Mikołaj Łęczycki

polski teolog katolicki, mistyk, jezuita

Mikołaj Łęczycki herbu Niesobia, łac. Nicolaus Lancicius (ur. 10 grudnia 1574 koło Nieświeża, zm. 30 marca 1653 w Kownie) – polski teolog katolicki, mistyk, jezuita.

Mikołaj Łęczycki
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1574
koło Nieświeża

Data i miejsce śmierci

30 marca 1653
Kowno

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Prezbiterat

1601

Życiorys edytuj

Był synem znanego drukarza Daniela z Łęczycy oraz Katarzyny z Gotartów. W wieku osiemnastu lat przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm, przekonując do tego kroku również ojca. Jednocześnie wstąpił do zakonu jezuitów. Święcenia przyjął 14 czerwca 1601 w czasie kilkunastoletniego pobytu w Rzymie (odbył tam studia oraz współpracował z Niccolò Orlandinim w opracowywaniu dziejów jezuitów w centralnym archiwum zakonnym). Powrócił do Polski w 1607, przywożąc szereg relikwii, którymi obdarowywał potem kościoły jezuickie. Był profesorem na Akademii Wileńskiej. Wykładał w kolegiach na terenie całej Rzeczypospolitej, kilka razy przebywał w Rzymie. Zabiegał o porozumienie protestantów z katolikami, prawosławnych z unitami, swoich współbraci z Akademią Krakowską.

Już za życia był uważany za mistrza życia duchowego i cudotwórcę (przypisywano mu objawienia, dar proroczy, uzdrawianie, rzekomą lewitację, telekinezę i bilokację).

Dzieła edytuj

 
"Koło rycerskie rocznego obrotu" wydane w Wilnie w roku 1727.

Autor wielu dzieł filozoficznych, między innymi:

  • dzienniczka De piis erga Deum et coelites affectibus (znanego również pod innymi tytułami) – pozycji najobszerniejszej i najwyżej cenionej, wielokrotnie wydawanej, tłumaczonej na język polski, francuski, angielski, niemiecki i czeski
  • Insignis conversio Mariae Bonaventurae, monialis Romanae
  • De officiis sacerdotum
  • De conditionibus boni superioris
  • Dissertatio historica et theologica de praestantia Instituti Societatis Iesu
  • De recta traducenda adolescentia
  • De exteriore corporis compositione
  • De humanarum passionum dominio

Większość z nich opublikował Jean Bolland w dwutomowym zbiorze Opuscula spiritualia (Antwerpia, 1650).

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Bronisław Natoński, Mikołaj Łęczycki, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XVIII, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1973, s. 347-350
  • Ludwik Grzebień, Mikołaj Łęczycki, w: Słownik polskich teologów katolickich, tom II: do 1918, H-Ł (pod redakcją Hieronima Wyczawskiego), Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1982, s. 560-566
  • Aleksandra Witkowska, Joanna Nastalska, Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne, tom I: Słownik hagiografów polskich, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2007, s. 139-142 (z portretem)

Linki zewnętrzne edytuj