Mierzyn (powiat policki)
Mierzyn (do 1945 niem. Möhringen[4]) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Dobra (Szczecińska). Od wschodu Mierzyn przylega do szczecińskiego osiedla Gumieńce. Zabudowa centralnej części Mierzyna znajduje się wzdłuż odcinka drogi krajowej nr 10 prowadzącego ze Szczecina w kierunku granicy z Niemcami.
wieś | |
Mierzyn (widok od strony zachodniej) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
8494[2] |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-006[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZPL |
SIMC |
0774233 |
Położenie na mapie gminy Dobra (Szczecińska) | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu polickiego | |
53°25′48″N 14°27′58″E/53,430000 14,466111[1] | |
Strona internetowa |
Według ewidencji urzędu gminy w 2019 roku wieś liczy 9472 mieszkańców[5].
Sołectwo Mierzyn stanowi jedynie wieś Mierzyn[6].
Mieszkańcy Mierzyna wybierają 6 z 15 radnych do Rady Gminy Dobra[7].
Historia
edytujMierzyn jest znanym terenem badań archeologicznych. Pochodzą stąd dwa luźne znaleziska datowane na okres mezolitu (naczynie ostrogenne i narzędzie krzemienne). Z neolitu pochodzą 3 osady oraz cmentarzysko wiązane z kulturą amfor kulistych. Dowodami osadnictwa w młodszej epoce brązu było odkrycie 4 osad i 2 cmentarzysk oraz znaleziska luźne (miecz i siekierka z brązu). Ślady osadnictwa słowiańskiego pochodzą z XI-XII wieku[8][9].
Przynależność administracyjna:
|
Ślady osadnictwa słowiańskiego pochodzą z XI i XII w. na miejscu dzisiejszego cmentarza. Potem powstała wieś okoliczna zbudowana około 1120 r. W czasie wojny trzydziestoletniej Mierzyn został całkowicie spalony przez Szwedów, a jego ludność wymarła wskutek zarazy. W 1630 wieś została odbudowana. W późniejszych okresach teren Mierzyna był często polem działań wojennych. W czasie wojen napoleońskich, 29 października 1806 r. w domu pastora w Mierzynie podpisano akt kapitulacji pruskiej twierdzy Szczecin, po czym wojska francuskie, dowodzone przez Lassalle’a weszły do miasta i zajęły je na okres 7 lat[10].
Zabytki
edytujW Mierzynie znajduje się XII-wieczny kościół parafialny pw. Matki Boskiej Bolesnej, zbudowany z ciosów kamiennych z dobudowaną w XVIII wieku drewnianą wieżą przykrytą stożkowym hełmem zwieńczonym kulą i krzyżem. W ścianie szczytowej od strony wschodniej można zobaczyć dwa okna romańskie i trzy gotyckie, jak również blendę w kształcie krzyża greckiego. Wewnątrz uwagę przykuwa empora, wsparta na czterech słupach. Na wyposażeniu kościoła znajdują się między innymi:
- brązowe świeczniki z XVII w.,
- dzwon z XVII w.,
- barokowy ołtarz z I poł. XVIII w.,
- brązowy krucyfiks z przełomu XIX i XX w.
W 2006 zamontowano w kościele nowy, cyfrowy dzwon.
We wsi stoi również XIX-wieczny drewniany wiatrak-koźlak[10].
Sport
edytujW latach 1981–1992 w Mierzynie istniał klub piłki nożnej kobiet Iskra Mierzyn, którego zawodniczki w 1982 roku zdobyły wicemistrzostwo kraju. Następnie klub przeniesiono do Szczecina i zmieniono nazwę na Roma Szczecin[11].
Obecnie działa tu GKS Mierzyn, który został założony w 1986 roku jako Gminny Klub Sportowy Mierzyn[12]. GKS Mierzyn, występujący w sezonie 2006/2007 w IV lidze, obecnie drużyna występuje w okręgowej lidze zachodniopomorskiej gr. Szczecin 1. Mecze rozgrywane są na stadionie położonym przy ul. Długiej. Głównym sponsorem klubu jest gmina Dobra.
W sezonie 2002/2003 zespół z Mierzyna występował w lidze okręgowej, grupie szczecińskiej II. GKS zajął wtedy trzecie miejsce (na 18), ustępując jedynie Sokołowi Pyrzyce i Energetykowi Gryfino. Po reorganizacji rozgrywek i zmianie nazwy okręgówki na V ligę, klub znalazł się w sezonie 2003/2004 w grupie szczecińskiej V ligi. Tam premiowane awansem były trzy pierwsze miejsca. GKS zajął najgorsze, czwarte miejsce, a awans do czwartej ligi uzyskały Dąb Dębno Lubuskie, Stal Szczecin i Energetyk Gryfino. Kolejny sezon przyniósł historyczny awans do IV ligi. Mierzyn zajął 3. lokatę (na 16).
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79987
- ↑ Ludność Gminy Dobra – podsumowanie na koniec 2021 r.. mierzyn.pl. [dostęp 2022-03-19].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 787 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ O Gminie Dobra [online], Mierzyn [dostęp 2021-01-18] (pol.).
- ↑ Statut Sołectwa Mierzyn (Załącznik Nr 10 do Uchwały Nr XXVI/364/05 Rady Gminy Dobra z dnia 22 września 2005 r.).
- ↑ Uchwała Nr XXXVI/543/10 Rady Gminy Dobra z dnia 29 kwietnia 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2010 r. Nr 41, poz. 842).
- ↑ Archeorologiczna kultura, def. i rodzaje na terenie Szczecina i okolic. W: Encyklopedia Szczecina. T. I A-O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 609–610. ISBN 83-87341-45-2., redaktor naczelny: Tadeusz Białecki, Uniwersytet Szczeciński, Zakład Historii Pomorza Zachodniego.
- ↑ Marcin Dziewanowski, Katarzyna Pyżewicz. Wyniki badań na osadzie kultury pucharów lejkowatych na stanowisku Nr 4 w Mierzynie, Gm. Dobra Szczecińska i ich znaczenie dla wiedzy o środkowym neolicie Dolnego Nadodrza. „Folia Praehistorica Posnaniensia”. XXI, s. 83–122, 2016-21-04. UAM Poznań. DOI: 10.14746/fpp.2016.21.04. ISSN 0239-8524.
- ↑ a b Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 185, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
- ↑ 90minut.pl.
- ↑ Historia klubu. Mierzyn24.pl. [dostęp 2010-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-15)].