Miklós Jancsó (ur. 27 września 1921 w Vácu, zm. 31 stycznia 2014 w Budapeszcie) – węgierski reżyser i scenarzysta filmowy.

Miklós Jancsó
Ilustracja
Miklós Jancsó (2000)
Data i miejsce urodzenia

27 września 1921
Vác

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 2014
Budapeszt

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1950–2014

Życiorys

edytuj

Laureat nagrody dla najlepszego reżysera na 25. MFF w Cannes za film Czerwony psalm (1972). Inne jego filmy zaprezentowane w konkursie głównym w Cannes to: Desperaci (1966), Elektra, moja miłość (1974), Grzechy prywatne, publiczne cnoty (1976) oraz Węgierska rapsodia (1979).

Filmy Jancsó skupiały się często na drażniących i tragicznych tematach historycznych. Największą, międzynarodową sławę i uznanie przyniosła mu tzw. trylogia rewolucyjna, na którą złożyły się filmy: Desperaci (1966), Gwiazdy na czapkach (1967) oraz Cisza i krzyk (1968). Tematem ich wszystkich były dzieje węgierskich rewolucji.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 20. MFF w Cannes (1967).

Jego drugą żoną była węgierska reżyserka Márta Mészáros, która przez lata tworzyła i mieszkała w Polsce. Para miała dwóch synów: Nyika i Miklósa Jr. Od 1981 trzecią żoną Jancsó była Zsuzsa Csákány.

Wybrana filmografia

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj