Mika Kojonkoski
Mika Kojonkoski (ur. 19 kwietnia 1963 w Raumie w Finlandii) – fiński skoczek narciarski, trener i polityk.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 kwietnia 1963[1] Rauma | |
Kariera skoczkaEdytuj
Jego największym sukcesem było 9. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Chamonix w 1986 roku. Poza tym najwyżej klasyfikowany był w drugiej dziesiątce (zimą w sezonie 1985/86 oraz 1986/87).
StudiaEdytuj
Po zakończeniu kariery skoczka, przez dwa lata studiował matematykę na Uniwersytecie w Jyväskylä. Naukę tę jednak przerwał, by zająć się trenowaniem. Ukończył biologię sportu oraz studia psychologiczne na tej samej uczelni.
Kariera trenerskaEdytuj
Mika Kojonkoski jest jednym z najlepszych trenerów skoczków narciarskich na świecie. Potwierdzeniem tego jest m.in. wielokrotne zdobywanie przez niego tytułów „trenera roku”. Często wykorzystuje zdobytą wiedzę w dziedzinie psychologii.
Austria (1997–1999)Edytuj
Pierwszą drużyną, jaką miał okazję trenować, była drużyna austriacka. W tamtym okresie jedynym liczącym się w Pucharze Świata Austriakiem był Stefan Horngacher, będący przywódcą drużyny. Ekipę tę Kojonkoski prowadził do 1999 roku. Pod jego opieką w reprezentacji nastąpił wyraźny postęp. Dużą sensacją było wygranie pierwszego konkursu PŚ w Engelbergu przez Andreasa Widhölzla, a wśród 10 najlepszych było aż pięciu Austriaków. Kadrę austriacką przejął po Kojonkoskim Alois Lipburger.
Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Austrii w latach 1997-1999 (chronologicznie)
| Medal | Zawodnik | Zawody | Rok |
|---|---|---|---|
|
Andreas Widhölzl | Igrzyska olimpijskie | 1998 |
|
|
Austria | Igrzyska olimpijskie | 1998 |
|
|
Andreas Widhölzl | Puchar Świata | 1998 |
|
|
Andreas Widhölzl | PŚ w lotach | 1998 |
|
Austria | Puchar Narodów | 1998 |
|
|
Austria | Mistrzostwa świata | 1999 |
|
|
Austria | Puchar Narodów | 1999 |
Finlandia (1999–2002)Edytuj
Następną drużyną, którą prowadził Mika Kojonkoski, była drużyna fińska. Pod jego wodzą Finowie osiągali bardzo dobre wyniki zarówno w Pucharze Świata, jak i w mistrzostwach świata. Jednym z najlepszych skoczków drużyny stał się Janne Ahonen, który pod opieką Miki Kojonkoskiego regularnie punktował w zawodach, plasując się w pierwszej dziesiątce oraz zdobył brąz na mistrzostwach świata w fińskim Lahti w 2001 roku[2]. Na tychże mistrzostwach ekipa fińska wywalczyła srebrny medal[3]. Kadrę tę przejął po nim w 2002 roku Fin Tommi Nikunen.
Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Finlandii w latach 1999-2002 (chronologicznie)
| Medal | Zawodnik | Zawody | Rok |
|---|---|---|---|
|
|
Janne Ahonen | Turniej Czterech Skoczni | 2000 |
|
|
Janne Ahonen | MŚ w lotach | 2000 |
|
|
Janne Ahonen | Puchar Świata | 2000 |
|
|
Janne Ahonen | PŚ w lotach | 2000 |
|
Finlandia | Puchar Narodów | 2000 |
|
|
Janne Ahonen | Turniej Czterech Skoczni | 2001 |
|
|
Janne Ahonen | Mistrzostwa świata | 2001 |
|
|
Finlandia | Mistrzostwa świata | 2001 |
|
|
Finlandia | Mistrzostwa świata | 2001 |
|
|
Risto Jussilainen | Puchar Świata | 2001 |
|
|
Risto Jussilainen | PŚ w lotach | 2001 |
|
|
Finlandia | Puchar Narodów | 2001 |
|
|
Matti Hautamäki | Turniej Czterech Skoczni | 2002 |
|
|
Matti Hautamäki | Igrzyska olimpijskie | 2002 |
|
|
Finlandia | Igrzyska olimpijskie | 2002 |
|
|
Matti Hautamäki | MŚ w lotach | 2002 |
|
|
Matti Hautamäki | Puchar Świata | 2002 |
|
|
Finlandia | Puchar Narodów | 2002 |
Norwegia (2002–2011)Edytuj
Od 2002 roku Mika Kojonkoski był trenerem narodowej kadry Norwegii. Początkowo podpisał kontrakt na dwa lata. Kiedy rozpoczynał pracę w Norwegii, tamtejsza ekipa przechodziła poważny kryzys. Zawodnicy nie osiągali dobrych wyników i niemalże nie liczyli się na arenie międzynarodowej. Jego praca zaczęła jednak przynosić szybkie efekty, kiedy to w sezonie 2002/03 jedne z pierwszych zawodów w norweskim Trondheim okazały się wielkim sukcesem Norwegów. Również mistrzostwa świata we włoskim Predazzo w 2003 roku udowodniły, że norweska kadra należała do czołówki. Potwierdził to brązowy medal drużyny oraz srebrny medal Tommy’ego Ingebrigtsena na skoczni K-95.
Najbardziej udanym okresem norweskiej kadry był sezon 2003/04, drużyna zajęła wtedy pierwsze miejsca we wszystkich konkursach drużynowych. Na drugim miejscu w ogólnej klasyfikacji PŚ uplasował się Roar Ljøkelsøy, a na trzecim Bjørn Einar Romøren. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku norwescy skoczkowie wywalczyli brąz drużynowo, natomiast Lars Bystøl zdobył złoty i brązowy medal. Roar Ljøkelsøy dwukrotnie został mistrzem świata w lotach. Ponadto rekord świata (nieoficjalny) w długości skoku narciarskiego należy do Johana Remena Evensena (246,5 metra, Vikersund, 2011 r.)[4]. Na mistrzostwach świata w japońskim Sapporo w 2007 roku podopieczni Miki Kojonkoskiego zdobyli srebrny medal, natomiast Roar Ljøkelsøy wywalczył brązowy medal na dużej skoczni.
W sezonie 2006/07 Mika Kojonkoski odmłodził kadrę narodową, wprowadzając dwóch nowych zawodników – Andersa Jacobsena i Toma Hilde. Pierwszy z nich odniósł błyskawicznie duży sukces skokach narciarskich, wszedł do czołówki Pucharu Świata[5]. Ostatecznie zajął 2. miejsce w generalnej klasyfikacji PŚ (pierwszy był wówczas Adam Małysz). Jacobsen jest też zwycięzcą 55. Turnieju Czterech Skoczni. W słabszym dla Norwegów sezonie 2008/09 podopieczni Miki Kojonkoskiego zdobyli na mistrzostwach świata w Libercu srebrne medale[6], a Jacobsen stanął na najniższym stopniu podium w konkursie indywidualnym. Na igrzyskach olimpijskich w 2010 roku norwescy skoczkowie zajęli 3. miejsce w zawodach drużynowych[7], a na mistrzostwach świata w lotach narciarskich przegrali jedynie z Austriakami.
Kojonkoski z Norwegami osiągał największe sukcesy, szczególnie w sezonie 2003/04, ale także w kolejnych latach. Ponadto w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata zawsze znajdował się zawodnik z Norwegii. Od sezonu 2002/2003 drużyna zajmowała następujące miejsca w klasyfikacji końcowej Pucharu Narodów:
- 2002/03 – 3. miejsce (3273 punkty)
- 2003/04 – 1. miejsce (5008 punktów)
- 2004/05 – 3. miejsce (4124 punkty)
- 2005/06 – 2. miejsce (3525 punktów)
- 2006/07 – 2. miejsce (3710 punktów)
- 2007/08 – 2. miejsce (5303 punktów)
- 2008/09 – 3. miejsce (4175 punktów)
- 2009/10 – 2. miejsce (3117 punktów)
- 2010/11 – 2. miejsce (4683 punktów)
Natomiast przed przejęciem drużyny przez Kojonkoskiego:
- 1997/98 – 5. miejsce (1987 punktów)
- 1998/99 – 4. miejsce (2489 punktów)
- 1999/00 – 5. miejsce (1624 punkty)
- 2000/01 – 4. miejsce (460 punktów)
- 2001/02 – 7. miejsce (897 punktów)
Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Norwegii w latach 2002-2011 (chronologicznie)
| Medal | Zawodnik | Zawody | Rok |
|---|---|---|---|
|
|
Tommy Ingebrigtsen | Mistrzostwa świata | 2003 |
|
|
Norwegia | Mistrzostwa świata | 2003 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2003 |
|
|
Sigurd Pettersen | Turniej Czterech Skoczni | 2004 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | MŚ w lotach | 2004 |
|
|
Norwegia | MŚ w lotach | 2004 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | Puchar Świata | 2004 |
|
|
Bjørn Einar Romøren | Puchar Świata | 2004 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | PŚ w lotach | 2004 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2004 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | Mistrzostwa świata | 2005 |
|
|
Norwegia | Mistrzostwa świata | 2005 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | Puchar Świata | 2005 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | PŚ w lotach | 2005 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2005 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | Turniej Czterech Skoczni | 2006 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | MŚ w lotach | 2006 |
|
|
Norwegia | MŚ w lotach | 2006 |
|
|
Lars Bystøl | Igrzyska olimpijskie | 2006 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | Igrzyska olimpijskie | 2006 |
|
|
Lars Bystøl | Igrzyska olimpijskie | 2006 |
|
|
Norwegia | Igrzyska olimpijskie | 2006 |
|
|
Bjørn Einar Romøren | PŚ w lotach | 2006 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2006 |
|
|
Anders Jacobsen | Turniej Czterech Skoczni | 2007 |
|
|
Roar Ljøkelsøy | Mistrzostwa świata | 2007 |
|
|
Norwegia | Mistrzostwa świata | 2007 |
|
|
Anders Jacobsen | Puchar Świata | 2007 |
|
|
Anders Jacobsen | PŚ w lotach | 2007 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2007 |
|
|
Norwegia | MŚ w lotach | 2008 |
|
|
Tom Hilde | PŚ w lotach | 2008 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2008 |
|
|
Anders Jacobsen | Mistrzostwa świata | 2009 |
|
|
Norwegia | Mistrzostwa świata | 2009 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2009 |
|
|
Norwegia | Igrzyska olimpijskie | 2010 |
|
|
Anders Jacobsen | MŚ w lotach | 2010 |
|
|
Norwegia | MŚ w lotach | 2010 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2010 |
|
|
Tom Hilde | Turniej Czterech Skoczni | 2011 |
|
|
Norwegia | Mistrzostwa świata | 2011 |
|
|
Norwegia | Mistrzostwa świata | 2011 |
|
|
Norwegia | Puchar Narodów | 2011 |
Współpracę z drużyną Norwegii Kojonkoski zakończył po sezonie 2010/2011[8].
Współpraca z Chinami (2018–)Edytuj
We wrześniu 2018 ogłoszono, iż Kojonkoski będzie wspomagał Chiny w przygotowaniach do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022[9]. Jego zadania zostały określone jako nadzorowanie pracy trzydziestu skoczków i wyszkolenie sześciu trenerów w ośrodku narciarskim w fińskim Kuopio[10]. Współpracownikami Kojonkoskiego zostali Janne Happonen i Pekka Niemelä[11]. W listopadzie 2018 początkujący chińscy skoczkowie i skoczkinie narciarskie rozpoczęli pierwsze treningi pod okiem Kojonkoskiego[12].
Życie prywatneEdytuj
Mika Kojonkoski jest żonaty z Ulle. Ma troje dzieci: dwie córki – Rosę i Ripsę oraz syna – Rene. Interesuje się poezją i psychologią. Lubi grać w golfa. Ma posiadłość w Hiszpanii[13], gdzie spędza czas między sezonami.
PolitykaEdytuj
Angażuje się również w politykę, choć twierdzi, że nie jest w tym dobry. Przyznaje, iż nie interesuje go polityka sama w sobie, lecz wszystkie społeczne aspekty życia. Otrzymał również propozycję startu w wyborach do Parlamentu Europejskiego, jednak z niej nie skorzystał[14]. Zasiada z ramienia Partii Koalicji Narodowej w Radzie Miasta Kuopio, gdzie mieszka[15].
W 2018 roku zakończył pracę w Fińskim Komitecie Olimpijskim[12].
PrzypisyEdytuj
- ↑ FIS: Mika Kojonkoski.
- ↑ http://data.fis-ski.com/dynamic/results.html?sector=JP&raceid=1295 dostęp: 26.03.2011.
- ↑ http://data.fis-ski.com/dynamic/results.html?sector=JP&raceid=1296 dostęp: 26.03.2011.
- ↑ http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110212/SPORTS/668468575 dostęp: 22.03.2011.
- ↑ http://www.skijumping.pl/pokaz.php?show=pokaz_skoczka&id=250 dostęp: 22.03.2011.
- ↑ http://data.fis-ski.com/dynamic/results.html?sector=JP&raceid=2654 dostęp: 22.03.2011.
- ↑ http://data.fis-ski.com/dynamic/results.html?sector=JP&raceid=2839 dostęp 22.03.2011.
- ↑ http://www.wprost.pl/ar/235653/Kojonkoski-konczy-prace-z-norweskiim-skoczkami/ dostęp: 22.03.2011.
- ↑ Adam Bucholz: Mika Kojonkoski pomoże Chińczykom w przygotowaniach do igrzysk w Pekinie. skijumping.pl, 2018-09-07. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ Adrian Dworakowski: Chińczycy z nowym trenerem przygotowują się do zimy. skijumping.pl, 2018-09-19. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ Adrian Dworakowski: Chińska ofensywa przed ZIO 2022. Młodzi skoczkowie z Azji szkolą się również w Norwegii. skijumping.pl, 2018-11-03. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ a b Adam Bucholz: Chińscy skoczkowie dotarli już do Finlandii. skijumping.pl, 2018-11-10. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ http://www.skokinarciarskie.pl/index.php?a=news&b=pokaz&id=2461 dostęp: 26.03.2011.
- ↑ http://sport.interia.pl/raport/adam-malysz-wielki-dziekujemy/news/slynny-trener-nie-dal-sie-skusic-politykom,1287504 dostęp: 24.03.2011.
- ↑ http://w3.kuopio.fi/english.nsf/TD/090604143743205?OpenDocument dostęp: 24.03.2011.
BibliografiaEdytuj
- Sylwetki trenerów: Mika Kojonkoski - z przepaści na szczyt (pol.). skijumping.pl, 2003-10-24. [dostęp 2015-11-09].