Miguel Díaz-Canel
Miguel Mario Díaz-Canel Bermúdez (ur. 20 kwietnia 1960 w Placetas) – kubański polityk, minister szkolnictwa wyższego w latach 2009–2012, wiceprzewodniczący Rady Ministrów w latach 2012–2013, wiceprzewodniczący Rady Państwa od 24 lutego 2013 do 19 kwietnia 2018, przewodniczący Rady Ministrów Kuby od 19 kwietnia 2018 do 21 grudnia 2019 oraz przewodniczący Rady Państwa do 10 października 2019. Prezydent Kuby od 10 października 2019.
| ||
![]() Miguel Díaz-Canel (2015) | ||
Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1960 Placetas | |
Prezydent Kuby | ||
Okres | od 10 października 2019 | |
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Kuby | |
Poprzednik | on sam jako Przewodniczący Rady Państwa | |
Przewodniczący Rady Państwa Republiki Kuby | ||
Okres | od 19 kwietnia 2018 do 10 października 2019 | |
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Kuby | |
Poprzednik | Raúl Castro | |
Następca | on sam jako Prezydent Kuby | |
Przewodniczący Rady Ministrów Kuby | ||
Okres | od 19 kwietnia 2018 do 21 grudnia 2019 | |
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Kuby | |
Poprzednik | Raúl Castro | |
Następca | Manuel Marrero Cruz[1] | |
Wiceprzewodniczący Rady Państwa Republiki Kuby | ||
Okres | od 24 lutego 2013 do 19 kwietnia 2018 | |
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Kuby | |
Poprzednik | José Ramón Machado Ventura | |
Następca | Salvador Valdés Mesa | |
![]() |
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w Placetas w prowincji Villa Clara. Jego ojciec, Miguel Díaz-Canel, był pracownikiem zakładu mechanicznego w Santa Clara, a matka, Aida Bermúdez, nauczycielką. W 1982 ukończył inżynierię elektroniczną na Universidad Central Marta Abreu de las Villas w Santa Clara. Po zakończeniu studiów do 1985 odbywał służbę wojskową[2].
Po zakończeniu służby zaangażował się w działalność polityczną, zajmując kolejne stanowiska w strukturach Komunistycznej Partii Kuby (PCC). Został wykładowcą na swoim macierzystym uniwersytecie, gdzie kształcił m.in. członków Związku Młodych Komunistów (Unión de Jóvenes Comunistas, UJC), młodzieżówki partii komunistycznej. W latach 1987–1989 brał udział w „misji internacjonalistycznej” w Nikaragui w ramach kubańskiej delegacji partii komunistycznej. W 1989 został członkiem komitetu PCC w prowincji Santa Clara oraz członkiem Komitetu Narodowego UJC. W 1991 wszedł w skład Komitetu Centralnego PCC, a w 1993 został drugim sekretarzem Komitetu Narodowego UJC[2].
W 1994 objął stanowisko pierwszego sekretarza PCC w prowincji Santa Clara, które zajmował przez 9 lat, po czym w latach 2003–2009 pełnił funkcję pierwszego sekretarza PCC w prowincji Holguín. Wszedł również w skład Biura Politycznego PCC. Od 8 maja 2009 do 21 marca 2012 zajmował stanowisko ministra szkolnictwa wyższego w rządzie Raúla Castro, po czym został mianowany na urząd wiceprzewodniczącego Rady Ministrów[2]. 24 lutego 2013 Raúl Castro mianował go na urząd wiceprzewodniczącego Rady Państwa[3].
19 kwietnia 2018 Raúl Castro zrezygnował ze stanowisk rządowych, a nowym przewodniczącym Rady Państwa oraz Rady Ministrów Kuby został wybrany Miguel Díaz-Canel[4]. 10 października 2019 w wyniku przywrócenia po 43 latach funkcji Prezydenta Kuby, parlament wybrał go na to stanowisko na czteroletnią kadencję[5]. 21 grudnia 2019 również po 43 latach przywrócono urząd Premiera Kuby i Miguel Díaz-Canel przekazał władzę szefa rządu Manuelowi Marrero Cruzowi[6].
Wizyty zagraniczneEdytuj
- Republika Południowej Afryki (16 marca 2015)[7]
- Angola (17 marca 2015): Polityk wziął udział w obchodach 40. rocznicy uzyskania przez to państwo niepodległości i nawiązaniu kubańsko-angolskich stosunków dyplomatycznych[8].
- Namibia (20 marca 2015): Wziął udział w obchodach 25. rocznicy niepodległości tego państwa[9].
- Angola (26 września 2017): Uczestniczył w inauguracji prezydenta João Lourenço[10].
- Wenezuela (30 maja 2018): Oficjalna wizyta państwowa[11].
- Stany Zjednoczone (18 września 2018): Uczestniczył w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych[12].
- Francja (1 listopada 2018): Spotkał się z francuskim premierem Édouardem Philippe[13].
- Federacja Rosyjska (1–3 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa, odbył spotkanie z prezydentem Władimirem Putinem[14].
- Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (4–6 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa[15].
- Chińska Republika Ludowa (6–10 listopada 2018): Wizyta państwowa, odwiedził Pekin i Szanghaj[16].
- Wietnam (9–10 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa[17][18].
- Laos (10–11 listopada 2018): Oficjalna wizyta państwowa[19].
- Wielka Brytania (12 listopada 2018): Odbył spotkanie z Jeremym Corbynem, liderem opozycyjnej Partii Pracy. Rozmawiał również z kanclerzem skarbu Philipem Hammondem[20].
- Meksyk (1 grudnia 2018): Wziął udział w inauguracji prezydenta Andrésa Manuela Lópeza Obradora[21].
- Wenezuela (9–10 stycznia 2019): Uczestniczył w inauguracji prezydenta Nicolása Maduro.
- Nikaragua (28–29 marca 2019)
- Wenezuela (28 lipca 2019): Oficjalna wizyta państwowa[22].
- Meksyk (17 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[23][24].
- Irlandia (18–21 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[25][26].
- Białoruś (23 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[27].
- Azerbejdżan (25–27 października 2019): Wziął udział w szczycie Ruchu Państw Niezaangażowanych[28].
- Federacja Rosyjska (27–29 października 2019): Oficjalna wizyta państwowa[29].
- Argentyna (10 grudnia 2019): Udział w inauguracji prezydenta Alberto Fernándeza[30].
Ordery i odznaczeniaEdytuj
- Wielki Łańcuch Orderu Oswobodziciela (Wenezuela, 2018)[31]
PrzypisyEdytuj
- ↑ jako Premier Kuby
- ↑ a b c Díaz-Canel no es un relevo histórico (hiszp.). martinoticias.com, 2013-02-25. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Raúl Castro Says His New 5-Year Term as Cuba’s President Will Be His Last (ang.). nytimes.com, 2013-02-24. [dostęp 2017-02-02].
- ↑ Koniec ery braci Castro. Kuba ma nowego prezydenta.
- ↑ Po 43 latach Kuba przywraca urząd prezydenta kraju. onet.pl. [dostęp 2019-10-13].
- ↑ Po 43 latach Kuba ma znów premiera. Został nim "wrażliwy politycznie" architekt. tvn24.pl, 2019-12-22. [dostęp 2019-12-24].
- ↑ Díaz-Canel reaffirms Cuba’s unconditional support for the African cause, JSC: Jamaicans in Solidarity with Cuba, 23 marca 2015 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Diaz-Canel: We come to Angola to confirm our friendship, our brotherhood, JSC: Jamaicans in Solidarity with Cuba, 23 marca 2015 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuba´s First Vice-president Attends Inauguration of Namibian President, Radio Cadena Agramonte [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Miguel Diaz-Canel Heading Cuba's Delegation to New Angolan President's Inauguration, www.radiohc.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ 30 de Mayo de 2018, Miguel Díaz-Canel viajó a Venezuela en su primera gira oficial como presidente de Cuba, infobae [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
- ↑ https://www.miamiherald.com/news/nation-world/world/americas/cuba/article219003055.html
- ↑ Cuban President Leaves for International Tour, en.escambray.cu, 31 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Russian, Cuban presidents to discuss strategic partnership, TASS [dostęp 2021-02-03] .
- ↑ Cuban President to visit North Korea in coming weeks, foreign minister says, NK News - North Korea News, 25 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ China Confirms Visit of Cuban President Miguel Diaz-Canel, web.archive.org, 31 października 2018 [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-31] .
- ↑ Reuters Staff , Cuba president to visit Russia, China, North Korea in November, „Reuters”, 25 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Miguel Díaz-Canel Arrives in Vietnam on Official Visit, en.escambray.cu, 8 listopada 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuba's President Diaz-Canel Takes East Asia Solidarity Tour to Laos, Laotian Times, 12 listopada 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Historic visit by Cuban President, cuba-solidarity.org.uk [dostęp 2021-02-03] .
- ↑ Díaz-Canel en México, www.cubadebate.cu [dostęp 2021-02-03] .
- ↑ LLEGÓ DÍAZ-CANEL A CARACAS, Presidencia de Cuba, 28 lipca 2019 [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
- ↑ Cuban president arrives in Mexico on state visit, en.granma.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuban president arrives in Mexico on official visit, www.radiohc.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Cuban president Miguel Díaz-Canel makes history with Irish visit, www.irishtimes.com [dostęp 2021-02-03] .
- ↑ Presidents of Cuba and Ireland meet in Dublin, OnCubaNews English, 22 października 2019 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ Díaz-Canel and Lukashenko, a meeting between friends, en.granma.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ President Ilham Aliyev met with President of Cuba Miguel Diaz-Canel
- ↑ Talks with President of Cuba Miguel Diaz-Canel Bermudez, President of Russia [dostęp 2021-02-03] (ang.).
- ↑ 10 de Diciembre de 2019, Minuto a minuto: la asunción de Alberto Fernández, infobae [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
- ↑ Radio Rebelde , Cuban President Diaz Canel awarded Libertadores Order in Venezuela, Radio Artemisa Digital English Digital Edition [dostęp 2021-02-03] (ang.).