Mieczysław Mümler

Mieczysław Mümler (ur. 10 grudnia 1899 we Lwowie, zm. 5 września 1985 w Londynie) – pułkownik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Orderu Virtuti Militari, as myśliwski.

Mieczysław Mümler

5 i 1/2 zwycięstw
podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1899 Lwów
Data i miejsce śmierci	5 września 1985 Londyn
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Armia Wielkopolska Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	III/3 dywizjon myśliwski GCII/7 dywizjon 302
Stanowiska	dowódca eskadry dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa kampania francuska 1940 bitwa o Anglię
Odznaczenia

Życiorys

Do szkoły powszechnej i średniej uczęszczał we Lwowie. l listopada 1918 walczył jako obrońca Lwowa, w czasie walk został ranny. W lutym 1919 został przydzielony do pułku artylerii polowej Legionów. Brał udział w powstaniu wielkopolskim. W 1921 zdał maturę w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu (I grupa). 9 listopada 1920 został mianowany z dniem 1 października 1920 i 71. lokatą na stopień podporucznika w artylerii. Pełnił wówczas służbę w 6 pułku artylerii polowej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 65. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był nadal 6 pułku artylerii polowej w Krakowie. W następnych latach kontynuował służbę w 6 pułku artylerii polowej. W 1924 w Toruniu odbył kurs zwiadowców artylerii.

Z dniem 12 kwietnia 1926 został przeniesiony służbowo na siedmiomiesięczny kurs aplikacyjny lotnictwa przy 11 pułku lotnictwa myśliwskiego w Lidzie. W grudniu 1926, po ukończeniu kursu aplikacyjnego, został przydzielony do 11 pułku myśliwskiego na sześciomiesięczną praktykę. W czerwcu 1927 został przeniesiony z korpusu oficerów artylerii (kadra oficerów artylerii) do korpusu oficerów lotnictwa (3 pułk lotniczy). W styczniu 1929 został przeniesiony z 5 pułku lotniczego w Lidzie do 3 pułku lotniczego w Poznaniu. W 1930 został dowódcą 132 eskadry myśliwskiej. Z dniem 12 listopada 1930 został przydzielony na czteromiesięczny kurs dowódców eskadr w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa Dęblinie. 2 grudnia 1930 został mianowany na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 20. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych. Od 29 lipca do 30 września 1931 był przydzielony do Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu, w charakterze instruktora kursu pilotażu myśliwskiego dla podoficerów. W latach 1934–1935 odbył kursy pilotażu szybowcowego w Wojskowym Obozie Szybowcowym w Ustjanowej. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 12. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa. W tym samym roku został dowódcą III/3 dywizjonu myśliwskiego.

W kampanii wrześniowej był dowódcą III/3 dywizjonu myśliwskiego i walczył w ramach Armii „Poznań", 6 września zestrzelił samolot He 111 a 12 września He 111 i Hs 126. Internowany w Rumunii uciekł i przedostał się do Francji, gdzie w bazie lotniczej w okolicach Lyonu został organizatorem i dowódcą II Dywizjonu Myśliwskiego Krakowsko-Poznańskiego. 1 czerwca 1940 zestrzelił samolot He 111 a 15 czerwca Dornier Do 17. W maju 1940 przeszedł do Groupe de Chasse II./27, gdzie latał samolotem Dewoitine D.520 w 3. eskadrze GCII/7 z Ounans.

Po klęsce Francji przeleciał do Algieru i dalej do Maroka i przedostał się do Wielkiej Brytanii (service number P1288), gdzie rozpoczął tworzenie i dowodzenie 302 dywizjonem myśliwskim „Poznańskim” (od 13 lipca 1940). 18 września 1940 zestrzelił Do 215. Dywizjonem dowodził do 9 grudnia 1940. Był najstarszym polskim pilotem biorącym udział w bitwie o Anglię. Pod koniec lutego 1941 został szefem pilotażu w 58 Operational Training Unit i 55 OTU w Sunderland. We wrześniu 1942 został dowódcą RAF Station Northolt. Loty bojowe wykonywał sporadycznie (np. 3 lutego 1943 uszkodził Fw 190). 24 października 1943 został polskim oficerem łącznikowym w dowództwie 84. Grupy Myśliwskiej RAF.

Pod koniec 1946 został zdemobilizowany. Zamieszkał w Londynie (został piekarzem). Należał do Stowarzyszenia Lotników Polskich w Wielkiej Brytanii oraz do Koła Seniorów Lotnictwa. Nie przyjął obywatelstwa brytyjskiego. Zmarł 5 września 1985 w Londynie. Pochowany został na cmentarzu Gunnersbury, Acton w pobliżu Pomnika Katyńskiego w kwaterze M (grób nr 25).

Od 15 grudnia 1931 był mężem Ireny Hahan.

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana zajmuje 34. pozycję z wynikiem zestrzeleń 5 i ¹/₂ pewnych i 1 i ¹/₂ uszkodzonych.

Zestrzelenia pewne:

• He 111 – 6 września 1939
• He 111 – 12 września 1939
• Hs 126 – 12 września 1939
• He 111 – 1 czerwca 1940
• ¹/₂ Do 17 – 15 czerwca 1940
• Do 215 (Do 17) – 18 września 1940

Uszkodzenia:

• ¹/₂ He 111 – (walki we Francji, brak szczegółowych danych)
• Fw 190 – 3 lutego 1943 r. (pilotował Spitfire V)

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8990 (21 grudnia 1940)
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Medal Lotniczy (czterokrotnie)
• Medal Niepodległości (9 listopada 1933)
• Srebrny Krzyż Zasługi (17 marca 1934)
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Krzyż Obrony Lwowa
• Odznaka Pilota nr 924 (24 listopada 1926)
• Krzyż Komandorski Orderu Imperium Brytyjskiego (Wielka Brytania)
• Order Korony Rumunii (Rumunia)
• Krzyż Wojenny (Francja)
• Krzyż Waleczności Wojskowej (Francja)
• Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone)
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)
• rumuńska Odznaka Pilota (1935)

Upamiętnienie

Mieczysław Mümler został upamiętniony na pomniku Battle of Britain na Victoria Embankment w Londynie.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

Linki zewnętrzne

• Konrad Rydołowski: Mümler Mieczysław. s. 1. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).
• Mümler Mieczysław. s. 1. [dostęp 2012-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-03)]. (fr.).
• Mümler Mieczysław. s. 1. [dostęp 2019-03-02]. (pol.).
• zdjęcie - Mümler Mieczysław. s. 1. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).
• miejsce pochówku - Mümler Mieczysław. s. 1. [dostęp 2012-06-25]. (ang.).
• zwycięstwa w kampanii francuskiej. s. 1. [dostęp 2012-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-28)]. (fr.).