Mikołaj Hlebowicz (zm. 1632)

wojewoda smoleński, kasztelan wileński

Mikołaj Hlebowicz herbu Leliwa (zm. 18 listopada 1632[1]) – kasztelan wileński w latach 1620-1632, wojewoda smoleński w 1611 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1600 roku[2], podstoli wielki litewski w 1605 roku[3].

Mikołaj Hlebowicz
Herb
Leliwa
Rodzina

Hlebowiczowie herbu Leliwa

Data śmierci

18 listopada 1632

Ojciec

Jan Janowicz Hlebowicz

Matka

Katarzyna z Krotoskich

Żona

Anna Marcybella Korecka

Dzieci

Jan Samuel,
Jerzy Karol

Syn Jana wojewody trockiego i Katarzyny z Krotoskich, wojewodzianki inowrocławskiej.

Wychowywał się w rodzinie kalwińskiej, obydwoje rodzice byli gorliwymi ewangelikami reformowanymi. Za panowania Zygmunta III Wazy szanse kariery dla dysydentów były znikome, i Mikołaj Hlebowicz przeszedł w 1610 roku na katolicyzm, za co został nagrodzony rok później urzędem wojewody smoleńskiego.

Walczył przeciwko Szwedom pod Rygą i Kircholmem. W latach 1609–1611 brał udział w walkach przeciwko Moskwie. Fundator klasztoru Bernardynów w Dubrownie. W grudniu 1625 roku był legatem królewskim na sejmik orszański[4].

Jego żoną była księżniczka Anna Marcybella Korecka (zm. 1648), podobnie jak on konwertytka na katolicyzm, która po jego śmierci wyszła powtórnie za mąż za Jana Rakowskiego wojewodę witebskiego. W małżeństwie tym doczekał się dwóch synów Jana Samuela i Jerzego Karola.

Przypisy edytuj

  1. Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 320.
  2. Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.
  3. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, spisy, t. I: Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, opr. H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 654.
  4. Jan Kwak, Sejm warszawski 1626 roku, Opole 1985, s. 19.