]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)[5]
- Medal im. Ludwika Waryńskiego (1988)[6]
- Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1962)[7]
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla Gdańska” (1960)[8]
- Medal „20-lecia Wyzwolenia Poznania i Wielkopolski” (1965)[9]
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (ZSRR, 1957)[10]
Przypisy
edytuj- ↑ Prof. Mieczysław Lesz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
- ↑ Odznaczenia państwowe dla najbardziej zasłużonych, „Trybuna Ludu”, nr 201, 22 lipca 1959, s. 6.
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 51, poz. 330.
- ↑ „Życie Partii”, nr 14 (552), 12 lipca 1989, s. 20.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 5, 21 marca 1962, s. 1.
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, nr 1, 10 lutego 1961, s. 5
- ↑ Na krajowych targach w Poznaniu /w/ „Trybuna Ludu”, nr 81, 22 marca 1965, s. 2.
- ↑ 10 lat owocnej współpracy naukowo-technicznej między Polską i ZSRR, „Trybuna Ludu”, nr 346, 15 grudnia 1957, s. 1.
Bibliografia
edytuj- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, PWN Warszawa 1991, 483 s. ISBN 83-01-10386-8